Μια σελίδα αφιερώνει η «Κυριακάτικη Αυγή» για να πείσει τους αναγνώστες της ότι το Κόμμα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς (ΚΕΑ) παλεύει για το... σοσιαλισμό! Είναι η μοναδική λέξη στο σχετικό ρεπορτάζ την οποία η εφημερίδα επιλέγει να παρουσιάσει με μαυρισμένα γράμματα, φιλοδοξώντας προφανώς να σκεπάσει μ' αυτόν τον τρόπο το κήρυγμα της ενσωμάτωσης των εργαζομένων στον καπιταλισμό, που κυριαρχεί σε όλο το υπόλοιπο κείμενο. Αυτό, όμως, δεν είναι το μοναδικό ενδιαφέρον στοιχείο στο σχετικό ρεπορτάζ. Κάτω από τον τίτλο «Η αμηχανία του Περισσού δύσκολα κρύβεται», ο συντάκτης, ο οποίος μάλιστα συστήνεται και σαν μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής του ΚΕΑ, παρατηρεί ότι το ΚΚΕ αισθάνεται αμήχανο «για τη ραγδαία αναβάθμιση του ρόλου και της παρουσίας του ΚΕΑ διεθνώς».

Είναι, όμως, έκδηλη η αδυναμία του να στηρίξει τον ισχυρισμό του, αφού αποφεύγει να απαντήσει πολιτικά στο σχετικό πολιτικό άρθρο κριτικής στο ΚΕΑ που δημοσίευσε στις 17/12 ο «Ριζοσπάστης». Δεν παραθέτει ούτε καν ολοκληρωμένα αποσπάσματα από το άρθρο για να τα σχολιάσει από τη σκοπιά της στρατηγικής του ΚΕΑ. Δηλαδή, να απαντήσει: Είναι ή δεν είναι καπιταλισμός η ΕΕ που επαγγέλλεται το ΚΕΑ; Ο στρατηγικός του στόχος είναι «η δημοκρατική επανίδρυση της Ευρώπης και της ΕΕ (...) μια νέα δημοκρατική διαδικασία βασισμένη στην ενεργή συμμετοχή του λαού, του ευρωπαϊκού και των εθνικών κοινοβουλίων...». Εδώ δε μιλά καν για σοσιαλισμό. Μιλά για ένα δήθεν εκδημοκρατισμένο καπιταλισμό. Αυτό γράφαμε. Αλλά καπιταλισμός σημαίνει κυριαρχία των μονοπωλίων. Επίσης, το ΚΕΑ απαιτεί σεβασμό στους αστικούς θεσμούς και κοινοβούλια. Η «επανίδρυση» που επικαλείται το ΚΕΑ κινείται στη λογική μιας καλύτερης ΕΕ. Απορρίπτει την αποδέσμευση από την ΕΕ, την πάλη για την ανατροπή της πολιτικής εξουσίας των μονοπωλίων, την πάλη για την εξουσία της εργατικής τάξης. Αντί να απαντήσει σ' αυτά, και να πείσει, αν μπορεί, ότι δεν είναι προς το συμφέρον των λαών, μιλά για «παραδοξολογία» του ΚΚΕ. Τέτοια «κριτική».

Το ΚΕΑ, επίσης, βάζει τον εξής στόχο:«Να φτιάξουμε ένα εναλλακτικό πολιτικό σχέδιο απέναντι στο νεοφιλελεύθερο μοντέλο». Πάλι δε μιλά για σοσιαλισμό, αλλά για άλλο μοντέλο διαχείρισης του καπιταλισμού, αντινεοφιλελεύθερο. Αλλά πάλι καπιταλισμός θα είναι. Αντί να απαντήσει σ' αυτά ο αρθρογράφος κάνει λόγο για «απίστευτη επίθεση λάσπης και διαστρέβλωσης των πολιτικών θέσεων και στόχων του ΚΕΑ». Δεν αγγίζει καν την ουσία και, πολύ περισσότερο, δεν μπορεί να στηρίξει, έστω και για τα μάτια του κόσμου, τον τίτλο που επέλεξε η εφημερίδα. Δε μας εκπλήσσει η αδυναμία του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ να αντιπαρατεθεί με στοιχειώδη πολιτικά επιχειρήματα και σ' αυτό το ζήτημα. Αλλωστε, και ο ΣΥΝ και το ΚΕΑ δυνάμεις εξωραϊσμού του καπιταλισμού είναι και στόχος τους είναι να χειραγωγούν τους εργαζόμενους στο σύστημα.