«Επισπεύδει την αποστολή των εκκαθαριστικών σημειωμάτων, τα οποία θα περιλαμβάνουν "πακέτο" όλες τις έκτακτες εισφορές που προβλέπονται στο Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα η Γενική Γραμματεία Πληροφοριακών Συστημάτων, του υπουργείου Οικονομικών. Το εκκαθαριστικό θα περιλαμβάνει την έκτακτη εισφορά αλληλεγγύης, το τέλος επιτηδεύματος για τους ελεύθερους επαγγελματίες, την εισφορά στους ιδιοκτήτες ΙΧ άνω των 1.929 κ.εκ. και το τέλος στους φορολογούμενους που έχουν σκάφη και πισίνες (...) Ολοι οι φορολογούμενοι που με βάση τη φετινή φορολογική δήλωση είχαν πέρυσι εισόδημα πάνω από 12.000 ευρώ θα πληρώσουν εισφορά από 1% μέχρι και 4% ανάλογα με το ύψους του εισοδήματός τους. Η εισφορά ορίζεται σε 1% για συνολικό καθαρό εισόδημα από 12.001 μέχρι 20.000 ευρώ, σε 2% για εισόδημα από 20.001 μέχρι 50.000 ευρώ, σε 3% για εισόδημα από 50.001 μέχρι 100.000 ευρώ και σε 4% για εισοδήματα άνω των 100.000 ευρώ» (το θέμα στον ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΤΥΠΟ)

«Είναι κάποιοι στα αριστερά που φλερτάρουν ή έστω δικαιολογούν τη βία (...) "βλέπουν" σε κάθε ξέσπασμα βίας προεπαναστατικές καταστάσεις (...) και το μόνο που χρειάζονται είναι λίγο καλύτερη οργάνωση της "πρωτοπορίας" του κινήματος ή λίγο περισσότερη μιζέρια στον πληθυσμό, για να γίνει ο στοχασμός τους δικαίωση. Η Γαλλική και η Ρωσική Επανάσταση τους φλογίζει. Θέλουν την επανάληψή τους μπας και προλάβουν το Τέλος της Ιστορίας, πριν φύγουν από το μάταιο τούτο καπιταλιστικό κόσμο (...) Ο καπιταλισμός σήμερα, παρά τα προβλήματα, τις ανισορροπίες του, τις ανισότητες που δημιουργεί λύνει ένα βασικό πρόβλημα της Ιστορίας σε ό,τι αφορά τα υλικά αγαθά (...) Οι άνθρωποι αντί να σκοτώνονται (...) αντάλλασσαν στην αγορά. Καμιά απόπειρα κοινοκτημοσύνης δεν έλυσε αυτό το βασικό πρόβλημα, ούτε βέβαια το πρόβλημα της αύξησης της παραγωγής δίχως προσωπικό κέρδος (...) στις δύο χώρες πριν από την επανάσταση οι άνθρωποι (...) δεν μπορούσαν καν να βελτιώσουν τις συνθήκες ζωής τους με μη βίαιο τρόπο. Αντιθέτως, σήμερα η Δημοκρατία (...) προσφέρει τα μέσα για τη βελτίωση των συνθηκών της ζωής τους (...) Ενα από τα ζητήματα που ποτέ δεν ξεκαθάρισε το μεγαλύτερο κομμάτι της Αριστεράς είναι η σχέση της με την νομιμότητα, ή αυτό που σχεδόν περιφρονητικά αποκαλεί "αστική δημοκρατία". Στο ΚΚΕ εμφανίζεται ως διχασμός μεταξύ της ρητορικής απόρριψης του Συντάγματος και επίκλησης του, όταν απειλούνται οι "κατακτήσεις", δηλαδή τα συνταγματικώς κατοχυρωμένα πολιτικά δικαιώματα» (ο Πάσχος Mανδραβέλης στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ).