«Οι ρυθμοί της δουλειάς είναι εξοντωτικοί. Κάνω τα πάντα - και δεν έχω συγκεκριμένο εργασιακό αντικείμενο - προκειμένου να βγει η βάρδια. Η εργοδοσία με κάθε τρόπο προσπαθεί να μειώσει το εργατικό κόστος με αποτέλεσμα να έχει αντίκτυπο σε εμάς».

Αυτά δηλώνει στον «Ρ» ο Χρήστος, φοιτητής της Παντείου και εργαζόμενος σε μεγάλη πολυεθνική εταιρεία φαστ φουντ, αναδεικνύοντας ποιο είναι το μέλλον που επιφυλάσσει η πολιτική ΕΕ - ΠΑΣΟΚ - ΝΔ στη νεολαία. «Σκοπός της κυβέρνησης, και των κομμάτων που υποστηρίζουν τα νέα μέτρα, είναι να μας μετατρέψει σε δούλους του 21ου αιώνα», συμπληρώνει ο Χρήστος και εξηγεί: «Με αυτούς τους ρυθμούς, ήδη έχω τις πρώτες εργασιακές ασθένειες, παρότι είμαι μόλις 23 ετών».

«Πριν από λίγες ημέρες έγιναν δύο απολύσεις στο ταχυφαγείο που εργάζομαι», αναφέρει η Ρολίνα, φοιτήτρια στο τμήμα της Ψυχολογίας. «Η κατάσταση είναι απαράδεκτη. Στην πλειονότητά τους οι εργαζόμενοι - που είναι μετανάστες - δουλεύουν χωρίς το 25% της νύχτας, χωρίς το 75% της αργίας, δώρα Χριστουγέννων και Πάσχα, άδειες καλοκαιριού». Και προσθέτει: «Οι εργαζόμενοι που απολύθηκαν, ο ένας διεκδίκησε το διάλειμμά του και η δεύτερη ζήτησε ωράριο που να ανταποκρίνεται στις συλλογικές συμβάσεις που ορίζει ο νόμος. Η επόμενη θα είμαι εγώ. Δεν μπορούν να βασιστούν επάνω μου, λένε, γιατί συμμετέχω στις απεργίες»!

Δηλώσεις που επιβεβαιώνουν πόσο ανησυχεί τη μεγαλοεργοδοσία η συσπείρωση και οργάνωση στο ΠΑΜΕ, ειδικά μάλιστα των νέων εργαζομένων, αφού μόνο έτσι θωρακίζονται και απέναντι στην ηττοπάθεια και το συμβιβασμό. «Οι εργοδότες σπέρνουν την τρομοκρατία, το φόβο, προκειμένου να μη διεκδικούμε τα δικαιώματά μας, να μη συμμετέχουμε στην απεργία», λέει η Ελένη Μυτηκάρη, φοιτήτρια και εμποροϋπάλληλος σε παράρτημα μεγάλης πολυεθνικής. «Τα πράγματα έχουν δυσκολέψει πολύ στους χώρους δουλειάς πριν ακόμα εφαρμοστούν τα νέα μέτρα. Αυτό που πρέπει να κυριαρχήσει σήμερα στους χώρους δουλειάς είναι η οργάνωση της πάλης μέσα από τα ταξικά συνδικάτα. Μόνο αυτό μπορεί να αποτελέσει πραγματική ασπίδα για τους εργαζόμενους».