Στη θωράκιση της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας των επιχειρήσεων, αλλά και τη «σταθερότητα» του αστικού πολιτικού συστήματος στοχεύουν οι προτάσεις της ΝΔ για τη συνταγματική αναθεώρηση που δόθηκαν χτες στη δημοσιότητα.

Οπως ήταν αναμενόμενο, οι προτάσεις αυτές κινούνται σε σαφώς αντιδραστική κατεύθυνση και συναγωνίζονται τις προτάσεις της κυβέρνησης για το αστικό πολιτικό σύστημα (εκλογικός νόμος, χρηματοδότηση κομμάτων, «πόθεν έσχες» κ.ά.). Παράλληλα, εναρμονίζονται με τις κατευθύνσεις της ΕΕ και του Συμφώνου για το ευρώ.

Η «συνταγματοποίηση» της ανταγωνιστικότητας του κεφαλαίου αποτελεί κεντρική επιδίωξη των προτάσεων της ΝΔ και υπηρετείται με πληθώρα επιμέρους κατευθύνσεων, που αναμένεται να εξειδικευτούν περισσότερο το επόμενο διάστημα.

Βασικές επιδιώξεις της πρότασης της ΝΔ, όπως τόνισε στη χτεσινή του δήλωση ο Α. Σαμαράς, είναι: Πρώτον, «η εξισορρόπηση και η σταθερότητα του πολιτικού συστήματος με τη δημιουργία ουσιαστικών αντίβαρων στον πρωθυπουργοκεντρικό σημερινό χαρακτήρα του», δεύτερον, «η διαφάνεια στην πολιτική μας ζωή και η αποκατάσταση της εμπιστοσύνης του ελληνικού λαού στους θεσμούς και το πολιτικό προσωπικό που τους υπηρετεί», τρίτον, «η πιο αποτελεσματική προστασία των κοινωνικών αγαθών και των ατομικών δικαιωμάτων» και τέταρτον «η συμβολή στην ανταγωνιστικότητα της εθνικής οικονομίας».

Προκειμένου να ενισχυθεί η ανταγωνιστικότητα του κεφαλαίου, η ΝΔ προτείνει μεταξύ άλλων:

-- «Αναμόρφωση της οικονομικής θεματικής του Συντάγματος και σύνδεσης της αξιοποίησης της δημόσιας περιουσίας με την οικονομική ανάπτυξη», προτείνοντας ουσιαστικά την άρση κάθε τυπικού «εμποδίου» για εκποίηση της δημόσιας περιουσίας προς όφελος των μονοπωλίων.

-- «Αναθεώρηση του άρθρου 17, προς την κατεύθυνση της πιο αποτελεσματικής προστασίας του πυρήνα του ατομικού δικαιώματος της ιδιοκτησίας».

-- Επίσης προτείνεται η αναθεώρηση του άρθρου 24 που προβλέπει την προστασία των δασών και του περιβάλλοντος. Ουσιαστικά προτείνεται να θυσιαστούν στο όνομα της ανάπτυξης και της ανταγωνιστικότητας. Μάλιστα, η ΝΔ ζητά και την αναθεώρηση του άρθρου 117 και συγκεκριμένα των παραγράφων 3 και 4. Αξίζει να σημειωθεί ότι η παράγραφος 3 προβλέπει ότι «δημόσια ή ιδιωτικά δάση και δασικές εκτάσεις πoυ καταστράφηκαν ή καταστρέφoνται από πυρκαγιά ή πoυ με άλλoν τρόπo απoψιλώθηκαν ή απoψιλώνoνται δεν απoβάλλoυν για τo λόγo αυτό τo χαρακτήρα πoυ είχαν πριν καταστραφoύν, κηρύσσoνται υπoχρεωτικά αναδασωτέες και απoκλείεται να διατεθoύν για άλλo πρooρισμό»(!). Και η παράγραφος 4 του άρθρου 117 ορίζει ότι «η αναγκαστική απαλλοτρίωση δασών ή δασικών εκτάσεων που ανήκουν σε φυσικά ή νομικά πρόσωπα ιδιωτικού ή δημοσίου δικαίου επιτρέπεται μόνο υπέρ του Δημoσίου σύμφωνα με τoυς oρισμoύς τoυ άρθρoυ 17, για λόγoυς δημόσιας ωφέλειας διατηρείται πάντως η μoρφή τoυς αμετάβλητη ως δασική».

-- Προτείνεται επίσης «ίδρυση ειδικού τμήματος στο Συμβούλιο της Επικρατείας για τη γρήγορη εκδίκαση υποθέσεων μεγάλων δημόσιων συμβάσεων και ιδιωτικών επενδύσεων».

Ακόμα επαναφέρει την «πάγια» πρότασή της για την ίδρυση ιδιωτικών ΑΕΙ με την «αναθεώρηση του άρθρου 16, για την ίδρυση και λειτουργία μη κρατικών και μη κερδοσκοπικών Ανώτατων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων».

Στο σκέλος της σταθεροποίησης του αστικού πολιτικού συστήματος προτείνει την «εκλογή και ενίσχυση του ρυθμιστικού ρόλου του Προέδρου της Δημοκρατίας», «τη θέσπιση χρονικών ορίων ως προς τη θητεία του πρωθυπουργού», «τη θέσπιση χρονικών ορίων ως προς τις θητείες των περιφερειαρχών, των δημάρχων και των συνδικαλιστών(!)», το «ασυμβίβαστο του αξιώματος του υπουργού με εκείνο του βουλευτή», την επανεξέταση του αριθμού των βουλευτών και των βουλευτών Επικρατείας, αναθεώρηση της διάταξης για την ασυλία των βουλευτών, «ώστε να περιορισθεί αποκλειστικά στα όρια της άσκησης των κοινοβουλευτικών καθηκόντων τους», τον «ουσιαστικό εκδημοκρατισμό των πολιτικών κομμάτων και εγγυήσεις διαφάνειας στα οικονομικά τους», την «καθιέρωση σταθερού εκλογικού συστήματος με την πρόβλεψη ότι η αλλαγή του απαιτεί πλειοψηφία των 3/5 της Βουλής» κ.ά.