Ετσι η ΑΔΕΔΥ:

• Δηλώνει πως «δεν πρόκειται να αποδεχτεί καμιά γενική, αόριστη, προπαγανδιστική διαδικασία "διαβούλευσης και διαλόγου" και ανάπτυξη οποιουδήποτε μισθολογίου χωρίς αποκατάσταση των απωλειών, επιστροφή του 13ου και 14ου μισθού». Δηλαδή, λέει ότι οι «διαβουλεύσεις» με τις αστικές κυβερνήσεις έχουν πρόβλημα επειδή είναι «γενικές» και «αόριστες» και όχι επειδή έχουν αντεργατικό προσανατολισμό και στόχο. Υπονοεί ότι άμα επιστρεφόταν ο 13ος και 14ος μισθός η κυβέρνηση θα εξιλεωνόταν. Τρεις μέρες πριν την απεργία, μιλά για «ανυπαρξία επεξεργασίας και σχεδίου για το "νέο μισθολόγιο"». Δηλαδή τρεις μέρες πριν την απεργία που η ίδια προκήρυξε λέει στους εργαζόμενους ότι δεν είναι και σίγουρη για το κατά πόσο χρειάζεται να απεργήσουν...
• Πάει να το παίξει τσαντισμένη με την «πολλαπλή διαίρεση» των εργαζομένων που επιδιώκει η κυβέρνηση, αλλά - βέβαια - τίποτα δε λέει για το ότι η ίδια ως συνδικαλιστική ηγεσία συμβάλλει αποφασιστικά στη διάσπαση των εργαζομένων. Η λίστα με τα παραδείγματα μακραίνει καθημερινά. Στο περσινό συνέδριο της ΠΟΕ - ΟΤΑ, με απόφαση ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ, αποκλείστηκαν οι σύνεδροι από τα σωματεία όπου είχαν ψηφίσει και εργαζόμενοι με ελαστικές μορφές απασχόλησης (μάλιστα την απόφαση στήριξαν και η ΑΠ και οι «Παρεμβάσεις» που κατά τα άλλα ασκούν κριτική σε ΠΑΣΚΕ και ΔΑΚΕ...) Ενώ, τις τελευταίες μέρες, η ΠΑΣΚΕ στο νοσοκομείο «Ευαγγελισμός» άστραψε και βρόντηξε ξανά ενάντια στους εργαζόμενους που συμμετείχαν στις εκλογές του σωματείου αλλά δεν ανήκουν στο μόνιμο προσωπικό.
• Μιλά για «συρρίκνωση», «απαξίωση» και «ιδιωτικοποίηση» των δημόσιων υπηρεσιών που θα ενταθεί με τις σχεδιαζόμενες απολύσεις. Αλλά στέκεται σε γενικόλογες καταγγελίες και ζητά «καλύτερη δημόσια διοίκηση» μην ψελλίζοντας κουβέντα για το πώς αυτή θα διασφαλιστεί. Για παράδειγμα, αποφεύγει όπως ο διάολος το λιβάνι να μιλήσει για αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν Παιδεία ή για κατάργηση κάθε επιχειρηματικής δραστηριότητας σε Υγεία και Πρόνοια. Μόνο που δε γίνεται και να ζητάς καλύτερες υπηρεσίες για το λαό και να μην αγγίζεις το φταίχτη για αυτήν την κατάσταση, δηλαδή τα μονοπώλια. Δε γίνεται και να μη θες απολύσεις και να μην αντιπαλεύεις όσους δίνουν εργασία μόνο με τους όρους που βολεύει την κερδοφορία των λίγων, δηλαδή τα μονοπώλια.