Με την ομόφωνη εξουσιοδότηση προς τη διοίκηση της ΠΕΜΕΝ, να πάρει όλα τα αναγκαία μέτρα, να εκτιμήσει και να αποφασίσει απεργιακές κινητοποιήσεις, ολοκληρώθηκε χτες η Γενική Συνέλευση των μηχανικών. Η πλειοψηφία των παρόντων στη συνέλευση ανήκε στους νέους που φοιτούν στο ΚΕΣΕΝ, αποδεικνύοντας ότι η νέα βάρδια του μηχανοστασίου διεκδικεί ήδη τη θέση της στους αγώνες των ναυτεργατών.

Ο πρόεδρος της ΠΕΜΕΝ, Σ. Τσιμπόγλου, παρουσιάζοντας την εισήγηση της διοίκησης, αφού επισήμανε την πρωτοφανή σε αγριότητα επίθεση των δυνάμεων του κεφαλαίου σε βάρος του συνόλου των δικαιωμάτων και των ναυτεργατών, αναφέρθηκε στους μεγάλους απεργιακούς αγώνες των ναυτεργατών, την ασπίδα αλληλεγγύης που υψώθηκε από τις δυνάμεις του ΠΑΜΕ, που αποτελούν πολύτιμη παρακαταθήκη και δείχνουν το δρόμο.

Κατήγγειλε την υπονομευτική δράση του εργοδοτικού κυβερνητικού συνδικαλισμού ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ, ΑΠ και στην ΠΝΟ, με τελευταίο «κατόρθωμα», τις παρασκηνιακές συμφωνίες, για να μειωθούν οι συνθέσεις σε κρουαζιερόπλοια του ομίλου ΛΟΥΗ, κόβοντας θέσεις εργασίας και στηρίζοντας τη «μαύρη» εργασία.

Ειδική αναφορά έγινε στη συνέλευση, στους ενδοϊμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς καθώς αυτοί, όπως εκτιμήθηκε, θα έχουν απρόβλεπτες επιπτώσεις και για τη χώρα μας, η οποία εκτός τις πλουτοπαραγωγικές πηγές που διαθέτει είναι και κόμβος των παγκόσμιων θαλάσσιων μεταφορών, ενώ «θύματα των ιμπεριαλιστικών αναμετρήσεων είναι ήδη οι ναυτεργάτες», με χαρακτηριστικό παράδειγμα το φαινόμενο της πειρατείας π.χ. Σομαλία.

Οι μηχανικοί κατέληξαν στο συμπέρασμα, όπως αυτό συμπεριλαμβάνεται στο ψήφισμα, ότι: «Σε αυτές τις συνθήκες αποκτά ιδιαίτερη βαρύτητα η καλύτερη οργάνωση, συσπείρωση δυνάμεων, να δυναμώσει το μέτωπο των ταξικών δυνάμεων του εργατικού κινήματος, το μετωπικό σχήμα ΠΑΜΕ, ΠΑΣΕΒΕ, ΠΑΣΥ, ΟΓΕ, ΜΑΣ για τη μεγαλύτερη ανάπτυξη αγώνων ενάντια στην αντιναυτεργατική - αντιλαϊκή πολιτική. Απαιτείται ριζική ανατροπή στην οικονομία και την πολιτική, ανατροπή που στο κέντρο θα έχει τον εργάτη, τους εργαζόμενους και θα συγκρούεται με τον κεφαλαιοκράτη. Αυτός είναι όρος πλατιάς λαϊκής ενότητας για τη λαϊκή εξουσία της εργατικής τάξης και της οικονομίας προς όφελος της εργατικής τάξης και των πλατιών λαϊκών μαζών».