Βέβαια, η συνεχώς αυξανόμενη λαϊκή δυσαρέσκεια είναι περισσότερο κι από γεγονός. Οπως και η αναζήτηση διεξόδου από μεγάλες μάζες εργαζομένων. Το ζητούμενο όμως είναι σε ποια κατεύθυνση θα διοχετευτεί η αγανάκτηση των λαϊκών μαζών και οι αναζητήσεις τους. Το σύστημα θέλει να την εκτονώσει με στημένα σχήματα, τύπου Αβραμόπουλου, όπως έκανε στο παρελθόν με άλλα τέτοια «δοχεία διοχέτευσης» της λαϊκής δυσαρέσκειας. Θέλει να την εγκλωβίσει στις ίδιες και χειρότερες με τις σημερινές πολιτικές, αλλάζοντας απλώς το «περιτύλιγμά» τους. Οι εργαζόμενοι όμως πρέπει να κάνουν το μεγάλο άλμα, να ξεφύγουν από τις παγίδες που τους στήνουν και να στηριχτούν στις δικές τους δυνάμεις. Να οικοδομήσουν το δικό τους Μέτωπο, το μόνο που μπορεί να υπερασπιστεί τα συμφέροντά τους και να οδηγήσει σε ένα φωτεινότερο μέλλον.