«Ολοι κατοικούμε στην Ιερουσαλήμ. Ημουν 38 χρόνια δικαστής, όπως ήταν ο πατέρας μου και είναι και ο γιος μου. Γνωρίζω πολλά πράγματα, από μέσα. Υπάρχουν αποφάσεις που δεν μπορώ να τις εξηγήσω».

*

Το δήλωσε ο γενικός επιθεωρητής δημόσιας διοίκησης, Λ. Ρακιντζής, μιλώντας στην Επιτροπή Θεσμών της Βουλής, καυτηριάζοντας το φαινόμενο «επωνύμων που δεν καταδικάζονται ποτέ, παρά απαλλάσσονται με βουλεύματα».

Και βέβαια ο κ. Ρακιντζής δεν «κομίζει γλαύκα ες Αθήνας». Οτι δεν υπάρχει ισηγορία και ισονομία μεταξύ άνισων ανθρώπων, ότι ο νόμος δεν είναι πάντα ίδιος απέναντι στον οικονομικά ισχυρό και απέναντι στον οικονομικά αδύναμο, είναι γνωστό από την εποχή που ο Μοντεσκιέ συνέγραφε «Το πνεύμα των Νόμων».

*

Ομως, το γεγονός ότι ένας άνθρωπος του νόμου δηλώνει ότι κάτι... ανεξήγητο συμβαίνει στην «Ιερουσαλήμ»

(σ.σ.: όχι και τόσο ανεξήγητο, εδώ που τα λέμε)

μας δίνει ένα επιπλέον στοιχείο να αντιληφθούμε γιατί όταν οι εφοπλιστές στρέφονται κατά των ναυτεργατών και γιατί όταν οι βιομήχανοι στρέφονται κατά των εργατών, στις 99 των 100 περιπτώσεων οι απεργίες των δεύτερων κηρύσσονται από την «τυφλή» και «ανεξάρτητη» Δικαιοσύνη «παράνομες» και «καταχρηστικές».