Κυβερνητικές συμβουλές στους ανέργους | ΕΡΓΑΤΙΚΑ

ΕΡΓΑΤΙΚΑ

Κυβερνητικές συμβουλές στους ανέργους

Ερώτηση δημοσιογράφων προς την υπουργό Εργασίας Λ. Κατσέλη, χτες, σε ραδιοφωνική εκπομπή: «Θα ήθελα να δώσετε την απάντηση σε έναν άνθρωπο, ο οποίος βγαίνει στην ανεργία στα 45 του και αναρωτιέται τι κάνει; Δηλαδή, βλέπει τη γη να χάνεται κάτω από τα πόδια του... Εχει υποχρεώσεις, έχει παιδιά, έχει σχολεία... Εχει δάνεια, έχει κάρτες».

Απάντηση της υπουργού: Πρώτα - πρώτα, και ο ίδιος ή η ίδια να κινητοποιηθεί όσο μπορεί περισσότερο και να δει τι εναλλακτικές υπάρχουν και πού υπάρχουν, ώστε να υπάρχει και μια κινητικότητα και μέσα στην Ελλάδα. Αλλά, κυρίως, να ενημερωθεί για όλα αυτά τα προγράμματα στήριξης και επανένταξης στην αγορά εργασίας. Θα προσπαθήσουμε κι εμείς από τη δική μας μεριά... Να ευαισθητοποιήσουμε τον κόσμο και να τον ενημερώσουμε για το πού μπορεί να αποταθεί».

Δηλαδή, η κυβέρνηση προτείνει στους ανέργους να ξαμοληθούν να ψάχνουν «ευκαιρίες εργασίας» σε όλη την επικράτεια, να αξιοποιήσουν την «κινητικότητα» στην αγορά εργασίας. Να πάρουν μια βαλίτσα στο χέρι και να τρέχουν για μεροκάματο από περιοχή σε περιοχή. Τους προτείνει, ακόμα, να «ενημερωθούν» από τα αντίστοιχα προγράμματα για τις δυνατότητες που τους δίνονται να δουλέψουν για μερικούς μήνες με μισθούς πείνας, την ώρα που οι εργοδότες θα εξασφαλίζουν σχεδόν τσάμπα εργατικά χέρια.

«Και να υπάρξει μια συμβουλή, γιατί ο άνθρωπος που βρίσκεται σε μια τέτοια κατάσταση θέλει να μιλήσει και με κάποιον, να του πει τι είναι...» συνέχισε η Λ. Κατσέλη. «Ενα είδος συμβουλευτικής, ένα είδος στήριξης, για το τι εναλλακτικές έχει. Γιατί, ξέρετε, όλοι ψάχνονται. Επομένως, χρειάζονται δομές συμβουλευτικής, οι οποίες ελπίζουμε ότι πολύ σύντομα θα υπάρξουν σε συνεργασία και με τους κοινωνικούς εταίρους και με την Τοπική Αυτοδιοίκηση, αλλά κυρίως αυτή τη στιγμή, αυτό το μήνα, τους επόμενους μήνες να ενημερωθεί για όλα τα προγράμματα. Γιατί πιστεύω ότι κάποιο από αυτά θα του ταιριάζει απόλυτα και θα μπορεί ή μέσω κατάρτισης ή μέσω εργασίας να βρει μια στήριξη».

Μάλιστα. Αυτή η συμβουλή μάς θυμίζει τους εργατοπατέρες στη Δανία που παρουσίασαν ως κατάκτησή τους για τη στήριξη των ανέργων τη «δωρεάν επίσκεψη στον ψυχολόγο», εξηγώντας ότι: «Είναι ένας καινούργιος τομέας που δίνουμε πολύ βάρος γιατί μπορεί να βοηθήσει τους απολυμένους να δουν μπροστά νέες δυνατότητες που πάντα υπάρχουν». Οπως και να το κάνεις, χρειάζεται ειδική δουλειά, για να δεχτεί ο εργάτης να γίνει πιο φτηνός, να πειστεί πως είναι φυσιολογικό να μη διευρύνονται τα δικαιώματά του αλλά να πετσοκόβονται, εν έτει 2010...

Την ίδια στιγμή, βέβαια, οι λογαριασμοί του ανέργου για το ρεύμα, το νερό, τα έξοδα για το πετρέλαιο που ακριβαίνει, το παιδί που σπουδάζει «τρέχουν» καθημερινά. Γι' αυτά η κυβέρνηση τι λέει στον άνεργο; Να πάει σε ψυχολόγο να πει τον πόνο του; Και μετά; Γιατί δε δίνει εντολή - έστω - να μη γίνει καμιά διακοπή ρεύματος σε σπίτι ανέργου; Βέβαια, αν υπήρχαν μέτρα πραγματικής ανακούφισης των ανέργων, οι μεγαλοεργοδότες δε θα έβρισκαν τόσο εύκολα εργάτες «πρόθυμους» να δουλεύουν χωρίς δικαιώματα...

Α. Μ.