Πέμπτη 12 Γενάρη 2012
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 20
ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ
ΦΙΛΙΠ ΣΤΕΛΤΖΛ
Ο νεαρός κύριος Γκαίτε

Στην ευθυμία της διαλλακτικά επιπόλαιης Γερμανίας του 1772, μέσα στην κουκλίστικη σκηνογραφία, τύπου χριστουγεννιάτικης καρτ ποστάλ - ιδιαίτερα στην νυχτερινή της βερσιόν - ζούσε ένας εύμορφος αλλά αυθάδης νεαρός φοιτητής της Νομικής που τον έλεγαν Γιόχαν Βόλφγκανγκ φον Γκαίτε και που ονειρευόταν να γίνει ποιητής. Επειδή όμως έτυχε να αποτύχει τόσο να πείσει έναν πρώτο εκδότη να τυπώσει τους στίχους του όσο και στις εξετάσεις που θα του χάριζαν το πτυχίο Νομικής, ο πατέρας του, επιφανής νομικός, τον έστειλε - για να προσγειωθεί στην πραγματικότητα - στην κωμόπολη Βέλτσαρ, να εργαστεί ως δικαστικός υπάλληλος στο Εφετείο της πόλης.

Ολα κυλούσαν κατ' ευχήν, μέχρι που ο νεαρός φον Γκαίτε, γνώρισε την συνομήλική του Λότε και αλληλοερωτεύθηκαν σφόδρα. Βέβαια, οι δυστυχείς ερωτευμένοι δε γνώριζαν ότι ο πατέρας της Λότε, ήδη την είχε υποσχεθεί για σύζυγο σε έναν ανώτατο δικαστικό υπάλληλο για να μπορέσει έτσι η πολυπληθής φτωχή τους οικογένεια να επιβιώσει. Αναφορά για το χώρο συνιστά το παραδοσιακό κουκλοθέατρο «Kasper», ενώ για το χρόνο το έργο «EmiliaGalotti» του Lessing. Προς το τέλος της αφήγησης αναδύονται επιγραμματικά κάποιες στοιχειώδεις ιδέες του πρώιμου γερμανικού ρομαντισμού, σε επίπεδο φιλοσοφικό, αισθητικό και θεματικό. Η ταινία κλείνει με χάπι εντ, με τη θριαμβική αναγνώριση του ποιητή μετά την έκδοση του νεανικού του έργου «Τα Πάθη του Νεαρού Βέρθερου», ορόσημο στην πορεία του σπουδαίου Γερμανού ρεαλιστή.

Μια ερωτική ιστορία εποχής στην οποία δε συμβαίνει κάτι που δεν έχουμε ξαναδεί. Η ταινία ξεκινά με «ξενέρωτα» εκλαϊκευτικό τρόπο και χολιγουντιανούς όρους και τύπους στην αφήγηση που παραπέμπουν στην πεπατημένη προγενέστερων του είδους, όπως «Ερωτευμένος Σαίξπηρ» ή «Αμαντέους», αλλά πολύ μακράν του «ΡΩΜΑΙΟΣ ΚΑΙ ΙΟΥΛΙΕΤΤΑ» του Τζεφιρέλι για παράδειγμα. Βέβαια, από το μέσο του φιλμ, τα σχήματα των πρωταγωνιστικών ρόλων αρχίζουν να «γεμίζουν», να αποκτούν σάρκα και οστά. Πρέπει όμως πάντα να επαναφέρουμε στη μνήμη μας ότι το κύριο πρόσωπο εδώ είναι ο Γκαίτε και όχι κάποιος νεαρός φοιτητής που γράφει στίχους. Η αφήγηση χρησιμοποιεί κλισέ και κοινότοπους κώδικες απευθυνόμενη σε ένα νεαρό κοινό που ποικιλοτρόπως διαπαιδαγωγείται να μην προσβλέπει στη γνώση αλλά να μάθει να θεωρεί γνώση την αποσπασματική πληροφορία. Σύμβουλος της πληροφορίας το διαδίκτυο σαν ανεξέλεγκτος τυφλοσούρτης. Λήμμα Γκαίτε: Αρχές γερμανικού Ρομαντισμού. Ποια είναι -επιγραμματικά- κάποια συστατικά και τάσεις της περιόδου στη λογοτεχνία; Ερωτας και Θάνατος, Μελαγχολία και Αυτοχειρία, Φύση καθρέφτης της Ψυχής, Εξέγερση του συναισθήματος, των αισθήσεων, των παρορμήσεων ενάντια στην τυραννία της λογικής ... Στην ταινία γίνεται αρκετός λόγος και για το νεανικό έργο του Γκαίτε «Τα Πάθη του Νεαρού Βέρθερου», το μυθιστόρημα που συνέθεσε ο ποιητής μέσα σε τέσσερις βδομάδες, υπό μορφή επιστολών του ομώνυμου ήρωα προς το φίλο του Βίλχελμ, για έναν αδύνατο και άτυχο έρωτα... Καμιά βέβαια αναφορά στην ευρύτερη και βαθύτερη ιστορική αίσθηση, στη στενότερη σχέση αυτού του νεανικού έργου του ποιητή με βασικά ζητήματα της αστικής επανάστασης, του κινήματος του ευρωπαϊκού διαφωτισμού και με την ιδεολογική προετοιμασία της γαλλικής επανάστασης...

Παίζουν: Αλεξάντερ Φέλινγκ, Μίριαμ Στάιν, Μόριτζ Μπλάιμπτρόι, Φόλκερ Μπρουχ, Μπούργκχαρτ Κλάουσνερ, κ.ά.

Παραγωγή: Γερμανία (2010).


Κορυφή σελίδας
Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ