Ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ αυτό που βρήκε να σχολιάσει προχτές, μετά τη συνάντηση με τον πρωθυπουργό, είναι ότι «τον κοινωνικό διάλογο πολύ αργά τον θυμήθηκαν...», κρύβοντας ότι με μοχλό και αυτόν εντείνεται ο ταξικός πόλεμος του κεφαλαίου στην εργατική τάξη, και εδώ η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ αποτελεί βαρύ πυροβολικό των καπιταλιστών στο εργατικό κίνημα. Πρόσθεσε επίσης ότι «στην Ελλάδα, ούτε μέτρα αναλογικά ελήφθησαν για να αντιμετωπιστεί η κρίση, παρά μόνο επιβλήθηκαν μέτρα άδικα, άνισα και αναποτελεσματικά»... Εκρινε, δηλαδή, τα μέτρα σφαγής των εργατών για να σωθεί το κεφάλαιο από την κρίση αναποτελεσματικά, αποσιωπώντας ότι όλα ωφέλησαν και ωφελούν το κεφάλαιο. Θέλει ίσως περισσότερα. Και αυτό επιδιώκει υποστηρίζοντας παραπλανητικά ότι ο κατώτερος μισθός δεν επηρεάζει την ανταγωνιστικότητα, ενώ ζήτησε να υπάρξει «ενδελεχής προσέγγιση στο θέμα της ανταγωνιστικότητας». Είναι δηλαδή υπέρ των μέτρων που κάνουν φτηνούς τους εργάτες για το κεφάλαιο, συμφωνούν με το συνεχές σφαγείο εργατικών κατακτήσεων και δικαιωμάτων με πρόσχημα την κρίση και το χρέος. Η ΓΣΕΕ, γενικά οι εκπρόσωποι του εργοδοτικού συνδικαλισμού, συνεχίζουν τον αισχρό και ύπουλο ρόλο τους σε βάρος των ταξικών συμφερόντων των μισθωτών εργαζομένων. Θέλουν έξοδο από την κρίση υπέρ του κεφαλαίου. Τώρα όλοι συμπόρευση με το ΚΚΕ, οργάνωση και δράση με το ΠΑΜΕ. Για τη μεγάλη λαϊκή συμμαχία, για να ανήκει ο πλούτος στους εργαζόμενους που τον παράγουν. Κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων, αποδέσμευση από την ΕΕ με λαϊκή εξουσία και μονομερής διαγραφή του χρέους.