Δεν είναι μόνο η δολοφονία μικρών παιδιών, οι εν ψυχρώ βομβαρδισμοί σπιτιών, η κατοχή παλαιστινιακών εδαφών από τον ισραηλινό στρατό. Η τακτική του ισραηλινού κράτους, για να εξοντώσει τους Παλαιστίνιους και τον αγώνα τους για την ελευθερία και ανεξαρτησία, είναι πολύ πιο μελετημένη.

Ξεκινά από τον άκρως επιστημονικό τρόπο με τον οποίο χτυπούν τα θύματά τους, στα πόδια και τα χέρια, ώστε να μην είναι μάχιμοι. Συνεχίζεται με τη χρησιμοποίηση σφαιρών που περιέχουν καρκινογόνες ουσίες, ώστε να «σιγουρευτούν» πως αν το θύμα δεν πεθάνει από το τραύμα, θα πεθάνει από καρκίνο. Συνοδεύεται από την καταστροφή του οδικού δικτύου που συνδέει τις περιοχές της Παλαιστίνης μεταξύ τους, με αποτέλεσμα τραυματίες να πεθαίνουν στο δρόμο προς το νοσοκομείο, έγκυες να γεννούν στα ασθενοφόρα, μαθητές να μην μπορούν να πάνε στο σχολείο τους και εργαζόμενοι στις δουλιές τους. Το νοσηρό μυαλό της ηγεσίας του Ισραήλ θέλει τους Παλαιστίνιους να διψάνε, αφού οι σφαίρες χτυπούν ακόμα και τα ντεπόζιτα νερού στις ταράτσες των σπιτιών. Ακόμα παραπέρα, θέλει την τεχνολογία στην υπηρεσία της διαστρέβλωσης της αλήθειας και εντέλει της ίδιας της ιστορίας, αφού το διαδίκτυο χρησιμοποιείται για να παρουσιαστούν δολοφονημένοι Παλαιστίνιοι ως Ισραηλινοί που τους σκότωσαν οι πρώτοι.

Αυτές είναι μερικές από τις εικόνες - παζλ μιας σκληρής πραγματικότητας, που συνάντησε στην Παλαιστίνη ομάδα κομμουνιστών αιρετών που την επισκέφτηκε, από τις 18 έως τις 21 Δεκέμβρη, και μας τις μετέφερε η Ελένη Παπαδοπούλου, δημοτική σύμβουλος Κερατσινίου και μέλος του Εθνικού Συμβουλίου της Ελληνικής Επιτροπής για τη Διεθνή Υφεση και Ειρήνη (ΕΕΔΥΕ). Οπως μας εξήγησε η ίδια, ερέθισμα για τη συγκεκριμένη αποστολή αποτέλεσε «η πρόσφατη επίσκεψη στην Παλαιστίνη της ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλ. Παπαρήγα και η έκκληση που απηύθυνε προς όλες τις πλευρές για την έμπρακτη αλληλεγγύη σ' ένα λαό που βρίσκεται υπό κατοχή και δολοφονείται με τον πιο άγριο τρόπο στα ίδια του τα εδάφη, στο ίδιο του το σπίτι». Ερέθισμα αποτέλεσε επίσης η πεποίθηση πως η Τοπική Αυτοδιοίκηση πρέπει να έχει λόγο σε τέτοια ζητήματα, να ενημερώνει τους δημότες και να κάνει πράξη την αλληλεγγύη των λαών. Ισως γι' αυτό, η γενική αίσθηση των Παλαιστινίων, από τον απλό λαό μέχρι τους υπεύθυνους υπουργείων, νοσοκομείων και τους δημάρχους - όπως αυτή εκφράστηκε και με λόγια - ήταν πως η συγκεκριμένη αποστολή ήταν η μοναδική που εννοούσε όσα έλεγε. Γι' αυτό τα τοπικά μέσα ενημέρωσης έδωσαν τόσο μεγάλη προβολή στις επισκέψεις και συναντήσεις που είχε η ελληνική αντιπροσωπεία. Γι' αυτό Παλαιστίνιοι και Ελληνες ανανέωσαν το ραντεβού τους, τη μέρα της δημιουργίας του ανεξάρτητου παλαιστινιακού κράτους, με πρωτεύουσα την Ανατολική Ιερουσαλήμ. Εκείνη τη μέρα αλληλοϋποσχέθηκαν πως θα τη γιορτάσουν μαζί.

Και όπως τονίστηκε από τους Παλαιστίνιους, το ζήτημα δεν είναι αν θα έρθει αυτή η μέρα, αλλά πότε θα έρθει, αφού κανείς - από το μικρό παιδί που παρακαλά τους γιατρούς στο νοσοκομείο να το κάνουν γρήγορα καλά για να επιστρέψει στον αγώνα, μέχρι τον πρόεδρό τους, Γ. Αραφάτ - δεν είναι διατεθειμένος να κάνει πίσω μέχρι την τελική νίκη.

Στην αποστολή αλληλεγγύης συμμετείχαν επίσης οι Γ. Γιώγος, δήμαρχος Πετρούπολης και μέλος του Εθνικού Συμβουλίου της ΕΕΔΥΕ, Γ. Δημητρίου, αντιδήμαρχος Πετρούπολης, Ν. Ρογκάκος, δήμαρχος Βύρωνα, Γ. Κατημερτζής, δήμαρχος Καισαριανής και μέλος του Εθνικού Συμβουλίου της ΕΕΔΥΕ, Σπ. Δαράκης, δήμαρχος Μήθυμνας Χανίων, Χρ. Τέγος, δήμαρχος Καρδίτσας, Β. Βαλιώτης, δήμαρχος Οινούντος Λακωνίας, Μ. Σελέκος, δημοτικός σύμβουλος Χαϊδαρίου και Θ. Φιλίππου, δημοτικός σύμβουλος Πετρούπολης.