Συνολικά σχεδόν 30 εκατομμύρια Κολομβιανοί, περιλαμβανομένων και αυτών στο εξωτερικό, καλούνται σήμερα στις κάλπες για την εκλογή Προέδρου, σε μια χώρα «αιχμή του δόρατος» για τον ιμπεριαλισμό συνολικά στη Λατινική Αμερική και με δεδομένο ότι πάντα οι εκλογές συνοδεύονταν από τεράστια εξαγορά ψήφων από τους υποψήφιους του κεφαλαίου.

Τη συνέχιση της αντιδραστικής πολιτικής του νυν Προέδρου Α. Ουρίμπε έχει αναλάβει ο υποψήφιος του Κόμματος Εθνικής Ενότητας, Χουάν Μανουέλ Σάντος, πρώην υπουργός Αμυνας, εκλεκτός των παραστρατιωτικών και ναρκεμπόρων. Σύμφωνα με τις τελευταίες δημοσκοπήσεις, παίρνει ποσοστό μεταξύ 37 και 38%, ενώ ακολουθεί, με πολύ μικρή διαφορά, ο υποψήφιος του «Πράσινου Κόμματος», Αντάνας Μόκους, δύο φορές δήμαρχος της πρωτεύουσας, Μπογκοτά, με ποσοστό γύρω στο 35 με 36%. Εκτός από τους δυο προαναφερόμενους υποψηφίους υπάρχουν άλλες επτά υποψηφιότητες από τις οποίες μόνο οι τέσσερις και οι δύο παραπάνω εμφανίζονται στις δημοσκοπήσεις. Με μεγάλη διαφορά από τους δύο πρώτους ακολουθεί η Νοεμί Σανίν, του Συντηρητικού Κόμματος με 8,8% , ο Γκουστάβο Πέδρο, του Δημοκρατικού Εναλλακτικού Πόλου (συμμαχία όπου συμμετέχει και το Κομμουνιστικό Κόμμα Κολομβίας) με ποσοστό 7,3 %, ο Ε. Βάργκας της Ριζοσπαστικής Αλλαγής με 3,8% και τέλος ο Ραφαέλ Πάρδο του Φιλελεύθερου Κόμματος επίσης με 3,8%.

Αν κανένας από τους υποψηφίους δεν καταφέρει να λάβει πάνω από το 50% των ψήφων, θα διεξαχθεί και δεύτερος γύρος, στις 20 του Ιούνη. Σε αυτήν την περίπτωση ο Μόκους φέρεται φαβορί.

Το σκηνικό πολέμου που ζει η Κολομβία, η συνεχιζόμενη πάνω από 40 χρόνια ένοπλη σύρραξη και ο τρόπος αντιμετώπισής της, κυριαρχούν στην πολιτική ζωή του τόπου. Ετσι το εκλογικό αποτέλεσμα δεν μπορεί να γίνει κατανοητό χωρίς να πάρει κανείς υπόψη το ρόλο της «ναρκωπολιτικής» και της παραπολιτικής. Στην Κολομβία εκτιμάται ότι τα ετήσια έσοδα από το εμπόριο ναρκωτικών μπορεί να φτάνουν τα 15 δισεκατομμύρια δολάρια και η ψήφος μπορεί να εξαγοραστεί ή με απειλές ή με πληρωμές, όπως το επισήμαναν και παρατηρητές της Οργάνωσης Αμερικανικών Κρατών. Από τους νεοεκλεγέντες γερουσιαστές και βουλευτές, τουλάχιστον 50 κατηγορούνται ή βρίσκονται υπό δικαστική έρευνα για σχέσεις με την παραπολιτική, καθώς επίσης και πολιτικοί που βρίσκονται στο άμεσο περιβάλλον του Προέδρου Ουρίμπε, όπως συγγενείς, πρεσβευτές, υπουργοί και στρατιωτικοί.

Ο απερχόμενος Πρόεδρος Ουρίμπε, στα οκτώ χρόνια της θητείας του, προώθησε τη λεγόμενη «δημοκρατική ασφάλεια», δηλαδή την καταστολή του λαϊκού κινήματος. Πολλοί είναι οι αγνοούμενοι, όπως και δολοφονίες και βομβαρδισμοί περιοχών. Το 64% του πληθυσμού ζει στη φτώχεια και την εξαθλίωση. Είναι η 11η χώρα με τις μεγαλύτερες κοινωνικές ανισότητες στον κόσμο. Μέσα από στημένες δίκες έχουν συλληφθεί αγωνιστές και σήμερα υπάρχουν 7.500 πολιτικοί κρατούμενοι. Πάνω από 4,5 εκατομμύρια άτομα έχουν αναγκαστεί να εγκαταλείψουν τη γη τους, περίπου 10 εκατομμύρια εκτάρια, αφήνοντάς την στο έλεος των πολυεθνικών και των μεγαλογαιοκτημόνων, που ας σημειωθεί είναι συγχρηματοδότες των παραστρατιωτικών οργανώσεων.

Ενώ ο υποψήφιος Χουάν Μανουέλ Σάντος, που φέρεται ως συνεχιστής της ολέθριας πολιτικής του απερχόμενου Προέδρου Ουρίμπε, κατηγορεί τον υποψήφιο του Πράσινου Κόμματος, Αντάνας Μόκους, ότι εμφανίζει αδυναμία στην πολιτική της ασφάλειας, ωστόσο το οικονομικό σχέδιο του τελευταίου δεν είναι ουσιαστικά διαφορετικό από αυτό που ακολούθησε ο Ουρίμπε ή αυτό που προτείνει ο Σάντος. Δηλώνει ότι θα πατήσει στην πολιτική Ουρίμπε και ότι θα επιδιώξει καλές σχέσεις με τις ΗΠΑ, ενώ δε βλέπει πιθανή μια ανθρωπιστική ανταλλαγή για τους κρατούμενους πολέμου και του αντάρτικου των Ενόπλων Επαναστατικών Δυνάμεων της Κολομβίας (FARC). Ταυτόχρονα, υπερασπίζεται τη μεταρρύθμιση του 2002 στις εργασιακές σχέσεις, που έκανε ακόμα πιο ευέλικτη και πιο επισφαλή τη μισθωτή εργασία, μέχρι που πρότεινε να μειωθούν ακόμα περισσότερο οι μισθοί ως κίνητρο στους καπιταλιστές, ώστε να δημιουργήσουν νέες θέσεις εργασίας και επενδύσεις. Ο Μόκους δεν είναι κακή επιλογή για τον αμερικανικό ιμπεριαλισμό που φαίνεται να τον στηρίζει, καθώς το άλλο του χαρτί ο Ουρίμπε (και τώρα ο Σάντος) έχουν φθαρεί.

Από την πλευρά του και ο υποψήφιος του «Πόλου», που εμφανίζεται ως εναλλακτική πρόταση, με βάση τις προγραμματικές του θέσεις κινείται σε διαχειριστική λογική, δε θέλει να συγκρουστεί με την εξουσία των μονοπωλίων και καλλιεργεί αυταπάτες για μεταρρυθμίσεις μέσα στο καπιταλιστικό σύστημα. Πάντως, το ένοπλο κίνημα των FARC, σε ανακοίνωσή του, καλεί τα λαϊκά στρώματα σε αποχή από τις εκλογές.