Προκλητικοί, όπως πάντα, αλλά και αποκαλυπτικοί για το ποιος (και υπέρ ποιου) κινεί τα νήματα των σκληρών αντιλαϊκών μέτρων της κυβερνητικής πολιτικής του μνημονίου, εμφανίζονται οι μεγαλοβιομήχανοι, που την περασμένη Πέμπτη συναντήθηκαν με τον πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Ενωσης Χ. Βαν Ρομπέι στις Βρυξέλλες και στη συνέχεια με κυβερνητικούς και εργοδοτικούς παράγοντες στο Βερολίνο.

Ο πρόεδρος του ΣΕΒ Δ. Δασκαλόπουλος ξεκαθάρισε ότι οι αποφάσεις που λήφθηκαν στη Σύνοδο Κορυφής στις 11 του Μάρτη, «επιτάσσουν αυστηρότερη δημοσιονομική πειθαρχία, απαρέγκλιτη εφαρμογή όλων των αντιπελατειακών μεταρρυθμίσεων, ουσιαστική μείωση του Κράτους, δραστικότερη καταπολέμηση του χρέους, αποφασιστικότερους ρυθμούς στην προώθηση των αναγκαίων αλλαγών». Με λίγα λόγια, επιβεβαιώνεται περίτρανα η προειδοποίηση του ΚΚΕ ότι έρχονται χειρότερες μέρες.

Μπροστά στη νέα αντιδραστική «καταιγίδα», ο ΣΕΒ επιδίδεται και πάλι στην αυθαίρετη κρίση ότι «η μεγάλη, σιωπηλή πλειοψηφία των Ελλήνων ψηφοφόρων δείχνει να έχει συνείδηση ότι δεν υπάρχει άλλος, ευκολότερος δρόμος προς το μέλλον», παρότι- όπως είπε ο Δ. Δασκαλόπουλος - «οι αντιδράσεις είναι αναπόφευκτα ισχυρές - και αυτές σχεδόν μονοπωλούν τα φώτα της δημοσιότητας». Ετσι, οι ίδιοι οι βιομήχανοι, όπως και οι πολιτικοί υπηρέτες τους, αποσαφηνίζουν ότι δεν υπάρχει μέση οδός. Στην πάλη που διεξάγεται, ο καθένας «χρεώνεται» εκ των πραγμάτων ή με το λαό ή με τα μονοπώλια.

Οι βιομήχανοι εξήραν την «κατανόηση του ελληνικού προβλήματος» από τον πρόεδρο της ΕΕ και επικρότησαν «τη νέα πίστωση χρόνου που μας δόθηκε». Ωστόσο, ήταν η συνάντηση με τους Γερμανούς κεφαλαιοκράτες που ενθάρρυνε την επόμενη δήλωση του Δ. Δασκαλόπουλου, ότι «οι επιχειρήσεις διαθέτουν από τη φύση τους μεγαλύτερη ικανότητα ευελιξίας και προσαρμογής. Δεν συμβαίνει, ωστόσο, το ίδιο με τις κοινωνίες. Δεν μπορούν πάντα να παρακολουθήσουν τους ρυθμούς των αλλαγών που υπαγορεύει η αγορά».

Με «μαέστρο» την αγορά και «οργανοπαίκτες» την ΕΕ, την κυβέρνηση και τους κάθε λογής υποστηρικτές τους, τα σκληρά μέτρα που υλοποιούνται και σχεδιάζονται έχουν στο στόχαστρο τα δικαιώματα και τις κατακτήσεις των εργαζομένων, επειδή, πολύ απλά, μεγαλύτερη εκμετάλλευση σημαίνει μεγαλύτερα κέρδη. Μάλιστα, ο πρόεδρος του ΣΕΒ σημείωσε ότι η επιδίωξη του μεγάλου κεφαλαίου στην Ελλάδα είναι «μία ευρεία, ανανεούμενη συναίνεση μεταξύ κεφαλαίου και εργασίας», αντίστοιχη με αυτή στην οποία βασίστηκε το ...γερμανικό οικονομικό θαύμα, ενώ ισχυρίστηκε ότι τα (σ.σ. θετικά) αποτελέσματα θα εμφανιστούν σταδιακά, προφανώς αφού οι επιχειρήσεις «αφυδατώσουν» οικονομικά το λαό και αποφασίσουν τα ελάχιστα για την επιβίωση των εργατών - σκλάβων τους.