«Χτες (σ.σ. προχτές) ο κύριος Λοβέρδος, που έδωσε μια συνέντευξη, στην ουσία τι είπε ο άνθρωπος; Είπε ότι ένας είναι ο ρεαλισμός, αυτός της υποταγής, και καλεί το λαό να υποταχθεί. Η κυβέρνηση δεν υποτάσσεται, συστρατεύεται με τις άλλες αστικές κυβερνήσεις. Το ίδιο ισχύει και για τη ΝΔ. Δε συζητάω τώρα για τον Καρατζαφέρη, είναι και με τους δύο, είναι με το σύστημα... Επομένως, λέει στο λαό: ο ρεαλισμός είναι η υποταγή!..

Εμείς σε αυτό είναι αδύνατο να συμφωνήσουμε και νομίζουμε ότι και η Ιστορία δε συμφωνεί με αυτή την ερμηνεία. Υπάρχει και ο ρεαλισμός της αντεπίθεσης, ούτε καν της αντίστασης, γιατί και η αντίσταση σήμερα δεν αρκεί, σε κολλάνε στον τοίχο...

Η διέξοδος από την κρίση ή θα είναι φιλολαϊκή ή θα είναι αντιλαϊκή, δεν υπάρχει μέσος δρόμος. Οσο και να ψάχνει ο ΣΥΡΙΖΑ. Οσο και να λένε τα δικά τους ο Καρατζαφέρης ή η Μπακογιάννη ή ο Κουβέλης, αυτοί που δεν είναι ακόμα στην κυβέρνηση, αν και είναι μέρος, βέβαια, του συστήματος. Δεν υπάρχουν μεσοβέζικα πράγματα... Θα το πούμε καθαρά: 'Η μαύρο ή άσπρο. Καθαρά πράγματα!

Αυτό που χρειάζεται να κάνουν σήμερα οι νέοι άνθρωποι, για τους οποίους τα πράγματα είναι πολύ χάλια, πρώτα απ' όλα στον τόπο δουλειάς και στον κλάδο, οργάνωση και ταξική πάλη. Οσο περισσότερη, τόσο σε πιο δύσκολη θέση φέρνεις την εργοδοσία. Φοιτητικό κίνημα, σπουδαστικό, οργάνωση από τα κάτω, όχι αυτός ο εκφυλισμός που υπάρχει. Μαζικές διαδικασίες, οργάνωση, συμμετοχή των φοιτητών με όρους διαπάλης. Δεν μπορεί να υπάρχει πλήρης συμφωνία μέσα στα πλαίσια του φοιτητικού κινήματος. Θα γίνει και διαπάλη, αλλά με μαζικές διαδικασίες, οργανωμένος αγώνας, σχεδιασμένος, όχι τυφλά ξεσπάσματα. Τα τυφλά ξεσπάσματα δε φοβίζουν κανέναν, μπορούν να τα κουμαντάρουν.

Χρειάζεται χειραφέτηση του λαού βάζοντας ζήτημα ανατροπής στο επίπεδο της εξουσίας. Δεν μπορεί να υπάρξει λύση στο επίπεδο της οικονομίας, δίχως να προηγηθεί ανατροπή στο επίπεδο της εξουσίας. Βεβαίως, αυτός ο δρόμος, επειδή ακριβώς θα φοβίζει τον αντίπαλο, θα οδηγεί, ενδεχομένως, είτε σε απόσπαση κάποιων κατακτήσεων, είτε στην αποτροπή των χειρότερων.

Σήμερα, στους λαούς γίνονται διεργασίες και όλο και πιο δύσκολα θα μπορούν να σχηματίζουν κυβερνήσεις μετά από εκλογές. Θα αναζητούν συνεργασίες. Το πολιτικό σύστημα δε θα είναι πολύ σταθερό. Αυτή την αστάθεια του πολιτικού συστήματος, όταν συμβεί, πρέπει να την εντείνουμε ακόμα πιο πολύ.

Κι εδώ φοβίζουν το λαό ότι θα γίνει χάος. Δε θα γίνει χάος. Χάος θα γίνει όταν το πολιτικό σύστημα είναι ασταθές και ο λαός είναι στο σπίτι του. Τους ανοίγεις το δρόμο να τα λύσουν μεταξύ τους. Οταν ο λαός είναι στο δρόμο, σταθμίζει κάθε φορά την κατάσταση, χαράζει τη στρατηγική. Αυτοί πρέπει να είναι αδύναμοι και το λαϊκό κίνημα πρέπει να δυναμώνει. Θα φτάσει και κάποια στιγμή που θα υπάρχει και μια σχετική ισορροπία για την τελική αναμέτρηση ανάμεσά μας.

Επομένως, αυτές τις μέρες θα ακούσουμε μεγάλα "καμπανάκια" κινδύνου, ότι καταστρέφεται η Ελλάδα... Δεν πρόκειται να καταστραφεί η Ελλάδα, το ζήτημα είναι οι εργαζόμενοι να μην υποστούν τα προβλήματα».