Οι δύο αποφάσεις έχουν κοινό παρονομαστή, που δεν είναι άλλος από την επιδίωξη του ευρωενωσιακού κεφαλαίου να τρέξουν γρηγορότερα και με μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα οι αντιλαϊκές - αντεργατικές ανατροπές στο σύνολο των κρατών μελών της ΕΕ, για να εξασφαλίσουν τα μονοπώλια ταχύτερη ανάκαμψη από την καπιταλιστική κρίση και το προβάδισμα στην κούρσα του παγκόσμιου ανταγωνισμού. Αυτό υπηρετεί ο «μηχανισμός στήριξης», ο οποίος θα αποτελέσει στο εξής ένα ακόμα εργαλείο ωμού εκβιασμού προς το λαό, για να προχωρήσουν οι προαποφασισμένες ανατροπές, οι γενικές γραμμές των οποίων περιγράφονται στη στρατηγική «ΕΕ 2020».