Η ώρα της καταξίωσης για το Ριβάλντο έφτασε στο τέλος του 20ού αιώνα, αφού ο «δαντελένιος» μέσος της Μπαρτσελόνα και την Εθνικής Βραζιλίας, ανακηρύχτηκε ως ο κορυφαίος του 1999 στη Γηραιά Ηπειρο, σύμφωνα με το έγκυρο δημοψήφισμα του γαλλικού περιοδικού «Φρανς Φουτμπόλ» που φέτος συμπλήρωσε 44 χρόνια ζωής. Ο Ριβάλντο είναι ο δεύτερος «Καριόκας» μετά το Ρονάλντο (1997) που κέρδισε τη «Χρυσή μπάλα».

Στο δημοψήφισμα πήραν μέρος 51 χώρες και ο Ριβάλντο επικράτησε του Ντέιβιντ Μπέκαμ - άσου της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ - και του Ουκρανού Αντρέι Σεβτσένκο, του τρίτου ουσιαστικά που μπήκε στην τριάδα στα 44 χρόνια μετά τους Ολεγκ Μπλαχίν και Ιγκορ Μπελάνοφ, οι οποίοι είχαν κερδίσει τη διάκριση με τα χρώματα της Σοβιετικής Ενωσης.

Για την ισπανική ομάδα όπου αγωνίζεται το «10 το καλό» ήταν μια τιμητική διάκριση τη χρονιά που γιόρτασε τα 100 χρόνια από την ίδρυσή της. Ο Ριβάλντο ήταν ο τέταρτος παίκτης των «μπλαουγκράνα» που κέρδισε το τρόπαιο μετά τους Λουίς Σουάρεθ, Γιόχαν Κρόιφ και Κρίστο Στόιτσκοφ.

Αξίζει να σημειωθεί ότι κανένας Ελληνας παίκτης δεν πήρε ψήφο. Μοναδικός εκπρόσωπος του ελληνικού πρωταθλήματος ήταν ο Σλοβένος μεσοεπιθετικός του Ολυμπιακού Ζλάτκο Ζάχοβιτς, που ήταν στην 14η θέση.

Ποιος είναι όμως ο Ριβάλντο; Ο Βίτο Μπαρμπόζα Φερέιρα, όπως είναι το πλήρες όνομά του, γεννήθηκε στις 19 Απρίλη του 1972 στη Ρετσίφε της Βραζιλίας. Η επαγγελματική του καριέρα άρχισε μόλις στα 16 του στη Σάντα Κρουζ και το 1991 έκανε το πρώτο άλμα με τη μεταγραφή του στη Μότζι - Μίριμ. Από εκεί, το 1993, πήγε στην Κορίνθιανς και το Δεκέμβρη της ίδιας χρονιάς έκανε το ντεμπούτο του στην Εθνική Βραζιλίας. Το 1994 μεταγράφηκε στην Παλμέιρας, με την οποία κατέκτησε το πρωτάθλημα. Το 1996 ήρθε στην Ισπανία και στη Λα Κορούνια, όπου είχε μια πετυχημένη χρονιά με 21 γκολ. Το καλοκαίρι του 1997 έκανε το μεγάλο άλμα, αφού ήρθε στην τωρινή του ομάδα την Μπαρτσελόνα, αντί 8,5 δισ. δραχμών! Κατέκτησε με την «Μπάρτσα» το νταμπλ, ενώ το καλοκαίρι του 1998 αγωνίστηκε και στους επτά αγώνες του Μουντιάλ στη Γαλλία. Στη δεύτερή του χρονιά στο «Καμπ Νου» κατέκτησε και πάλι το πρωτάθλημα και λίγους μήνες μετά κέρδισε το Κόπα Αμέρικα της Παραγουάης με τη «Σελεσάο».