Είναι αισχρός ο ρόλος που έχουν αναλάβει οι συμβιβασμένες συνδικαλιστικές πλειοψηφίες στην υπονόμευση των εργατικών συμφερόντων. Ακόμα και χτες, παραμονή της σημερινής κρίσιμης πανεργατικής πανελλαδικής απεργίας, ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ έκανε τσάρκα στα ΜΜΕ καλώντας τους εργάτες να απεργήσουν για να ...ενισχυθεί η διεθνής θέση και διαπραγματευτική ικανότητα της κυβέρνησης.

Κάθε φορά που η κυβέρνηση πάει να κάνει κάτι σωστό, δέχεται τις πιέσεις των αγορών, σημείωσε ο Γ. Παναγόπουλος και έφερε ως παράδειγμα ...«θετικών διαθέσεων» της κυβέρνησης τα όσα εξήγγειλε τον περασμένο Δεκέμβρη από το Ζάππειο ο πρωθυπουργός. Τότε δηλαδή που ανακοινώθηκε πάγωμα των μισθών, νέος γύρος ιδιωτικοποιήσεων, πάγωμα των προσλήψεων στο Δημόσιο και ξεκαθαρίστηκε ότι μέχρι την άνοιξη του 2010 πρέπει να 'χει μπει «ταφόπλακα» στο Ασφαλιστικό. Δηλαδή, όλα τα μέτρα που παίρνει σήμερα η κυβέρνηση.

Δε σταμάτησε όμως εκεί ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ. «Ζηλεύοντας» τη δόξα εργατοπατέρων της Γερμανίας που δέχτηκαν να μη γίνουν αυξήσεις στα μεροκάματα αν οι εργοδότες δεν κάνουν απολύσεις, επισήμανε ότι ανάλογες σκέψεις έχει κάνει και η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ. Κάτι τέτοιο θα μπορούσε να γίνει για παράδειγμα μεταξύ ΟΤΟΕ και τραπεζιτών, συμπλήρωσε!

Ζητάμε μέτρα που να είναι κοινωνικά δίκαια, συμπλήρωσε, «δεν το λέω γιατί εμείς (σ.σ. εννοούσε οι εργαζόμενοι) δε φταίμε, δε δημιουργήσαμε την κρίση». Και επαναλαμβάνοντας τις δήθεν «διαφωνίες» των συμβιβασμένων πλειοψηφιών για το Ασφαλιστικό, είπε απλά ότι τέτοια μέτρα δε θα αποδώσουν όσο προσδοκά η κυβέρνηση... Νομίζει ότι οι εργαζόμενοι ξέχασαν πως αυτές οι πλειοψηφίες έβαλαν πλάτη για το πέρασμα των αντιασφαλιστικών νόμων Σιούφα, Ρέππα, Πετραλιά.

Με την πίστη, λοιπόν, που διαπνέει τις συμβιβασμένες πλειοψηφίες για την ικανοποίηση των αναγκών της ανταγωνιστικότητας και της εκμετάλλευσης, καμιά έκπληξη δεν προκάλεσε και ο αντικομμουνιστικός οχετός στον οποίο κατέφυγε ξανά ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ. Αναμασώντας τις γνωστές κατηγορίες περί «διάσπασης» του κινήματος, θυμήθηκε τη Γερμανία του 1936, σχολιάζοντας ότι «σε αυτές τις συνθήκες αναπτύσσονται ακροδεξιές αντιλήψεις και όταν διαιρείς τον κόσμο, τους ωθείς προς αυτές. Και τότε τα ίδια έκαναν, έφτιαχναν κόκκινα συνδικάτα»!... Και ας ήταν η σοσιαλδημοκρατία που βοήθησε τον Χίτλερ να ανέλθει στην εξουσία, με τον αντικομμουνισμό και τον αντισοβιετισμό στην προπαγάνδα που έκανε και τότε στους εργάτες, αλλά και με την εμμονή της στη διασπαστική τακτική στο εργατικό κίνημα, αλλά και την αμέριστη συμβολή της στη χειραγώγηση των λαϊκών δυνάμεων στον καπιταλισμό και τα μονοπώλια τα οποία στήριζε.

Καμιά έκπληξη δεν προκάλεσαν και τα σχόλια που έκαναν Παναγόπουλος και Παπασπύρου για το χτεσινό αποκλεισμό του χρηματιστηρίου, ο πρώτος μιλώντας για «κινήσεις εντυπωσιασμού» και ο δεύτερος για «διαχωριστικές γραμμές». Ισα - ίσα η αποστροφή που δείχνουν οι πλειοψηφίες σε ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ, για τη συνεπή δράση των ταξικών δυνάμεων, επιβεβαιώνουν ότι το ΠΑΜΕ βρίσκεται στο σωστό δρόμο. Σε αυτό το δρόμο θα συνεχίσει να πολεμά και την αντεργατική πολιτική και τους κάθε λογής υπηρέτες της.