Η παραγωγή ζάχαρης το 2010 δεν ξεπερνά τους 90.000 τόνους, ενώ οι ανάγκες της χώρας ξεπερνούν τους 280.000 τόνους
Σε μαζικές εισαγωγές προχωράει η διοίκηση της Ελληνικής Βιομηχανίας Ζάχαρης, προκειμένου να καλυφθούν οι ανάγκες της χώρας της σε ζάχαρη, αφού η τευτλοκαλλιέργεια έχει συρρικνωθεί δραματικά.
Η χώρα θα μπορούσε να έχει αυτάρκεια σε ζάχαρη. Θα μπορούσε να αναπτύξει την τευτλοκαλλιέργεια και να μην έχει κλείσει κανένα εργοστάσιο της ΕΒΖ. Δυστυχώς, η πολιτική της νέας ΚΑΠ, της δραστικής μείωσης τιμής παραγωγού, της καθιέρωσης αποδεσμευμένης στρεμματικής επιδότησης και της συρρίκνωσης της εγχώριας παραγωγής, που εφαρμόζουν ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, έχει οδηγήσει την τευτλοκαλλιέργεια στην εξαφάνιση. Και η χώρα από πλεονασματική σε ζάχαρη, έγινε μέσα σε μια τετραετία ελλειμματική, με ευθύνη των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ. Η δραματική μείωση της τευτλοκαλλιέργειας και της παραγωγής ζάχαρης αποτελεί άλλο ένα τρανταχτό παράδειγμα των αρνητικών επιπτώσεων που επιφέρει η εφαρμογή της αντιαγροτικής πολιτικής της ΕΕ από τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ. Κι αποτελεί άλλο ένα παράδειγμα που επιβεβαιώνει τη θέση του ΚΚΕ και της ΠΑΣΥ για ανάπτυξη της αγροτικής παραγωγής σε όφελος της φτωχομεσαίας αγροτιάς, της εργατιάς και των λαϊκών στρωμάτων στο πλαίσιο της Λαϊκής Εξουσίας και Λαϊκής Οικονομίας με κεντρικό κρατικό σχεδιασμό, με παραγωγικούς συνεταιρισμούς και με καθετοποιημένες κρατικές αγροτικές βιομηχανίες.