«Αν απολύσουμε μαζικά δημόσιους υπαλλήλους, πέρα από τα κοινωνικά και συνταγματικά προβλήματα, το Δημόσιο εξοικονομεί συνολικά το πολύ 125 ευρώ το μήνα για καθέναν που απολύει. Ενώ αν εφαρμόσει το θεσμό της "εργασιακής εφεδρείας", το δημόσιο ταμείο επωφελείται κατά 360 ευρώ. Γι' αυτό λέμε όχι στις απολύσεις». Τι να πρωτοθαυμάσει αλήθεια κανείς από το σκεπτικό, διά στόματος του εκπροσώπου Τύπου, με το οποίο η ηγεσία της ΝΔ λέει «όχι» στις απολύσεις των δημοσίων υπαλλήλων. Με τις απολύσεις το κράτος γλιτώνει λίγα, ενώ θα μπορεί να γλιτώσει περισσότερα αν εφαρμοστεί το εργαλείο της εργασιακής εφεδρείας, δηλαδή να συνεχίσουν να πληρώνονται για τρία χρόνια με το βασικό μισθό και στη συνέχεια, αν κριθεί ότι δεν καλύπτουν «πάγιες ανάγκες», να απολύονται. Πρόκειται, βέβαια, για καθαρά καπιταλιστική λογική, που κρίνει τα πάντα με βάση την αρχή «κόστους - οφέλους». Το κράτος ως συλλογικός καπιταλιστής εφαρμόζει την αρχή της ανταγωνιστικότητας και της αποδοτικότητας και στο Δημόσιο, πετσοκόβοντας τους μισθούς, ελαστικοποιώντας τις εργασιακές σχέσεις και απολύοντας όσους «περισσεύουν». Ο λόγος που θέλουν να μειώσουν δραστικά το λεγόμενο «μισθολογικό κόστος» στο δημόσιο τομέα, όπως και τις κοινωνικές δαπάνες κ.ο.κ., είναι απλός: Θέλουν να εξευρεθούν πόροι για τις νέες φοροαπαλλαγές των μονοπωλιακών ομίλων, τις νέες επιχορηγήσεις και τα αναπτυξιακά κίνητρα, όλα αυτά δηλαδή που τροφοδοτούν διαχρονικά το χρέος και τα ελλείμματα. Η διέξοδος είναι μία. Ο λαός με εμπιστοσύνη στο δίκιο του, στην οργανωμένη δύναμή του, να βάλει σκοπό του να ανατρέψει την εξουσία των μονοπωλίων, να κατακτήσει τη δική του εξουσία.