ΧΩΡΙΣ ΚΡΑΤΙΚΟ ΧΡΗΜΑ ...ΠΑΠΑΛΑ: «Στο μέτωπο της ανάπτυξης η κατάσταση είναι το ίδιο απογοητευτική. Μόλις τώρα η κυβέρνηση δείχνει να αφυπνίζεται και να ενεργοποιείται στην κατεύθυνση της εφαρμογής δράσεων και μέτρων για την τόνωση της αναπτυξιακής διαδικασίας. Μετά την επιστολή του πρωθυπουργού προς το Ζ.Μ. Μπαρόζο, ο υπουργός Ανάπτυξης Μ. Χρυσοχοΐδης αναμένεται σε 15 ημέρες να επισκεφθεί την έδρα της Ε.Ε. προκειμένου να διαπραγματευθεί για την αναθεώρηση του ΕΣΠΑ, ενώ βρίσκονται ακόμη σε εξέλιξη οι διαβουλεύσεις για τη χρηματοδότηση έργων υποδομής στην Ελλάδα από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων. Ετσι, παρατηρείται στον τομέα της ανάπτυξης να διατυπώνονται ακόμη ευχές και να εκφράζονται ελπίδες, ενώ στο δεύτερο σκέλος, στον τουρισμό, να χάνεται το όποιο πλεονέκτημα εξαιτίας των επεισοδίων και των λανθασμένων χειρισμών. Αλλά μόνο με τον τουρισμό και με νέες επενδύσεις θα υπήρχε μία δυνατότητα για έξοδο της χώρας από την κρίση. Και, δυστυχώς, τόσο στον τουρισμό όσο και στον επενδυτικό τομέα η χώρα κινδυνεύει να χάσει το τρένο... (από το κύριο άρθρο στην ΗΜΕΡΗΣΙΑ)

ΚΙ ΟΜΩΣ: «ΔΕ ΧΡΩΣΤΑΜΕ»! «Η άρνηση πληρωμής προς το κράτος, η επιτηδευμένη ανικανότητα των εισπρακτόρων και η πολιτική εδραίωση της πεποίθησης που θέλει τον λαό να μη χρωστάει "τίποτε σε κανέναν", εξηγούν την αποτυχία του κράτους στο σκέλος των εσόδων. Κάποιοι αποδίδουν τον ταμειακό καταποντισμό του κράτους στην αντιαναπτυξιακή επιρροή του Μνημονίου. "Εξακολουθεί να απαιτείται κάτι επειγόντως: η επανεκκίνηση της οικονομίας". Ο βερμπαλισμός αυτός επαναλαμβάνει με τυπικό τρόπο τις ανοησίες που έλεγε ο Γιώργος Παπανδρέου πριν από τις εκλογές του 2009. Το πράγμα παραμένει απλό: για όσο διάστημα δεν υπάρχουν νέες πιστώσεις προς την οικονομία, ο κινητήρας δεν θα παίρνει μπροστά. Η χρηματοδότηση της οικονομίας θα κινηθεί μόνον όταν επανέλθει η εμπιστοσύνη. Και για να συμβεί αυτό, πρέπει η αφαίμαξη που προκαλεί το κράτος να σταματήσει. Πρέπει δηλαδή να δημιουργήσει πρωτογενές πλεόνασμα. Οσοι δεν νιώθουν έτοιμοι (ψυχολογικά, ιδεολογικά, πολιτικά...) να υποδείξουν και να συμμετάσχουν με ενθουσιασμό στην περικοπή του σπάταλου κράτους, ας σταματήσουν, τουλάχιστον, να συμβουλεύουν εκείνους που εξακολουθούν να πιστεύουν στις αρετές της αντιπολίτευσης» (από άρθρο στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ).