Με το βλέμμα στραμμένο σε ένα λαό που «κοχλάζει» από οργή, στους ανθρώπους του μόχθου που στην αναζήτηση διεξόδου ξεμπερδεύουν με αυταπάτες, απορρίπτουν κίβδηλα διλήμματα και προσεγγίζουν όλο και περισσότερο την πολιτική πρόταση του ΚΚΕ, οι αστοί, το πολιτικό τους - και κάθε άλλης φύσεως - προσωπικό, παίζουν ένα απ' τα δοκιμασμένα τους χαρτιά, αυτό της κατατρομοκράτησης των λαϊκών συνειδήσεων που ριζοσπαστικοποιούνται. Ιδιαίτερα μπροστά στις εκλογές και αντιλαμβανόμενοι τον κίνδυνο ο λαός να ανταποκριθεί στο κάλεσμα του ΚΚΕ και να τις αξιοποιήσει για να τσακίσει τα κόμματα της πλουτοκρατίας, για να διευρύνει τα ρήγματα που έχουν εμφανιστεί στο αστικό σύστημα και να το ενισχύσει αποφασιστικά. Σ' αυτή την προσπάθεια δεν θα μπορούσε παρά «σημαιοφόρος» να είναι ο ΛΑ.Ο.Σ.. Δηλώνει ο Γ. Καρατζαφέρης (ρ/σ ΦΛΑΣ): «Το αύριο είναι η επόμενη μέρα των εκλογών η οποία πρέπει να βρει τον αστικό κόσμο της χώρας μας δυνατό. Ο κίνδυνος είναι να τιναχτούν όλα στον αέρα, εάν ο ελληνικός λαός παρασυρόμενος από όλα αυτά που γίνονται, δώσει πλειοψηφία στα κομμουνιστικά κόμματα. Ο καθένας μπορεί να αντιληφθεί τι θα συμβεί την επόμενη μέρα σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο. Αυτή είναι η όλη ιστορία»...

Θέλει να κρυφτεί ο Καρατζαφέρης αλλά η αγωνία δεν τον αφήνει... Δεν τον πήρε ο πόνος και ωρύεται εδώ και λίγες μέρες για τα βάρη που φορτώνονται στο λαό, για τα νέα βάρη που θα του φορτωθούν τον Ιούνη. Αλλωστε και το πρώτο μνημόνιο ψήφισε και στην συγκυβέρνηση ήταν. Ακόμα και για τα ασφαλιστικά ταμεία έφτασε χτες να δηλώνει: «Διαφώνησα στο θέμα της μη διαθέσεως των μετοχών που θα λάβει το κράτος από την ανακεφαλαίωση των τραπεζών για την ενίσχυση των Ασφαλιστικών Ταμείων (...) Αυτά δεν καταλήστευσαν και δεν απομύζησαν τόσα χρόνια; Αυτά δεν ζημιώθηκαν από τη διάθεση των ομολόγων; Αυτά δεν τα "στράγγισαν" και τα "άρμεξαν" από τα αποθεματικά τους; Γιατί να μην ενισχυθούν με τις νέες μετοχές να πάρουν μια αναπνοή;»... Δεν είχε την ίδια γνώμη όταν το ΚΚΕ έφερνε στη Βουλή προτάσεις για τη διασφάλιση των αποθεματικών των ασφαλιστικών ταμείων, τις καταψήφιζε και με τα δυο του χέρια, νομιμοποιώντας τη διαχρονική ληστεία σε βάρος τους, οχυρωμένος ενίοτε πίσω από γελοίους ισχυρισμούς όπως π.χ. ότι για τη χρεοκοπία του ΝΑΤ φταίνε οι πολιτικοί πρόσφυγες που επαναπατρίστηκαν από τις πρώην σοσιαλιστικές χώρες, αφού η τότε κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ «τους φόρτωσε στο ΝΑΤ χωρίς να δώσουν δεκάρα οι κομμουνιστικές χώρες»! Η μόνη έγνοια που τον διακατέχει είναι μήπως και απολέσει τη δύναμή του ο «αστικός κόσμος». Ο Καρατζαφέρης γνωρίζει ότι αυτή η δύναμη πηγάζει απ' την ιδιοκτησία των αστών στα μέσα παραγωγής και την εξουσία τους. Μέρος τους και από τα βασικά τους στηρίγματα είναι και ο ΛΑ.Ο.Σ. Μ' αυτή τη δύναμη χειραγωγούν και υποτάσσουν το λαό, γνωρίζοντας ταυτόχρονα ότι η λαϊκή δύναμη κάτω από προϋποθέσεις, με θεμελιακή το μπόλιασμα του κινήματος με την πολιτική του ΚΚΕ, γίνεται ακαταμάχητη και ανατρεπτική. Αυτό φοβούνται. Συνεπώς αναγνωρίζει ότι ο κίνδυνος προέρχεται από το ΚΚΕ, τη μοναδική δύναμη που καλεί την εργατική τάξη να αγωνιστεί για να πάρει στα χέρια της τα συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής, να τα κάνει κοινωνική ιδιοκτησία, αποστερώντας απ' την άρχουσα τάξη τα θεμέλια της εξουσίας της. Και χρησιμοποιεί κάθε μέσο για να χτυπήσει εκείνον που η τάξη του φοβάται ως αντίπαλο. Στο πλαίσιο αυτό δηλώνει: «Μιλάω στον ελληνικό λαό και στην κοινωνία και θέτω τα αμείλικτα διλήμματα που προκύπτουν. Η Ελλάδα θα κινηθεί ανάμεσα στον άκρατο φιλελευθερισμό ο οποίος εκφράζεται από τα δύο κόμματα, ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, και στον κομμουνισμό; Ο ΛΑ.Ο.Σ. αντιτάσσει σε αυτές τις προσεγγίσεις τον ελληνικό πατριωτισμό».

Το λεκτικό «καμουφλάζ» - «πατριωτισμός», «άκρατος φιλελευθερισμός» κ.λπ. - δεν είναι ικανό να κρύψει ότι ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και ΛΑ.Ο.Σ. την άρχουσα τάξη υπηρετούν, την πολιτική που ανταποκρίνεται στα συμφέροντά της προωθούν, αν είναι δυνατόν μαζί με το ιδιαίτερο κομματικό τους συμφέρον. Ο ίδιος ο Καρατζαφέρης έχει ήδη διακηρύξει την πρόθεσή του για μετεκλογική συνεργασία με τη ΝΔ, και μόλις προχτές που δήλωνε τα παραπάνω πρόσθετε σε άλλη του συνέντευξη: «Μέσα σε αυτό το τρίμηνο οικοδόμησα κάποιες σχέσεις με τον κ. Σαμαρά (...) Ουαί και αλίμονο, εάν θα επιτρέψω στα καμώματα κάποιων σουλατσαδόρων της πολιτικής, να τιναχθεί η επόμενη μέρα. Πρέπει να προφυλάξουμε την επόμενη μέρα». Ας μη ματαιοπονούν. Οσα μέτρα προφύλαξης κι αν πάρουν δεν είναι ικανά να συγκρατήσουν την ορμή ενός λαού, ενωμένου, αποφασισμένου να διαφυλάξει τη δική του επόμενη μέρα.