Θα αρχίσουμε ανορθόδοξα τη στήλη. Ενας νέος, (αναγνώστης του «Ρ» δήλωσε), τηλεφωνικά έκφρασε έναν αξιόλογο προβληματισμό για το ποιας ποιότητας ταινίες, παραστάσεις και ποια βιβλία πρέπει να προβάλλει ο «Ρ». Επηρεασμένος από σχόλια φίλων του (επικριτών, μη αναγνωστών του «Ρ»), είπε ότι «κατανοεί γιατί» ο «Ρ» και η στήλη παρουσιάζει βιβλία της «Σύγχρονης Εποχής», αλλά «θα 'πρεπε να προβάλλει βιβλία, κυρίως λογοτεχνίας, βιβλία που είναι σημαντικά και λένε κάτι διαφορετικό, ακόμα και αντίθετης άποψης». Ως «σημαντικό» βιβλίο ανέφερε ένα περσινό ελληνικό μυθιστόρημα. Ενα μέτριο, λογοτεχνικά, βιβλίο, που λόγω της υπόγειας αντικομμουνιστικής χροιάς του προβλήθηκε τα μέγιστα από τα αστικά ΜΜΕ. Λοιπόν, ο «Ρ», έμπρακτα λέει «ναι» στη μεγάλη λογοτεχνία. Ελληνική και ξένη. Αλίμονο, όμως, αν δε λέει «ναι» και σε βιβλία (ιστορίας, πολιτικής, ιδεολογίας, έρευνας, λογοτεχνίας), όπως της «Σύγχρονης Εποχής», που εξοπλίζουν τον άνθρωπο, ώστε ανεπηρέαστος από τους διαφημιστικούς «βομβαρδισμούς», να διακρίνει ποια είναι, και ποια όχι, τα αληθινά μεγάλα και ωφέλιμα για το λαό λογοτεχνικά μεγέθη.

Στις μέρες μας, που η παγκοσμιοποιούμενη νέα τάξη εξουθενώνει την εργατική τάξη και του τόπου μας, δεν αρκεί η λογοτεχνία για να συνειδητοποιήσει η εργατική τάξη και όλος ο λαός, ποιοι, πώς και γιατί «αρπάζουν το ψωμί απ' το τραπέζι» και επιπλέον τον θέλουν σφάγιο των όπλων και πολέμων που οι ίδιοι φτιάχνουν. Χρειάζονται, ιδιαιτέρως, βιβλία σαν το συλλογικό έργο «Προσεγγίσεις στην κατάσταση της εργατικής τάξης στην Ελλάδα» («Σύγχρονη Εποχή»), με το οποίο σημειώνεται η 25χρονη, διαχρονικής και επίκαιρης αξίας, ερευνητική και μελετητική προσφορά του Κέντρου Μαρξιστικών Ερευνών. Πρόκειται για τον τελευταίο «καρπό» των δεκάδων ερευνών και μελετών που έγιναν στα 25χρονα του ΚΜΕ, για κοινωνικοπολιτικά, οικονομικά, εκπαιδευτικά, ιστορικά, φιλοσοφικά και άλλα θέματα. Καθώς είναι αδύνατο να συνοψίσουμε το πολύπτυχο περιεχόμενο των οκτώ κεφαλαίων του βιβλίου, θα σημειώσουμε τους συγγραφείς του: Ο Γιώργος Πολυμερίδης αναλύει τα θεωρητικά - μεθοδολογικά ζητήματα που αφορούν την κατάσταση της εργατικής τάξης. Ο Μάκης Παπαδόπουλος (2ο,6ο κεφάλαιο) την επίδραση των νέων τεχνολογιών, τις συνθήκες εργασίας, υγείας και αναπαραγωγής της εργατικής δύναμης. Ο Νίκος Κυρίτσης τις αλλαγές (αριθμός, κατανομή, διαστρωμάτωση) στην εργατική τάξη. Ο Γιώργος Μαγγανάς τον εργάσιμο χρόνο. Ο Κώστας Κάππος (5ο, 8ο κεφάλαιο) τη μαρξιστική θέση για την παραγωγική εργασία, το βαθμό εκμετάλλευσης και τη λαϊκή κατοικία. Οι Γιάννης Ντούρος -Γιώργος Στρατής το σύμφυτο του καπιταλισμού φαινόμενο της ανεργίας.