Η πολιτική της ΚΑΠ και συνολικά της ΕΕ αναδείχτηκε στον καταστροφέα παραγωγικών δυνάμεων στη χώρα μας. Εκατοντάδες χιλιάδες μικρομεσαίων αγροτών ξεκληρίστηκαν, χιλιάδες τόνοι αγροτικών προϊόντων θάφτηκαν επιδοτούμενοι, παραγωγικοί τομείς (π.χ. κτηνοτροφία) αναγκαίοι για τις διατροφικές ανάγκες του λαού και της μεταποίησης, με ευρωκοινοτικούς κανονισμούς απαγορεύτηκε η ανάπτυξή τους ή άλλοι συρρικνώθηκαν (π.χ. Βιομηχανία ζάχαρης κλείσιμο 2 εργοστασίων, καπνοκαλλιέργεια και ξηραντήρια κ.ά ). Επιβεβαιώνεται, λοιπόν, και δικαιώνεται και στον αγροτικό τομέα η θέση του ΚΚΕ για αποδέσμευση από την ΕΕ. Οπως επιβεβαιώνεται ο παρασιτισμός του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής και η αναγκαιότητα και ρεαλιστικότητα της ανατροπής του. Για άλλο δρόμο ανάπτυξης, που θα εξυπηρετεί τις ανάγκες του λαού και όχι των μονοπωλίων και επιχειρηματικών ομίλων και της κερδοφορίας τους.

Αυτό γίνεται ακόμη πιο εμφανές με τις προτάσεις για το μέλλον της ΚΑΠ 2014-2020, που δόθηκαν επίσημα από την Κομισιόν¹. Ωστόσο, δε συνοδεύονται με τις μελλοντικές δημοσιονομικές προοπτικές (2014-2020) της ΕΕ. Δεν έχουν ακόμα οριστικοποιηθεί, λόγω αντιθέσεων για το σύνολο του κοινοτικού προϋπολογισμού (Γερμανία και άλλες βόρειες χώρες θέλουν μείωση των εισφορών στο 1% του ΑΕΠ κλπ.). Επίσης, αντιθέσεις έχουμε και στους αγροτικούς πόρους, π.χ. έχει τεθεί στο τραπέζι η πρόταση για μείωση κατά 1/3 των αγροτικών δαπανών και η κατάργηση, ή μείωση κατά 1/3 της βρετανικής επιστροφής κ.ά. Στις συζητήσεις που γίνονται στην Κομισιόν συχνά επισημαίνεται ότι «μεταξύ 1988 και 2013 το συνολικό μερίδιο για την άμεση στήριξη της γεωργίας στον προϋπολογισμό της ΕΕ θα έχει συρρικνωθεί από 61% έως 32% και αυτή η πτωτική πορεία αναμένεται να συνεχιστεί και μετά το 2013, ακόμη και σε ένα σενάριο χωρίς αλλαγές» (http//www.europolitics 29/10/2009).

Στην επίσημη ανακοίνωση της Κομισιόν¹, τονίζεται ότι «στόχος της μεταρρύθμισης είναι να καταστεί ο ευρωπαϊκός κλάδος της γεωργίας δυναμικότερος, ανταγωνιστικότερος και καλύτερα ανταποκρινόμενος στο όραμα της Ευρώπης για το 2020, που προβλέπει την τόνωση της βιώσιμης ανάπτυξης, της ευφυούς ανάπτυξης και της ανάπτυξης χωρίς αποκλεισμούς». Το έγγραφο παρουσιάζει τρεις επιλογές - σενάρια για συζήτηση και στη συνέχεια θα υποβάλει επίσημες νομοθετικές προτάσεις στα μέσα του 2011. Ωστόσο, όπως εκτιμούν οι περισσότεροι (μεταξύ αυτών και ο Ελληνας υπουργός Γεωργίας), θα προκριθεί το δεύτερο σενάριο, το οποίο είναι στο πνεύμα και περιέχει τα βασικά σημεία στα οποία συμφώνησε και δημοσιοποίησε το Σεπτέμβρη 2010 ο γαλλογερμανικός άξονας.

Στο σενάριο που θα επικρατήσει κύρια επικαλούνται «μεγαλύτερη ισοκατανομή των άμεσων ενισχύσεων μεταξύ κρατών - μελών και... θα αποτελούνται από: Εναν βασικό συντελεστή ως εισοδηματική στήριξη καθώς και μια υποχρεωτική πρόσθετη ενίσχυση για ειδικά περιβαλλοντικά δημόσια αγαθά». Δηλαδή, θα δίνεται ένα ποσό ανά στρέμμα (υπολογίζεται κοντά στα 27 ευρώ/στρέμμα, το οποίο σήμερα για την Ελλάδα είναι περίπου 52 ευρώ/στρέμμα) ισόποσα και αποσυνδεδεμένα από την παραγωγή. Δηλαδή, ανεξάρτητα αν καλλιεργείται ή όχι το χωράφι. Επίσης, θα δίνεται και «πράσινη ενίσχυση» για όσους εντάσσονται σε διάφορα προγράμματα (μόνιμα βοσκοτόπια, πράσινη κάλυψη, αμειψισπορά και οικολογική αγρανάπαυση). Κερδισμένος είναι ο μεγαλοπαραγωγός που έχει πολλά στρέμματα και χαμένος ο μικροκληρούχος.

Η επιδότηση ανά στρέμμα είναι αντιπαραγωγική, αποτελεί κίνητρο μη παραγωγής. Οπως παλαιότερα έδιναν επιδοτήσεις για θάψιμο παραγωγής (εσπεριδοειδή κ.ά.), δασώσεις αγροτικών γαιών, εγκατάλειψη και ξερίζωμα καλλιεργειών (ροδάκινα, αμπέλια κ.ά.) κλπ.

Κυρίως, όμως, διαχωρίζει τους αγρότες σε «ενεργούς» που θα επιδοτεί και σε «ανενεργούς» που θα στερηθούν επιδοτήσεων. Ο ορισμός του ενεργού αγρότη δεν έχει δοθεί αλλά είναι υπό συζήτηση στο Συμβούλιο Γεωργίας.

Η ΕΕ, ως περιφερειακή ιμπεριαλιστική δύναμη, μέσα και από αυτή την αναθεώρηση της ΚΑΠ, προωθεί το στρατηγικό της στόχο για αύξηση της ανταγωνιστικότητας και επιχειρηματικότητας μέσα από την οικονομική μεγέθυνση, προκειμένου να διεκδικεί νέες αγορές και κερδοφορία. Επιδιώκει, λοιπόν, την ισχυροποίηση της μεγάλης αγροτικής καπιταλιστικής εκμετάλλευσης και την πλήρη κυριαρχία της, από την καταστροφή της μικρής και μεσαίας ιδιοκτησίας.

Παίρνει υπόψη την υπάρχουσα κατάσταση - αποτέλεσμα των προηγούμενων αναθεωρήσεων της ΚΑΠ μέχρι σήμερα. «Στην ΕΕ την τελευταία 10ετία μειώθηκαν οι αγρότες κατά 25% (μικρομεσαίοι) και μόνο το 7% των γεωργών είναι κάτω από 40 ετών. Εντός της επόμενης δεκαετίας 4,5 εκατομμύρια γεωργών θα συνταξιοδοτηθούν. Για το λόγο αυτό είναι σημαντικό να ενθαρρύνουμε τους νέους ανθρώπους να απασχοληθούν στο γεωργικό τομέα (εννοεί τους μεγαλοαγρότες), με τη θέσπιση νέων προγραμμάτων και τη βελτίωση της πρόσβασης σε πιστώσεις»².

Επικαλούνται ως άλλοθι για τις νέες προτάσεις της ΚΑΠ 2014-2020 την επισιτιστική ασφάλεια και την πράσινη ανάπτυξη. «Σύμφωνα με τον FAO, η παραγωγή τροφίμων πρέπει να αυξηθεί τουλάχιστον κατά 70% για να ανταποκριθεί στην αυξανόμενη ζήτηση του παγκόσμιου πληθυσμού που αναμένεται να υπερβεί τα 9 δισεκατομμύρια έως το 2050. Επιπλέον, στην Ευρώπη, 16% των πολιτών ζουν ακόμα κάτω από το κατώφλι της φτώχειας».

Αποκαλυπτική για την κοροϊδία της «πράσινης ανάπτυξης» είναι η Mariann Fischer Boel, πρώην επίτροπος Γεωργίας (2004 - 2009), που σε ομιλία της στις Βρυξέλλες (10 Νοέμβρη 2009) για το μέλλον της ΚΑΠ είπε: «Χρειαζόμαστε μια ισχυρή πολιτική για να εξασφαλίσουμε καλή διαχείριση της γης. Περίπου 9% των συνολικών εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου στην ΕΕ προέρχεται από τη γεωργία. Αυτή δεν είναι μια τεράστια αναλογία - αλλά είναι σημαντικό. Οπως άλλοι τομείς, ο αγροτικός τομέας θα πρέπει να μειώσει τις εκπομπές του τα επόμενα χρόνια. Θα πρέπει επίσης να προσαρμοστεί στις συνέπειες της κλιματικής αλλαγής που ήδη εμφανίζονται».

Ωστόσο, ούτε για τους πεινασμένους ενδιαφέρονται ούτε για το περιβάλλον. Η πολιτική τους εξασφαλίζει περισσότερη φτώχεια και απόγνωση για τους εργαζόμενους, αλλά και ληστεία και καταστροφή του περιβάλλοντος (π.χ., δάση και αλλαγή χρήσης γης, φωτοβολταϊκά κ.ά.).

Εξάλλου, και στον αγροτικό τομέα ο ανταγωνισμός είναι πολύ μεγάλος. «Η ΕΕ είναι ο μεγαλύτερος παγκόσμιος εισαγωγέας γεωργικών προϊόντων από τις αναπτυσσόμενες χώρες, εισάγοντας περισσότερα γεωργικά προϊόντα από ό,τι οι ΗΠΑ, η Ιαπωνία, ο Καναδάς, η Αυστραλία και η Νέα Ζηλανδία μαζί... Κατά την τελευταία δεκαετία και τώρα (οι κοινοτικές εισαγωγές) αντιστοιχούν στο 20% περίπου των παγκόσμιων εισαγωγών... Το εμπορικό έλλειμμα αγροτικών προϊόντων της ΕΕ σημείωσε ρεκόρ φθάνοντας τα 7 δισεκατομμύρια ευρώ το 2008. Το εμπορικό έλλειμμα της ΕΕ με τη Mercosur, επί παραδείγματι, υπερδιπλασιάστηκε από το 2000 και οι εισαγωγές της ΕΕ γεωργικών προϊόντων από τη Mercosur είναι τώρα αξίας 19 δισεκατομμυρίων ευρώ, έναντι του 1 δισεκατομμυρίου ευρώ των εξαγωγών»³.

Από τα παραπάνω φαίνεται ο οξυμένος ανταγωνισμός, οι επιλογές της ΕΕ, αλλά και οι δυνατότητες κερδοφορίας του κεφαλαίου στον αγροτικό τομέα.

Οι επιπτώσεις στους μικρομεσαίους αγρότες θα είναι σκληρές. Θα οδηγηθούν όσοι μέχρι τότε έχουν απομείνει στην καταστροφή. Είναι το τελειωτικό χτύπημα. Αφού με εργαλείο τις επιδοτήσεις μειώνεται δραστικά το εισόδημά τους. Οι επιδοτήσεις, που σήμερα αποτελούν κατά μέσο όρο το 40% του αγροτικού εισοδήματος, όπως εκτιμούν θα μειωθούν με το νέο σύστημα τουλάχιστον κατά 35%. Γι' αυτό προωθούν το σύνθημα, μαζί και ο κ. Σκανδαλίδης, «παραγωγή αγροτικών προϊόντων χωρίς επιδοτήσεις». Οταν οι ΗΠΑ και η Ιαπωνία δίνουν τις υψηλότερες επιδοτήσεις στους αγρότες τους. Και βέβαια η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ (όπως και της ΝΔ) επιδοτεί απλόχερα τώρα με την κρίση τραπεζίτες, εφοπλιστές (άγονες γραμμές, αφορολόγητο πετρέλαιο κ.ά.), βιομηχάνους (ασφαλιστικές εισφορές, επιδόματα ΟΑΕΔ κ.ά.). Θα μείνουν οι μεγαλοαγρότες που θα αυξήσουν ακόμη πιο πολύ τη συγκέντρωση σε γη, παραγωγή, επιδοτήσεις και παραγωγικότητα για να είναι ανταγωνιστικοί. Ταυτόχρονα, ο διαχωρισμός σε ενεργούς και μη αγρότες θα στερήσει κατά ολοκληρωτικό τρόπο τις κοινοτικές επιδοτήσεις σε αυτούς που δε θα θεωρούνται αγρότες.

Υπάρχουν και άλλα μέτρα που συζητούνται, π.χ. επιδότηση ή επιδότηση επιτοκίου για αγορά γης, που συμβάλλει στη συγκέντρωση γης.

Επίσης, ο μηχανισμός των αποσυνδεδεμένων επιδοτήσεων χρησιμοποιείται ως αντικίνητρο για παραγωγή. Το αιτιολογούν ότι δίνεται η επιδότηση ως εισοδηματική ενίσχυση για να είναι ελεύθερος ο παραγωγός να επιλέξει την καλλιέργεια που ζητά η αγορά. Η αλήθεια είναι ότι έχουν απελευθερωθεί οι τιμές παραγωγού και ταυτόχρονα είναι συμβατή αυτή η μεθοδολογία με τις αρχές του ΠΟΕ (κατάργηση επιδοτήσεων στην καλλιέργεια) για τον ανόθευτο ανταγωνισμό.

Και με αυτή την αναθεώρηση επιταχύνονται οι ρυθμοί κυριαρχίας των μεγαλοπαραγωγών, όπως και στους άλλους τομείς της οικονομίας.

Ο Dacian Ciolos, επίτροπος αρμόδιος σε θέματα Γεωργίας και Αγροτικής Ανάπτυξης, υπογράμμισε τη σημασία να καταστεί η ΚΑΠ «πιο πράσινη, πιο δίκαιη, πιο αποδοτική και πιο αποτελεσματική... Η ευρωπαϊκή γεωργία χρειάζεται όχι μόνο να είναι οικονομικά ανταγωνιστική αλλά και περιβαλλοντικά ανταγωνιστική».

Στην Ελλάδα οι περισσότεροι επικεντρώθηκαν στους πόρους. Δηλαδή, ότι δόθηκαν μόνο τα σενάρια, όχι όμως οι πόροι, που προμηνύεται να μειωθούν και είναι κοινό μυστικό. Δεν αναφέρθηκαν στις δηλώσεις τους στην κατεύθυνση των πόρων και τους στόχους που εξυπηρετεί η νέα ΚΑΠ (που ευνοεί τους μεγαλοαγρότες και καταστρέφει τους μικρομεσαίους, συγκεντρώνει γη και παραγωγή στους λίγους, ότι δεν αποτελεί κίνητρο αύξησης της παραγωγικότητας κλπ.). Ουσιαστικά συμφωνούν με την εξέλιξη της ΚΑΠ, όπως συμφωνούσαν και με τις προηγούμενες αναθεωρήσεις. Διαφωνούν, όμως, με τη μείωση του κοινοτικού προϋπολογισμού και των πόρων για την Ελλάδα, που ανησυχούν ότι θα μειωθούν δραστικά. Λες και οι κοινοτικοί πόροι των περασμένων ετών λειτούργησαν για την ανάπτυξη του αγροτικού τομέα υπέρ των διατροφικών και άλλων αναγκών του λαού και των μικρομεσαίων αγροτών και όχι για το ξεκλήρισμά τους.

Η κυβέρνηση, με δηλώσεις του υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, Κ. Σκανδαλίδη, ανέφερε για τη νέα ΚΑΠ: «Η Ελλάδα υποστηρίζει μια πολύ ισχυρή Κοινή Αγροτική Πολιτική (ΚΑΠ). Υποστηρίζει την ανάγκη να συγκρατηθούν οι πόροι τουλάχιστον στο επίπεδο που ήταν πριν. Υποστηρίζει τη στροφή στην παραγωγή και τη συνέχιση της ενίσχυσης του εισοδήματος όλων. Υποστηρίζει τις ''πράσινες υποδομές'' στην αγροτική ανάπτυξη. Υποστηρίζει μια πολιτική που παρεμβαίνει και ρυθμίζει τις αγορές σε έναν κόσμο αστάθειας και κρίσεων». Για να συνεχίσει: «Η πρόταση ήταν αναμενόμενη, αλλά προμηνύει πολύ σκληρή διαπραγμάτευση. Βασικό μειονέκτημα της πρότασης είναι η έλλειψη προϋπολογισμού και κατανομής των πόρων. Αυτό σημαίνει ότι η συζήτηση δεν μπορεί να αρχίσει επί μιας ουσιαστικής βάσης».

Ουσιαστικά η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ συμφωνεί με τη νέα ΚΑΠ 2014-2020 και τον προσανατολισμό της, όπως συμφωνεί και με τη στρατηγική της ΕΕ-2020. Ηδη ξεκίνησε την προετοιμασία για την υλοποίησή της.

Σε σχετική συζήτηση στη Βουλή ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων ξεκαθάρισε ότι «μπροστά μας έχουμε 3 χρόνια και εγώ έχω κάνει μια τοποθέτηση που λέει ότι από τη στιγμή που πάμε το 2014 στη νέα ΚΑΠ, από το 2011, 2012, 2013, θα πρέπει να βάλουμε ένα στόχο που λέγεται ελληνική γεωργία (...) Προσπαθούμε μέσα από το πρόγραμμα "Μπαλτατζής", που έχει κάνει ήδη απορροφήσεις ύψους 30%, από τις οποίες ένα μεγάλο ποσοστό είναι γέφυρες από το προηγούμενο, να εξοικονομήσουμε πόρους για να ενισχύσουμε από εδώ και πέρα στα προγράμματα τη συγκέντρωση της παραγωγής, τη μεταποίηση, την εμπορία, την προώθηση και την προβολή (...) Θα πάμε, λοιπόν, σε κάθε περιφέρεια και θα πούμε ποιες επιλογές μέσα από τις προκηρύξεις των έργων θα ενισχύσουμε τα επόμενα τρία χρόνια (...) Αρα, θα πρέπει να πάμε σε μια τέτοια διαδικασία και αυτό είναι το 2011 - 2013. Αλλαγές στις δομές της οργάνωσης παραγωγής. Οι ομάδες παραγωγών έχουν τη δυνατότητα να παίρνουν τα χρήματα από τα ταμεία του εξωτερικού και το ίδιο ισχύει και για τις διεπαγγελματικές ενώσεις. Θα πρέπει να οδηγηθούμε σε νέου τύπου συνεταιρισμούς (...) Θα πρέπει αμέσως να πάμε στην αλλαγή οργάνωσης της παραγωγής και στην αλλαγή διαχείρισης της περιουσίας» (πρακτικά Βουλής 1.12.2010, κοινή συνεδρίαση Διαρκούς Επιτροπής Παραγωγής και Εμπορίου και Επιτροπής Ευρωπαϊκών Υποθέσεων, με θέμα: Ενημέρωση από τον υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης για τη νέα Κοινή Αγροτική Πολιτική και την ανακοίνωση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής). Σε αυτά τα πλαίσια είναι το αγροτικό καλάθι ανά περιφέρεια που ξεκίνησε από την Κρήτη («Ρ», 14/12/2010) και θα συνεχίσει σε άλλες περιφέρειες. Τα ίδια εξάλλου επανέλαβε και στη Βουλή κατά τη συζήτηση για τον προϋπολογισμό (20/12/2010). Εχοντας την αυταπάτη(!) ότι ο μεγαλέμπορας ή βιομήχανος θα προτιμήσει την ελληνική παραγωγή και όχι το κέρδος του, π.χ. ο αλευροβιομήχανος θα φέρνει φτηνότερο στάρι από την Ουκρανία και ας σαπίζει το ελληνικό στις αποθήκες. `Η ακόμη θα εισάγουμε το 50% των αναγκών μας σε ζάχαρη γιατί η ΕΕ δεν επιτρέπει να την παράγουμε αν και μπορούμε, και ούτω καθεξής για μια σειρά προϊόντων.

Στην ίδια ρότα και η ΝΔ με δηλώσεις του ευρωβουλευτή της Γιώργου Παπαστάμκου: «Η ανακοίνωση της Κομισιόν ως κείμενο προσανατολισμού θέτει πολλά ζητήματα και δίνει λίγες απαντήσεις (...) Η ενιαία ενίσχυση σε επίπεδο ΕΕ (flat rate) δεν συνιστά λύση για τη δίκαιη κατανομή των άμεσων ενισχύσεων, δεδομένου ότι οι γεωργοί αντιμετωπίζουν διαφορετικές οικονομικές και φυσικές συνθήκες».

Η υπεύθυνη του ΣΥΝ για τα αγροτικά, με παρόμοιες αποχρώσεις και συγκαλύπτοντας την ΕΕ και τον καπιταλιστικό τρόπο παραγωγής, κάτω από το πέπλο του «νεοφιλελεύθερου μοντέλου», ανέφερε στο περιοδικό της ΠΑΣΕΓΕΣ (Νοέμβρης 2010): «Η νέα μείωση της στήριξης του αγροτικού τομέα στην Ευρώπη και στη χώρα μας είναι προ των πυλών. Πίσω από τις γενικόλογες διαπιστώσεις της Επιτροπής για τα υπαρκτά προβλήματα του αγροτικού τομέα στην ΕΕ φαίνεται ξεκάθαρα η εμμονή στο νεοφιλελεύθερο μοντέλο και την κυριαρχία του ΠΟΕ και των παγκόσμιων αγορών στα τρόφιμα. Η απουσία της παραμικρής νύξης για το ύψος του κοινοτικού προϋπολογισμού για τη γεωργία και η επίκληση της δήθεν δικαιότερης κατανομής μεταξύ των κρατών - μελών είναι η σαφής απόδειξη της προωθούμενης δραστικής περικοπής των αγροτικών ενισχύσεων».

Η ΓΕΣΑΣΕ με δηλώσεις του προέδρου της διαφωνεί, συμφωνώντας με την ΚΑΠ: «Η ανακοίνωση της ΕΕ ξεκινά με την παραδοξότητα να προωθεί μια κρίσιμη διαπραγμάτευση χωρίς να γνωστοποιεί ποιος θα είναι ο προϋπολογισμός για τη γεωργία. Το γεγονός αυτό, σε συνάρτηση και με τις ήδη γνωστές αδυναμίες της ΕΕ να καταρτίσει τον επόμενο προϋπολογισμό, εντείνει την ανησυχία ότι μεθοδεύεται μια περαιτέρω περικοπή των γεωργικών δαπανών (...) Η ΓΕΣΑΣΕ είναι αντίθετη με την προτεινόμενη μετατροπή της ΚΑΠ από οικονομική πολιτική σε σχεδόν αποκλειστική πολιτική προστασίας του περιβάλλοντος»⁴.

Στην ίδια λογική και η ΠΑΣΕΓΕΣ: «Η ΕΕ αποφάσισε με τις προτάσεις της για την αναθεώρηση της ΚΑΠ μετά το 2013, να διαχειριστεί τη μιζέρια και να την φορτώσει με πρόσθετες δαπάνες για περιβαλλοντικές δεσμεύσεις στους Ευρωπαίους αγρότες δυσχεραίνοντας ακόμη περισσότερο την ανταγωνιστικότητα της ευρωπαϊκής γεωργίας και επιβαρύνοντας την οικονομική τους θέση. Αντί της αναγκαίας αύξησης του προϋπολογισμού για την αγροτική πολιτική (...) για να καλύψει μελλοντικές διευρύνσεις προσαρμόζονται οι άμεσες ενισχύσεις σε μια μίζερη δημοσιονομική λογική με αναδιανομή μεταξύ των κρατών - μελών. Πραγματικός στόχος είναι η μείωση των δαπανών για ΚΑΠ, κάτι που θα οδηγήσει σε σημαντικές απώλειες πόρων για τη χώρα μας επιδεινώνοντας τις οικονομικές δυσκολίες των Ελλήνων αγροτών...»⁴.

Η ΠΑΣΥ έβγαλε ανακοίνωση για τους στόχους των σεναρίων, ως συνέχεια των προηγούμενων αναθεωρήσεων της ΚΑΠ και της προσαρμογής στη στρατηγική της ΕΕ-2020, για τη μείωση των επιδοτήσεων και τους όρους χορήγησής τους ως εργαλείου καταστροφής των εναπομεινάντων μικρών και μεσαίων αγροτών για να κυριαρχήσει η μεγάλη καπιταλιστική αγροτική εκμετάλλευση («Ρ», 20/11/2010).

Συνεπώς και μέσα από τις τελευταίες εξελίξεις για το μέλλον της ΚΑΠ, είναι ολοφάνερη η καταστροφή των μικρομεσαίων για να μείνουν αποκλειστικά οι μεγάλοι ιδιοκτήτες. Γι' αυτό είναι επίκαιρη, ώριμη και ρεαλιστική η θέση του ΚΚΕ για αποδέσμευση από την ΕΕ και ανάπτυξη του αγροτικού τομέα με ένταξή του στον κεντρικό σχεδιασμό με εργατικό έλεγχο. Με κοινωνικοποίηση των βασικών μέσων παραγωγής και της γης, για έναν άλλο τρόπο παραγωγής. Με την κοινωνικοποίηση όλων των μονοπωλίων που δραστηριοποιούνται στον αγροτικό τομέα, της βιομηχανίας αγροτικών εφοδίων (λιπάσματα, φυτοφάρμακα, φυτικό και ζωικό γενετικό υλικό, ζωοτροφές, ενέργεια, μηχανήματα κ.ά.) και προϊόντων άμεσης κατανάλωσης, ένταξή τους στον κεντρικό σχεδιασμό για την παραγωγή εγχώριων τροφίμων φτηνών και ποιοτικών, που θα καλύπτουν τις διατροφικές και άλλες ανάγκες του λαού. Συμφέρει την εργατική τάξη, τα λαϊκά στρώματα και τους μικρομεσαίους αγρότες. Με την κατάργηση της καπιταλιστικής αγροτικής εκμετάλλευσης και τη συνεταιριστικοποίηση της αγροτικής παραγωγής με τη δημιουργία και στήριξη παραγωγικών συνεταιρισμών των μικρομεσαίων αγροτών, που θα ενοποιούν τις μικροϊδιοκτησίες στη μεγάλη συνεταιριστική (καμιά σχέση δεν έχει με τους σημερινούς συνεταιρισμούς). Με κοινές καλλιεργητικές φροντίδες και συλλογή, μειώνοντας έτσι το κόστος παραγωγής, αξιοποιώντας καλύτερα τις παραγωγικές δυνάμεις, στην προοπτική της πλήρους μηχανοποίησής της και άμεσης σύνδεσής της με τη μεταποίηση. Με τη δημιουργία κρατικού φορέα συγκέντρωσης και εμπορίου των αγροτικών προϊόντων.

Ετσι, δε θα εισάγονται ομοειδή αγροτικά προϊόντα, θα εξασφαλίζονται οι αναπτυξιακές δυνατότητες της χώρας και του ανθρώπινου δυναμικού της, θα συρρικνωθεί η ανεργία, θα αναπτυχθεί η λαϊκή ευημερία.

Ο αγώνας, λοιπόν, για ρήξη και ανατροπή της καπιταλιστικής βαρβαρότητας έχει αξία και αντίκρισμα και γι' αυτό οι θυσίες σε ατομικό και συλλογικό επίπεδο θα πιάσουν τόπο.

Παραπομπές

1. Η ΚΑΠ με χρονικό ορίζοντα το 2020: Η αντιμετώπιση των μελλοντικών προκλήσεων όσον αφορά τη διατροφή, τους φυσικούς πόρους και το έδαφος COM(2010)672/18/11/2010.

2. ΣΧΕΔΙΟ ΕΚΘΕΣΗΣ (2010/2112(INI)) Επιτροπή Γεωργίας και Ανάπτυξης της Υπαίθρου του Ευρωκοινοβουλίου σχετικά με «την αναγνώριση της γεωργίας ως στρατηγικού τομέα στο πλαίσιο της επισιτιστικής ασφάλειας», 8.10.2010. Εισηγήτρια: Daciana Octavia Sarbu.

3. ΣΧΕΔΙΟ ΕΚΘΕΣΗΣ σχετικά με τη γεωργία της ΕΕ και το διεθνές εμπόριο (2010/2110(INI)), Επιτροπή Γεωργίας και Ανάπτυξης της Υπαίθρου του Ευρωκοινοβουλίου (12.10.2010). Εισηγητής: Γεώργιος Παπαστάμκος.

4. Αγροτικός ΣΥΝΕΡΓΑΤΙΣΜΟΣ, μηνιαίο περιοδικό της ΠΑΣΕΓΕΣ, τεύχος 92 Νοέμβρης 2010 , www.paseges.gr.