Η ΜΕΤΑΛΛΑΞΗ ΤΗΣ ΑΠΑΤΗΣ: «Η διεθνής χρηματοπιστωτική κρίση που ξέσπασε το 2008 έχει την τάση να μεταλλάσσεται. Στην αρχή έπληξε τις τράπεζες (...) Η χρηματοπιστωτική κρίση αρχικώς φάνηκε ότι μπορεί να ελεγχθεί (...) σταδιακά (...) μεταλλάχθηκε σε δημοσιονομική και, όταν φάνηκε ότι δεν επαρκούν τα όποια δημοσιονομικά μέτρα αρχικώς ελήφθησαν, η δημοσιονομική κρίση εξελίχθηκε σε κρίση χρέους. Η ελληνική περίπτωση είναι ιδιαιτέρως χαρακτηριστική αυτής της διαδικασίας μετάλλαξης της κρίσης (...) τώρα πλήττει καίρια την αξιοπιστία της πολιτικής, ταράζει την κυβέρνηση και διαμορφώνει περιβάλλον πολιτικής αμφισβήτησης και κρίσης (...) Η αρχική χρηματοπιστωτική κρίση (...) τείνει (...) να μετατραπεί σε καθαρά πολιτική κρίση (...) Είναι κρίσιμο λοιπόν να αντέξει η κυβέρνηση στην παρούσα φάση ως τη σύνοδο κορυφής του Μαρτίου» (ο Α. Καρακούσης στο ηλεκτρονικό ΒΗΜΑ).

ΒΟΗΘΑΤΕ ΤΥΦΛΟΙ ΤΟΝ ΑΝΟΙΧΤΟΜΑΤΗ: «Είναι πρωτόγνωρη η εικόνα για την κατάσταση της ελληνικής οικονομίας, που προκύπτει από τα στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδας και της Στατιστικής Αρχής. Η συρρίκνωση της οικονομίας το 2010 ήταν μεγαλύτερη και των πλέον απαισιόδοξων προβλέψεων (...) Στο φόντο αυτών των δραματικών εξελίξεων, προβάλλει επιτακτική η ανάγκη για μια συνολική αναπτυξιακή παρέμβαση. Σε αυτή την παρέμβαση φυσικά, ο καθοριστικός ρόλος ανήκει στην πολιτική που οδηγεί σε μηδενισμό των δημοσιονομικών ελλειμμάτων, η χρηματοδότηση των οποίων αφαιρεί πολύτιμους και δυσεύρετους πόρους οι οποίοι, όπως τονίζει η ΤτΕ, "θα μπορούσαν να διοχετευθούν σε παραγωγικές δραστηριότητες". Ωστόσο, αυτό είναι η μία όψη του νομίσματος. Η άλλη όψη περιλαμβάνει πρώτον, την ενεργοποίηση εδώ και τώρα όλων των προγραμμάτων και δράσεων που χρηματοδοτούνται από το ΕΣΠΑ. Δεύτερον, την ταχεία προώθηση των ιδιωτικοποιήσεων και τρίτον, τη βελτίωση του συνολικού επιχειρηματικού περιβάλλοντος. Αλλιώς, η ύφεση δεν θα εξασθενήσει...» (από το κύριο άρθρο στην ΗΜΕΡΗΣΙΑ).