Χωρίς δεύτερη σκέψη ανταποκρίθηκε η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ στο αίτημα του ΣΕΒ για συνάντηση για να χαραχτεί «κοινή γραμμή άμυνας» και «συνεργασίας», ώστε - όπως διευκρίνισε ο Δημ. Δασκαλόπουλος - εργάτες κι εργοδότες «να προστατεύσουμε τις δουλειές μας». Η συμβιβασμένη πλειοψηφία συμφώνησε στο νέο διάγγελμα των βιομηχάνων. Αλλά, όταν οι ταξικές δυνάμεις αιφνιδίασαν τους «εταίρους» και με συνθήματα, όπως, «ΓΣΕΕ εργατών - όχι των εργοδοτών» και «Καμιά θυσία για την πλουτοκρατία - την κρίση να πληρώσει η εργοδοσία», κατέστρεψαν το θερμό κλίμα που σφράγισε και το προχτεσινό, έκτακτο «ραντεβού», οι «εταίροι» ενοχλήθηκαν...

Την ώρα που κεφάλαιο - ΕΕ - κυβέρνηση σαλπίζουν σφοδρή, αντεργατική έφοδο και εκατοντάδες συνδικαλιστικές οργανώσεις «οργώνουν» καθημερινά χιλιάδες τόπους δουλειάς σ' όλη τη χώρα, ώστε στις 17 του Δεκέμβρη να δοθεί ένα ηχηρό απεργιακό σάλπισμα διεκδίκησης των αναγκών της εργατικής οικογένειας, ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ υπονομεύουν ανοιχτά και τα συμφέροντα και τις αγωνιστικές διαθέσεις των εργαζομένων που μπορούν να δώσουν διέξοδο στη διογκούμενη οργή τους. Ενώ η «Αυτόνομη Παρέμβαση» (ΑΠ) γίνεται ουρά τους.

Τη Δευτέρα η πλειοψηφία της ΑΔΕΔΥ απέρριψε για τέταρτη συνεχή φορά το αίτημα των ταξικών δυνάμεων για απεργιακή συστράτευση με εργαζόμενους από όλο σχεδόν το φάσμα των κλάδων. Μάλιστα, στις 27/11 η ΑΠ είχε προτείνει να γίνει απεργία ή στις 16 ή στις 18 του Δεκέμβρη γιατί ...στις 17 κάνει το ΠΑΜΕ. Στο πρόσφατο, 29ο συνέδριο της ΟΤΟΕ, ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ - ΑΠ απέρριψαν πρόταση για απεργία στις 17/12, όπως απέρριψαν και ψήφισμα στήριξης των εργαζομένων με stage. Στο ΕΚ Ξάνθης ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ απέρριψαν ακόμα και να συζητηθεί στο ΔΣ ανάλογη πρόταση. Το ίδιο έκαναν ΔΑΚΕ - ΑΠ στο ΕΚ Βόλου. Την πρόταση των ταξικών δυνάμεων για απεργία απέρριψε και η πλειοψηφία της ΟΜΥΛΕ, ακόμα κι αν οι εργάτες εξ ονόματος των οποίων αποφασίζει βρίσκονται επί ξύλου κρεμάμενοι και στο έλεος της COSCO.

Το ρόλο που συνειδητά έχουν επιλέξει αυτές οι δυνάμεις αντανακλά και η επιχειρηματολογία που προβάλλουν. Οταν το ΠΑΜΕ έβαλε θέμα απεργίας στην Εκτελεστική Γραμματεία της ΓΣΕΕ, η ΠΑΣΚΕ, π.χ., απάντησε ότι δε χρειάζονται κινητοποιήσεις. Μάλιστα, στη ΔΟΕ, οι ίδιοι που αρχικά δήλωναν πως δε χρειάζονται κινητοποιήσεις, μετά έλεγαν να κάνουμε απεργία αλλά όχι στις 17 για να μη συρθούμε πίσω από το ΠΑΜΕ. Ανάλογου προσανατολισμού είναι και οι «διεκδικήσεις» που έχουν. Μπορεί, π.χ., ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ - ΑΠ να καταδικάζουν φραστικά όσους κρατούν ομήρους τους αναπληρωτές, ωρομισθίους κτλ., αρνούνται όμως το αίτημα για εδώ και τώρα μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους.

Δεν αρνούνται - απλά - να οργανώσουν τον αγώνα για την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών των εργαζομένων. Υπονομεύουν ανοιχτά, απροκάλυπτα και ολόπλευρα την ενίσχυση του συντονισμένου, ταξικού αγώνα της εργατικής τάξης, με πολύμορφες μεθοδεύσεις. Για παράδειγμα, αφού η ΑΠ έτρεξε και νομιμοποίησε το «διάλογο» για το Ασφαλιστικό (όπως είχε κάνει και το 2001, με το «διάλογο» από όπου προέκυψε ο νόμος Ρέππα ανεβάζοντας τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης στα 67), μετά αποχώρησε δήθεν καταγγέλλοντας τη συνάντηση ως «καταχρηστική και ατελέσφορη». Σ' όλα αυτά οφείλεται και το αντιΠΑΜΕ μένος τους, απόδειξη κι αυτό με τη σειρά του πως το ΠΑΜΕ είναι σήμερα το καρφί στο μάτι της πλουτοκρατίας. Απόδειξη κι αυτό πως η απεργία της επόμενης Πέμπτης και μπορεί και πρέπει να πετύχει.