Με καθυστέρηση έρχεται το υπουργείο Δικαιοσύνης να δώσει λύση με νομοθετική ρύθμιση στο θέμα του πολιτικού όρκου που έχει λυθεί από τα ανώτατα δικαστήρια της χώρας προ πολλού. Το Στ' Τμήμα του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ) από το 1998 με απόφασή του (2601/98) είχε δεχτεί ότι όσοι δεν επιθυμούν να δώσουν θρησκευτικό όρκο είναι απολύτως ελεύθεροι να το κάνουν.

Ειδικότερα, η απόφαση εκείνη ανέφερε ότι αν ένα άτομο καλείται κατ' εφαρμογή νόμου ή διάταξης να δώσει θρησκευτικό όρκο και δηλώσει πως κωλύεται για κάτι τέτοιο, δικαιούται να επικαλεστεί την τιμή και τη συνείδησή του, δίνοντας έτσι τη διαβεβαίωση περί του συγκεκριμένου ζητήματος. Επίσης, στην ίδια απόφαση αναφερόταν πως ούτε από το Σύνταγμα συνάγεται ότι αποκλείεται να δοθεί, αντί του θρησκευτικού όρκου, διαβεβαίωση στο λόγο της τιμής και της συνείδησης.

Πάντως, με τη νομοθετική ρύθμιση που προωθεί το υπουργείο Δικαιοσύνης, ο θρησκευτικός όρκος γίνεται προαιρετικός στις αστικές δίκες (διαζύγια, διατροφές, περιουσιακές διαφορές κλπ) και ανάλογη ρύθμιση δεν αποκλείεται να προωθηθεί και στις ποινικές δίκες.

Θα πρέπει να σημειώσουμε ότι σε διημερίδα, που διοργάνωσε το Ιδρυμα Μαραγκοπούλου την περασμένη Δευτέρα και Τρίτη για τα 50 χρόνια της Ευρωπαϊκής Σύμβασης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, τονίστηκε από τους ομιλητές ότι η Ελλάδα οφείλει να προσαρμόσει σύντομα τη νομοθεσία της, όσον αφορά τη μεταχείριση των ετερόδοξων.

Από την πλευρά της Εκκλησίας ο αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος, με χτεσινές δηλώσεις του, διαπίστωσε ότι η ρύθμιση που προωθεί ο υπουργός Δικαιοσύνης δεν είναι κάτι καινούριο και επισημαίνει ότι με τον τρόπο αυτό γίνεται δεκτό το στοιχείο της προαιρετικότητας. «Αυτό, πρόσθεσε, μου δημιουργεί ένα ερωτηματικό: θα παρέμβει ο κ. Δαφέρμος, όπως παρενέβη στο θέμα της αναγραφής του θρησκεύματος στις ταυτότητες; Τότε είχε πει ότι ο Ελληνας δεν έχει το δικαίωμα να επιλέγει εάν το θρήσκευμά του θα υπάρχει ή δε θα υπάρχει στην ταυτότητά του, γιατί μ' αυτόν τον τρόπο εξωτερικεύει τα πιστεύω του, που αποτελούν κατ' αυτόν εσωτερική υπόθεση... Μήπως ισχύουν δύο μέτρα και δύο σταθμά;».