Μέσα σ' όλη τούτη τη «χαρά» για το «γάμο» της Eurobank με την Alpha,

πέρα από τις ουρανομήκεις ιαχές του πολιτικού, οικονομικού και μιντιακού κατεστημένου για την «ευτυχία» (!) που «πρέπει» (!!) να νιώσουν οι καταχρεωμένες ελληνικές οικογένειες ένεκα της ενώσεως εις σάρκαν μίαν των δυο τραπεζών, ομού μετά των ντόπιων και ξένων πλουτοκρατών μεγαλομετόχων τους,

κόντρα στο σκοταδισμό της προπαγάνδας που θέλει τους κολασμένους να «γλυκαίνουν» τα βάσανά τους αποχαυνωμένοι από τα «Αρλεκιν» των χορτάτων,

η αλήθεια για το πώς «παράγεται» η σπατάλη (ορισμένων), η πολυτέλεια (ορισμένων) και ο πλούτος (ορισμένων) θα συνεχίζει να λάμπει σαν διαμάντι:

*

«...η σπατάλη και η αποταμίευση, η πολυτέλεια και η στέρηση, ο πλούτος και η φτώχεια είναι άρρηκτα δεμένα».

Καρλ Μαρξ