«Ξεχάστε για λίγο την Αίγυπτο, προσπεράστε την κρίση νερού στην Κίνα, αγνοήστε τις αναταραχές στους δρόμους του Μπανγκλαντές. Αν θέλετε να δείτε πόσο ακραίες είναι οι επιπτώσεις της αύξησης των τιμών των τροφίμων, ρίξτε μια ματιά στην πλούσια Ιαπωνία. Τόσο μεγάλες είναι οι αυξήσεις, που οι οικονομολόγοι τις θεωρούν τον λόγο που η κατ' εξοχήν αποπληθωριστική Ιαπωνία οδεύει προς τον πληθωρισμό (...) Ωστόσο, οι οικονομικές συνέπειες των υψηλών τιμών των τροφίμων ωχριούν σε σύγκριση με τις κοινωνικές. Το βάρος είναι μεγαλύτερο στην Ασία, η οποία φιλοξενεί την πλειονότητα όσων ζουν με λιγότερα από δύο δολάρια ανά ημέρα (...) Τον Οκτώβριο, τις συζητήσεις μονοπωλούσε το πόσο ανεπηρέαστη ήταν η Ασία στις κακουχίες της Wall Street. Πλέον, οι κυβερνήσεις της περιοχής ασχολούνται με τη δική τους κρίση, η οποία σχετίζεται με ένα τοξικό μείγμα αυξανόμενης ζήτησης τροφίμων, αντίξοων καιρικών συνθηκών και μηδενικών επιτοκίων ανά τον κόσμο.

Είναι σημαντικό σε αυτή τη φάση να εξετάσει κανείς τις παρενέργειες. Τα Ηνωμένα Εθνη υπολογίζουν ότι οι χώρες δαπάνησαν το 2010 τουλάχιστον ένα τρισ. δολάρια σε εισαγωγές τροφίμων, με τις φτωχότερες να πληρώνουν έως και 20% περισσότερο από ό,τι το 2009. Οι συγκεκριμένες αυξήσεις έχουν μόλις ξεκινήσει. Τον Ιανουάριο, οι τιμές των τροφίμων ανήλθαν σε νέο ρεκόρ (...) Πρέπει να θεωρείται βέβαιο ότι οι Ασιάτες ηγέτες θα προχωρήσουν αργά ή γρήγορα σε μια αύξηση των επιδοτήσεων ή μείωση των φόρων εισαγωγής. Οι δημοσιονομικές επιπτώσεις που προκύπτουν από το παραπάνω σενάριο δεν λαμβάνουν την προσοχή που τους αρμόζει. Το ίδιο ισχύει για τους κινδύνους κοινωνικής αστάθειας (...) Οι κυβερνήσεις θα πρέπει να εστιάσουν τις προσπάθειές τους στο πώς θα απαλύνουν το χτύπημα από τις αυξήσεις των τιμών, ακόμα και αν χρειαστεί να τα βάλουν με τη Standard & Poor's και τη Moody's. Σε αντίθετη περίπτωση, θα έχουν στα χέρια τους μια μεγαλύτερη κρίση από ό,τι μπορούν να χωνέψουν οι ψηφοφόροι και οι επενδυτές μαζί» (η ανάλυση του πρακτορείου Bloomberg στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ).