Με απώτερο στόχο τον εξωραϊσμό της κυβερνητικής πολιτικής η πλειοψηφία της ΑΔΕΔΥ προσανατολίζεται σε απεργιακές και άλλες κινητοποιήσεις το πρώτο δεκαήμερο του Σεπτέμβρη. Στην πρόσφατη Εκτελεστική Επιτροπή η ηγεσία της ΑΔΕΔΥ πήρε απόφαση για ένα «σχέδιο κινητοποιήσεων διαρκείας έως το συλλαλητήριο στις 10/9/2011 στη ΔΕΘ» με 24ωρες ή και 48ωρες απεργίες, παραστάσεις διαμαρτυρίας κ.ά. Ενα σχέδιο δράσης που υπονομεύεται εν τη γενέσει του από τον ίδιο τον κυβερνητικό συνδικαλισμό, καθώς θέλει να σύρει τους εργαζόμενους σε έναν αδιέξοδο αγώνα για να ...διορθωθεί η κυβέρνηση.

Συγκεκριμένα, στην απόφαση της Εκτελεστικής Επιτροπής της ΑΔΕΔΥ γίνεται για ακόμη μια φορά λόγος για «αδιέξοδες πολιτικές» και «αναποτελεσματικές πρακτικές» της κυβέρνησης, η οποία «αναζητεί άλλοθι και τις χρεώνει στη Δημόσια Διοίκηση για να συγκαλύψει τις ευθύνες της». Η ηγεσία της ΑΔΕΔΥ βλέπει στην κυβερνητική πολιτική μια πολιτική «που τρέχει από αδιέξοδο σε αδιέξοδο, που γυρεύει απεγνωσμένα κάποια χαραμάδα εξόδου από την ολική - και δυστυχώς καταστροφική για τον τόπο - αποτυχία και κατάρρευση». Ο κυβερνητικός συνδικαλισμός σχεδόν συμπάσχει με την κυβέρνηση και ως τέτοιος κρύβει από τους δημοσίους υπαλλήλους ότι οι αντεργατικές μεθοδεύσεις στο Δημόσιο Τομέα εξυπηρετούν στρατηγικούς στόχους του κεφαλαίου. Εξάλλου, καλά τα σχέδια δράσης, όμως είναι πάγια η τακτική της ηγεσίας της ΑΔΕΔΥ να υπονομεύει τις απεργίες στο Δημόσιο, να δηλώνει αιφνιδιασμένη από τις κυβερνητικές πολιτικές και να καλλιεργεί στάση αναμονής.

Σε σχετική ανακοίνωσή της η «Ταξική Δημοσιοϋπαλληλική Συσπείρωση» σχολιάζει μεταξύ άλλων: «Ξέρουν ότι η πολιτική της κυβέρνησης και της ΕΕ και αποτελεσματική υπέρ του κεφαλαίου είναι και διέξοδο δίνει στο κεφάλαιο για να βγει κερδισμένο από την κρίση του. Συνειδητά κρύβουν το χαρακτήρα αυτής της πολιτικής. Συνειδητά επιχειρούν να κρατήσουν εγκλωβισμένους τους εργαζόμενους στα κόμματα του ευρωμονόδρομου.

Την ίδια ώρα με γενικές οδηγίες κάνουν λόγο για κλιμάκωση των αγώνων. Αγώνες στους οποίους όλο το προηγούμενο διάστημα όχι μόνο δεν πρωτοστάτησαν στην οργάνωσή τους, αλλά το αντίθετο, έλαμψαν διά της απουσίας τους και πρωτοστάτησαν στον αποπροσανατολισμό και την εκτόνωσή τους».