Αναμένοντας τις αποφάσεις από τις συνελεύσεις των συνδικάτων βάσης και των ποικίλων μαζικών φορέων που στηρίζουν τις διαδηλώσεις ενάντια στη «μεταβατική κυβέρνηση», οι πολίτες που έχουν συγκεντρωθεί έξω από το πρωθυπουργικό μέγαρο από κάθε σημείο της χώρας, από το προηγούμενο Σαββατοκύριακο επιμένουν στην εκ περιτροπής καθιστική διαμαρτυρία που πραγματοποιούν, σε συνεργασία με κατοίκους της πρωτεύουσας. Τα συναισθήματα, μετά την ανακοίνωση της δεύτερης, σε δέκα ημέρες, μεταβατικής κυβέρνησης που ανακοίνωσε ο Μουχάμαντ Γκανούσι είναι μάλλον ανάμικτα, και οι περισσότερες ενδείξεις έκλειναν προς την πλευρά της απόρριψης και αυτού του ελιγμού.

Για τους περισσότερους διαδηλωτές, όπως μεταδιδόταν και από τα διεθνή πρακτορεία, ο τρόπος με τον οποίο ο Γκανούσι έφτασε, τελικά, να τοποθετήσει ανεξάρτητες προσωπικότητες, στα κομβικά υπουργεία Εσωτερικών, Αμυνας, Εξωτερικών και Οικονομικών, αποδεικνύει ότι οι διαδηλώσεις θα πρέπει να συνεχιστούν. Ο ανασχηματισμός έγινε, όπως υποστήριζαν, μετά από τις επίμονες και ασφυκτικές λαϊκές πιέσεις και προφανώς δεν ήταν στα σχέδια του «πρωθυπουργού», ο οποίος, όπως υπενθυμίζεται, υπήρξε στενός συνεργάτης του έκπτωτου Μπεν Αλι. Υπό την έννοια αυτή, για μεγάλη μερίδα των διαδηλωτών, των συνδικαλιστικών ενώσεων και των οργανώσεων δικαιωμάτων που συμμετέχουν στις κινητοποιήσεις, τόσο ο Γκανούσι όσο και άλλα στοιχεία του καθεστώτος Μπεν Αλι που βρίσκονται ακόμη σε κομβικές θέσεις του κρατικού μηχανισμού (π.χ. στην κεντρική τράπεζα, στις διευθύνσεις δημόσιων υπηρεσιών) θα πρέπει να απομακρυνθούν.

Είναι ξεκάθαρο ότι η άρχουσα τάξη στη χώρα προσπαθεί, από την πρώτη στιγμή, να κατευνάσει τη λαϊκή οργή μέσα από μικρο-υποχωρήσεις και ελιγμούς, καλλιεργώντας την αίσθηση ότι «κάτι αλλάζει» αποφεύγοντας επισταμένα, όμως, να ικανοποιήσει τα αιτήματα που τίθενται από σημαντική μερίδα των διαδηλωτών και αφορούν στην πλήρη απομάκρυνση όλων των στοιχείων του καθεστώτος Μπεν Αλι, τη ριζική συνταγματική αναθεώρηση, ακόμη και την επανεξέταση οικονομικών συμφωνιών που έχουν παραχωρήσει δημόσιο πλούτο σε ιδιώτες και κατάσχεση όλης της περιουσίας της οικογένειας Μπεν Αλί, των συνεργατών του και των στελεχών του κόμματός του. Την υποστήριξή της σε αυτήν την προσπάθεια «κατευνασμού» και «αποπροσανατολισμού» εξέφρασε ανοιχτά η Ουάσιγκτον, της οποίας ο απεσταλμένος Τζέφρι Φέλντμαν πραγματοποίησε τριήμερη επίσκεψη σε μια απροκάλυπτη απόπειρα διαφύλαξης αλλά, γιατί όχι αφού οι ευρωπαϊκές ιμπεριαλιστικές δυνάμεις μοιάζουν ακόμη αμήχανες, και επέκτασης των συμφερόντων του αμερικανικού ιμπεριαλισμού στην περιοχή.