Επίκαιρη Ερώτηση με θέμα «Οι επιπτώσεις στους εργαζόμενους και συνταξιούχους του δημοσίου, στους φαρμακοποιούς και τους αυτοαπασχολούμενους γιατρούς από τη στάση πληρωμών και παροχών του κράτους σε υπηρεσίες Υγείας» κατέθεσε ο Γιώργος Μαυρίκος, μέλος της ΚΕ και βουλευτής του ΚΚΕ, προς τον υπουργό Υγείας, Διατροφής και Αθλησης.

1. Οι ασφαλισμένοι πληρώνουν εκατοντάδες εξετάσεις και φάρμακα που δεν καλύπτονται από το Ταμείο. Περιμένουν μήνες για να πάρουν τα λεφτά τους από θεραπείες και εξετάσεις που έχουν κάνει. Οι χρόνιοι πάσχοντες χρειάζεται να καταβάλλουν κάθε μήνα ποσά πάνω από το μισθό ή τη σύνταξη που παίρνουν, όπως οι καρκινοπαθείς, οι πάσχοντες από μεσογειακή αναιμία, που μόνο για την αποσιδήρωση χρειάζονται 1.800 ευρώ το μήνα, ή οι νεφροπαθείς, που μπορεί να χρειάζονται και 2.000 ευρώ.

2. Στους φαρμακοποιούς το κράτος χρωστάει ποσά πολλών μηνών, για φάρμακα που έχουν πληρώσει στις φαρμακευτικές εταιρείες και οι ασφαλισμένοι έχουν πληρώσει τις εισφορές και τις συμμετοχές τους.

3. Οι συμβεβλημένοι γιατροί έχουν να εισπράξουν από τον ΟΠΑΔ οφειλές για επισκέψεις και εξετάσεις μέχρι και 18 μήνες.

4. Οι γυναίκες των λαϊκών οικογενειών βιώνουν την έλλειψη δημόσιων δωρεάν Κέντρων Υγείας, με δωρεάν ολοκληρωμένα προγράμματα προληπτικής ιατρικής, με εξειδικευμένα ιατρεία και κοινωνικές υπηρεσίες για την προστασία της μητέρας και του παιδιού. Αναγκάζονται να πληρώνουν ή να μην έχουν ιατρική παρακολούθηση και τις αναγκαίες εξετάσεις, με αντίκτυπο στην υγεία τη δική τους και των παιδιών τους.

1. Να καταβληθούν απ' τον κρατικό προϋπολογισμό όλες οι απαραίτητες πιστώσεις για να αποπληρωθούν όλες οι οφειλές, έντοκα με βάση το χρόνο καθυστέρησης στους φαρμακοποιούς και τους γιατρούς αλλά και προς τους ασθενείς που κατέβαλαν χρήματα για φάρμακα, εξετάσεις και θεραπείες.

2. Να εξασφαλιστεί η άμεση κάλυψη από το κράτος όλων των δαπανών για υπηρεσίες και υλικά υγείας για τους χρόνιους πάσχοντες.

3. Να καλύπτονται όλες οι εργαστηριακές, διαγνωστικές εξετάσεις, οι θεραπείες και τα φάρμακα από τον ΟΠΑΔ χωρίς καμία συμμετοχή και εξαίρεση, καθώς και η πλήρης ανάπτυξη υπηρεσιών, μέσα από τα δημόσια Κέντρα Υγείας, που να καλύπτουν τις εξειδικευμένες ανάγκες των γυναικών, των μητέρων και των παιδιών».