Τα δημοσιεύματα «συναντιούνται» στη συνέχεια ξανά για να τα «βάλουν» με μια άλλη επισήμανση της εισήγησης (η οποία συνολικά εγκρίθηκε με συντριπτική πλειοψηφία από τη συνέλευση και ως απόφαση): «Τη μεγαλύτερη βοήθεια στον αγώνα μας, τη μεγαλύτερη πίεση σε εργοδοσία και κυβέρνηση μπορεί να την κάνει η εργατική τάξη, μέσα στα εργοστάσια και στις επιχειρήσεις. Καλές οι ευχές, η συμπάθεια και τα μεγάλα λόγια, αλλά αν η εργοδοσία και η κυβέρνηση δε νιώσουν την ανάσα μας σε κάθε εργοστάσιο και επιχείρηση δεν πρόκειται να κάνουν πίσω».

Δηλαδή, «Κόντρα» και «Χρυσή Αυγή» μοιράζονται το εξής «πρόβλημα»: το ότι οι χαλυβουργοί οξύνουν το ταξικό τους κριτήριο και δηλώνουν αποφασισμένοι να κρατήσουν απομονωμένους όσους σπεύδουν το τελευταίο διάστημα να το παίξουν φίλοι τους αλλά τους συμβουλεύουν όσα ακριβώς τους «συμβουλεύει» ο Μάνεσης κι η κυβέρνηση. Κοινό επίσης «πρόβλημα» «Κόντρας» και «Χρυσής Αυγής» είναι το ότι - κάθε μέρα που περνά - οι χαλυβουργοί συνειδητοποιούν και αναδεικνύουν πως η παρεμπόδιση της αντεργατικής επίθεσης περνά πρώτα από την οργάνωση και την αντίσταση μέσα σε κάθε τόπο δουλειάς, εκεί που οι δυο τάξεις αναμετριούνται καθημερινά. Αυτοί είναι οι κοινοί προβληματισμοί «Κόντρας» και «Χρυσής Αυγής». Καθένας ας βγάλει τα συμπεράσματά του.