Η επιτυχία της απεργίας θα κριθεί απ' το πόσο θα δυναμώσει η οργάνωση του εργατόκοσμου για την ανασύνταξη

-- Ποια είναι η παρούσα συγκυρία μπροστά στην οποία διεξάγεται η απεργιακή μάχη στις 23 Φλεβάρη;

-- Η απεργία γίνεται σε μια περίοδο μεγάλης επίθεσης σε βάρος των εργατικών και λαϊκών δικαιωμάτων. Το κεφάλαιο στην προσπάθειά του να δημιουργήσει νέες προοπτικές για την κερδοφορία του, στην προσπάθειά του να πετύχει τη λεγόμενη ανταγωνιστικότητα, δηλαδή να αυξήσει τα κέρδη, είναι αποφασισμένο να τσακίσει κάθε εργατική και λαϊκή κατάκτηση. Μπορούμε να πούμε πάρα πολλά παραδείγματα πάνω σε αυτό το ζήτημα. Η εργοδοσία, για παράδειγμα, με όπλο το νόμο που ψηφίστηκε για τις επιχειρησιακές συμβάσεις τον περασμένο Δεκέμβρη, επιδιώκει - σε πολλές επιχειρήσεις - μείωση μισθών που φτάνει έως και το 25%. Δεύτερον, με τις αναλογιστικές μελέτες, επιδιώκουν να κατακρεουργήσουν επικουρικά ταμεία και γενικότερα την Κοινωνική Ασφάλιση, να μειώσουν κι άλλο τις συντάξεις του κόσμου. Εχουμε ανατιμήσεις σε μια σειρά από είδη και υπηρεσίες που χρησιμοποιεί ο λαός. Εισιτήρια 40% αύξηση, διόδια, πετρέλαιο, ρεύμα. Και, βεβαίως, μην ξεχνάμε και το πολυνομοσχέδιο για την Υγεία, που την εμπορευματοποιεί παραπέρα, αυξάνοντας τα χαράτσια σε βάρος των λαϊκών στρωμάτων.

-- Μέσα σε αυτή την κατάσταση, το ΠΑΜΕ τι προβάλλει ως κεντρικό στοιχείο αυτού του αγώνα;

-- Από αυτή την άποψη, λοιπόν, η απεργία αυτή δεν είναι μια «απεργία ρουτίνας». Αυτό έχει μεγάλη σημασία. Δεν είναι, δηλαδή, μια απεργία μιας πράξης, μιας μέρας υπόθεση και τέλειωσε. Εμείς το βλέπουμε και σαν σταθμό, σαν αφετηρία νέων αγώνων. Δηλαδή, μπαίνουμε, είμαστε ήδη, σε μια φάση που θα έχουμε νέους, σκληρούς αγώνες, απ' το εργατικό κίνημα. Κατά συνέπεια, η συμμετοχή στην απεργία, η μαζική - όσο το δυνατό μαζικότερη συμμετοχή - και η συμμετοχή στις συγκεντρώσεις του ΠΑΜΕ αποκτούν ξεχωριστό νόημα. Εδώ να σημειώσουμε το εξής: Δεν είναι μόνο να κατέβει ο κόσμος στην απεργία, είναι, ταυτόχρονα, να κάνει και επιλογές. Θα συνεχίσει, για παράδειγμα, να στηρίζει τη ΓΣΕΕ και τις Ομοσπονδίες που έχουν ξεπουλήσει τα πάντα ή θα πάρει τη θέση του δίπλα στο ΠΑΜΕ, θα κατέβει στα μπλοκ του ΠΑΜΕ; Φυσικά, ο κόσμος πρέπει να κάνει και γενικότερες, άλλες πολιτικές επιλογές. Δεν είναι απ' τη μια να κάνει απεργία, να βλέπει ότι του παίρνουν το ψωμί από το χέρι και την ίδια στιγμή να στηρίζει το ΠΑΣΟΚ, τη ΝΔ, το ΛΑ.Ο.Σ. κλπ. Αυτούς, δηλαδή, που πήραν και παίρνουν όλα αυτά τα μέτρα σε βάρος του.

-- Τι μέτρα παίρνει το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα, σε αυτό το πλαίσιο, για την επιτυχία της μάχης;

-- Αυτή την περίοδο γίνονται σε όλη τη χώρα πολλές γενικές συνελεύσεις συνδικάτων, όπου εκεί αποφασίζεται η συμμετοχή στην απεργία και παίρνονται μέτρα. Σημασία, φυσικά, έχει η συμμετοχή σε αυτές τις διαδικασίες, σε αυτές τις γενικές συνελεύσεις, που πρέπει να είναι όσο το δυνατόν πιο μαζική. Από εκεί και πέρα, είμαστε σε μια διαδικασία όπου αναδεικνύονται απεργιακές επιτροπές ή σωματειακές επιτροπές. Δίπλα, δηλαδή, σε αυτές που υπήρχαν προηγούμενα αναδεικνύονται και νέες. Είναι μια διαδικασία δύσκολη, επίπονη. Ομως, δεν κάνουμε πίσω. Και λέμε δύσκολη διαδικασία, γιατί εκεί παρεμβαίνει και η εργοδοσία, ο αντίπαλος, που, φυσικά, δε θέλει την οργάνωση μέσα στον τόπο της δουλειάς. Υπάρχουν και οι άλλες δυνάμεις, που προσπαθούν να σαμποτάρουν και να υπονομεύσουν αυτήν τη δουλειά. Εμείς, όμως, δεν κάνουμε πίσω.

Είναι σταθερός, αμετακίνητος στόχος μας, να οργανώνεται ο κόσμος, ο εργατόκοσμος, στον τόπο της δουλειάς. Και προτεραιότητα σε αυτή τη μάχη δίνουμε στους μεγάλους τόπους δουλειάς. Δηλαδή, μαζί με τα κλαδικά συνδικάτα, να δημιουργούνται στους τόπους δουλειάς επιτροπές του ΠΑΜΕ, σωματειακές, απεργιακές ή και επιχειρησιακά σωματεία εκεί που υπάρχουν οι προϋποθέσεις και η αναγκαιότητα, που θα είναι κάτω κι απ' τον έλεγχο άμεσα των εργαζομένων και που θα έχουν την ευθύνη για τη συμμετοχή στην απεργία και την απεργιακή συγκέντρωση, αλλά και γενικότερα την αντίσταση απέναντι στις επιλογές της εργοδοσίας. Εχουμε παραδείγματα σωματειακών επιτροπών, που, με τη δράση τους, σε συνεργασία με τη διοίκηση του κλαδικού συνδικάτου ή της Ομοσπονδίας, απέτρεψαν μέτρα. Μέτρα όπως μείωση μισθών ή εκ περιτροπής εργασία. Αυτή η διαδικασία, φυσικά, δεν αφορά μόνο την απεργία και την απεργιακή μάχη στενά. Οπως είπαμε, η απεργία αυτή μπορεί να αποτελέσει σταθμό και με αυτή την έννοια η δημιουργία σωματειακών επιτροπών είναι μια μόνιμη διαδικασία. Στόχος είναι να είναι μόνιμα οργανωμένος ο εργάτης.

Αλλωστε, ο κόσμος, ιδιαίτερα τον τελευταίο χρόνο, έχει αποκτήσει μεγάλη πείρα. Πείρα που σε συνηθισμένες εξελίξεις θα ήθελες δεκαετίες να την αποκτήσει. Εχει αποκτήσει πείρα, έχει δει τη στάση των πολιτικών δυνάμεων. Φυσικά, γίνονται προσπάθειες να τον εξαπατήσουν, να τον κοροϊδέψουν, αλλά έχει καταλάβει ποια είναι η γραμμή της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, τι λέει η ΝΔ, ο ΛΑ.Ο.Σ., τις μεσοβέζικες λύσεις του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Ο κόσμος έχει μια πείρα. Εχει αποκαλυφθεί ο ρόλος και της ΓΣΕΕ, του εργοδοτικού - κυβερνητικού συνδικαλισμού γενικότερα. Υπάρχουν προϋποθέσεις να κάνει ο κόσμος άλλες επιλογές. Η μαζική συμμετοχή στην απεργία, η συμμετοχή στις συγκεντρώσεις του ΠΑΜΕ, η οργάνωση των εργατών στους τόπους δουλειάς είναι μια προϋπόθεση για να κάνει ένα βήμα παραπάνω το εργατικό κίνημα. Να βρεθεί σε καλύτερη θέση μπροστά σε αυτή την επίθεση που του γίνεται. Να πλημμυρίσουν οι δρόμοι της Αθήνας και των άλλων πόλεων.