«Οι εργαζόμενοι δε χρωστούν τίποτε σ' αυτούς που λήστεψαν και λεηλάτησαν τη χώρα μας», γράφει, σε ανακοίνωσή του για τη σημερινή απεργία, το Δίκτυο Συνδικαλιστών Ριζοσπαστικής Αριστεράς (σ.σ. πρόσκειται στον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ). Ωστόσο, στην αμέσως επόμενη σειρά της ανακοίνωσης, το Δίκτυο διεκδικεί: «Να διαγραφεί ένα μεγάλο μέρος του χρέους». Αν όντως δεν αναγνωρίζει κανένα χρέος για τους εργαζόμενους, τότε για λογαριασμό τίνος προτάσσει ως απεργιακό αίτημα το «κούρεμα» του χρέους; Η διγλωσσία του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ καθρεφτίζει τις «δύο βάρκες», που πατάει αυτός ο πολιτικός χώρος, προσπαθώντας να συμβιβάσει τα συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων με αυτά των εργαζομένων.

Ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, από τη μία, υιοθετεί το «πιασάρικο» ότι οι «εργαζόμενοι δεν χρωστούν τίποτα» - και είναι αλήθεια αυτό - αλλά, ταυτόχρονα, υπονοεί ότι αν διαγραφεί μέρος του χρέους οι εργαζόμενοι θα ζουν καλύτερα και μάλιστα ότι οι εργαζόμενοι πρέπει να διεκδικήσουν τη μείωση ενός χρέους που δεν είναι δικό τους. Αναγνωρίζει το άλλοθι της κυβέρνησης ότι τα αντιλαϊκά μέτρα τα παίρνει εξαιτίας του χρέους και όχι για την κερδοφορία των επιχειρήσεων.

Αλλο αίτημα που θέτει ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ είναι η εθνικοποίηση - κοινωνικοποίηση των τραπεζών. Κατ' αρχήν το τραπεζικό κεφάλαιο είναι σε μεγάλο βαθμό σύμφυτο με το βιομηχανικό, το εφοπλιστικό κ.λπ. Μια ...«κοινωνικοποιημένη» τράπεζα μέσα στον καπιταλισμό δε θα λειτουργεί με τους νόμους της αγοράς; `Η κοροϊδεύουν τους εργαζόμενους ή για να μείνουν ικανοποιημένες όλες οι ...συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ κάπου στην «κοπτοραπτική» των αιτημάτων το χάνουν. `Η και τα δύο.