Αυτές οι πληροφορίες για 40 εκατομμύρια εργαζόμενους θα έχουν εκτός των άλλων και την εξής λειτουργία: Θα συνεκτιμώνται για να «πέσει μαχαίρι» σε επιδόματα που ενδέχεται να ζητήσουν κάποιοι εργαζόμενοι. Ετσι από το 2012 οι λεγόμενες γερμανικές υπηρεσίες κοινωνικής πρόνοιας, που έτσι και αλλιώς έχουν πετσοκοφτεί τα προηγούμενα χρόνια επί σοσιαλδημοκρατικών και χριστιανοδημοκρατικών κυβερνήσεων ή κυβερνήσεων συνεργασίας τους, θα μπορούν να αποκλείουν εργαζόμενους.
Ο διακηρυγμένος στόχος της γερμανικής κυβέρνησης είναι «να περιοριστεί η γραφειοκρατία και να αποφεύγονται οι απάτες στη χορήγηση των επιδομάτων ανεργίας, φτώχειας και άλλων». Η πραγματική επιδίωξη είναι να εξασφαλίσουν να μην μπορεί κανείς να σηκώσει κεφάλι για να περνάνε απρόσκοπτα όλα τα αντιλαϊκά μέτρα. Το δρόμο για αυτό το εξελιγμένο φακέλωμα είχε ανοίξει το 2002 η κυβέρνηση του σοσιαλδημοκράτη Σρέντερ σε συνεργασία με τους «Πράσινους» του Γιόσκα Φίσερ και συνέχισαν όλες οι κυβερνήσεις όποιας παραλλαγής, συμπεριλαμβανομένων και των λεγόμενων «αριστερών» όπως η τοπική κυβέρνηση σοσιαλδημοκρατών - Λίκνε (Αριστερά) στο Βερολίνο.