Η πολιτική της ΕΕ για την «απελευθέρωση» θα επιδεινώσει ακόμη περισσότερο τη δύσκολη κατάσταση χιλιάδων μισθωτών και αυτοαπασχολούμενων μηχανικών και θα ωφελήσει μόνο τους μονοπωλιακούς ομίλους και τα μεγάλα τεχνικά γραφεία. Αυτό τονίζει σε ανακοίνωσή της η «Δημοκρατική Πανεπιστημονική Κίνηση Μηχανικών» και καλεί τους διπλωματούχους και πτυχιούχους μηχανικούς σε συγκέντρωση - συζήτηση για την κλιμάκωση της δράσης τους, την Παρασκευή 28 Γενάρη, στις 7.30 μ.μ., στην Αίθουσα του Συνδικάτου Οικοδόμων Αθήνας.

Στον κλάδο των μηχανικών, η «απελευθέρωση» έχει ξεκινήσει με την «αδειοδότηση» του επαγγέλματος ήδη από το 1989 (οδηγία 89/48/ΕΟΚ) και ολοκληρώθηκε το 2005, με την οδηγία 2005/36/ΕΕ και το Ευρωπαϊκό Πλαίσιο Προσόντων, όπως αυτά έχουν ενσωματωθεί στην εθνική νομοθεσία. Στη νομοθεσία για τα δημόσια έργα, που έπαιξε το δικό της ρόλο στην επιτάχυνση της κυριαρχίας των μεγάλων ομίλων στον κλάδο των κατασκευών, τόσο μέσα από γενικές ρυθμίσεις, όσο και «ειδικές» παρεμβάσεις (π.χ. τη διά νόμου κύρωση συμβάσεων με κονσόρτσιουμ κατασκευαστικών ομίλων, τη νομοθεσία για τις ΣΔΙΤ και τις συμβάσεις παραχώρησης κ.λπ.).

Από την έως τώρα πορεία και τις εξελίξεις στο «μέτωπο» της «απελευθέρωσης» του επαγγέλματος του μηχανικού - επισημαίνει η «Πανεπιστημονική» - έχει συσσωρευτεί ήδη πλούσια πείρα που καταρρίπτει τα επιχειρήματα της κυβέρνησης και της άρχουσας τάξης. Με την ισχυροποίηση της θέσης μιας χούφτας μονοπωλιακών ομίλων στην αγορά των κατασκευών, η επιβάρυνση των λαϊκών στρωμάτων για την υλοποίηση των δημόσιων έργων όχι μόνο δεν ελαττώθηκε, αλλά εκτοξεύτηκε στα ύψη. Ενδεικτικά και μόνο να αναφέρουμε το Μετρό, του οποίου το τελικό κόστος ήταν υπετριπλάσιο του αρχικού προϋπολογισμού.

Τα λαϊκά στρώματα, οι εργαζόμενοι σήκωσαν κι αυτό το δυσβάσταχτο φορτίο και μάλιστα διπλά: Μια φορά ως φορολογούμενοι, πληρώνοντας τους πακτωλούς των κρατικών ενισχύσεων στους ομίλους, είτε ως απευθείας συμμετοχή στα έργα παραχώρησης, είτε ως επιδοτήσεις μέσω αναπτυξιακών νόμων. Και συγχρόνως ως χρήστες, πληρώνοντας τα πανάκριβα τέλη χρήσης, τα διόδια, τη θηλιά στο λαιμό των δόσεων των στεγαστικών δανείων, τα ενοίκια κ.λπ., που διαρκώς αυξάνονται.