Μ' έναν επικίνδυνο αχταρμά τα κανάλια και ο Τύπος των αστών επιχειρούν να ταυτίσουν το οργανωμένο λαϊκό κίνημα με πράξεις που όχι μόνο δεν έχουν καμιά σχέση με τις λαϊκές αντιδράσεις, αλλά και ελέγχονται ως προς την προβοκατόρικη οργάνωσή τους.

Αποκαλυπτική η νέα εκμπομή του "Σκάι" με τον Ευαγγελάτο ο οποίος ωμά επιχείρησε να ταυτίσει τα γιουχαΐσματα στη χτεσινή παρέλαση στη Ρόδο, με εργατικές κινητοποιήσεις. Με κομπάρσο έναν τοπικό πολιτευτή της ΝΔ άρχισαν να λένε για "200 άτομα που κλείνουν λιμάνια, βάζουν πανό στην Ακρόπολη, δημιουργούν εικόνες βίας". Και για να μην αφήσουν περιθώριο για το ποιο κίνημα είναι αυτό που τους βολεύει, έβαλαν σε αντιπαράθεση τις εργατικές κινητοποιήσεις με το "κίνημα της πατάτας" και συμβούλευσαν ως μόνη ανεκτή πράξη να ακολουθείται το παράδειγμα όσων κατέφυγαν στα δικαστήρια για το χαράτσι στα ακίνητα.

Το τσουβάλιασμα του γιαουρτώματος με τις διαδηλώσεις έχει και διά ταύτα: Να βρουν οι εργαζόμενοι γλώσσα συνεννόησης με τα αφεντικά τους, τα οποία στο μεταξύ με λυμένα τα χέρια από την κυβερνητική πολιτική τσακίζουν κόκαλα.

Παίζουν βρώμικο παιχνίδι την ώρα που είναι γυμνοί και φαίνονται.

Δεκάδες εργατικές κινητοποιήσεις έγιναν χτες έξω από τα γραφεία του ΟΑΕΔ για την προστασία των ανέργων. Μούγκα τα αστικά κανάλια. Ευτυχώς υπήρχε εκεί η κάμερα του "902".

Εντονες οι αγωνιστικές αντιδράσεις για το "κούρεμα" στα ασφαλιστικά ταμεία. Πάλι μούγκα στα κανάλια. Ξανά μόνο ο "Ριζοσπάστης" και ο "902", κάλυπταν το θέμα.

Παράλληλα, "σαλόνια" στις εφημερίδες της αστικής τάξης οι καρέκλες κατά του Νταλάρα και οι μπουνιές σ' ένα δημαρχείο.

Ο προπαγανδιστικός μηχανισμός της αστικής τάξης επιλέγει ποιες αντιδράσεις θα προβάλλει, αυτές που την βολεύουν να εμφανίζεται από πάνω και να προβάλλεται η ίδια σα δύναμη κοινωνικής σταθερότητας. Παράλληλα προβοκάρει τις εργατικές κινητοποιήσεις για να σπείρει φόβο.

Πέρα απ' τα σχέδια των αστών η πραγματική ζωή κυλά εκεί που χτυπά η καρδιά του λαϊκού κινήματος. Εκεί όπου οργανωμένα η εργατική τάξη αντιμετωπίζει τον αντίπαλο, δεν ξεστρατίζει, δεν τσιμπάει σε προβοκάτσιες. Εκεί όπου στα ίσα αντιμετωπίζονται οι αστοί σαν αυτό που είναι, ταξικοί αντίπαλοι και ευθέως δηλώνεται η απόφαση των εργατών να γκρεμίσουν την εξουσία του κεφαλαίου. Δήλωση που εξοργίζει εκπροσώπους του αστικού πολιτικού κόσμου σαν τον Δένδια της ΝΔ που ανέλαβε ρόλο στρατοδίκη μέσα στη Βουλή για να συνετίσει το ΚΚΕ. Δήλωση που προκαλεί ταραχή σε δημοσιολόγους σαν τον Παπαχελά της "Καθημερινής" που εγκαλεί τα αστικά κόμματα γιατί άργησαν να αντιμετωπίσουν το ΚΚΕ.

Η αλληλεγγύη, υπέρτατη αξία του εργατικού κινήματος, επιδιώκεται από την αστική προπαγάνδα να μετατραπεί σε καρικατούρα. Κι από αλληλεγγύη μεταξύ εργατών, να παρουσιαστεί σαν φαινόμενο του σαλονιού.

Ευτυχώς, τα καλά πράγματα συμβαίνουν μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας. Εκεί που οργανώνεται καθημερινά η λαϊκή αλληλεγγύη, έτσι που να μην είναι κενό γράμμα, αλλά βάση για να στηριχτούν οι άνθρωποι στον πόλεμο του μαύρου μετώπου μονοπωλίων, συγκυβέρνησης, ΕΕ, που μαίνεται ενάντιά τους.

Μέσα στο γενικό χαμό, ένας εμφανίζεται να χαίρεται. Ο υπουργός Οικονομικών που στην ιστορία με τη ΔΕΗ βρήκε ευκαιρία να σπείρει ήττα. Ισχυρίστηκε ότι είναι μάταιο να μην πληρώνουμε το χαράτσι. Αφού είναι μάταιο, γιατί έστησε όλο αυτό το πανηγύρι; Στο παιχνίδι και η ΔΕΗ. Που από τη μια δηλώνει ότι δεν κόβει το ρεύμα κι από την άλλη στέλνει λογαριασμούς απλήρωτου ρεύματος.

Αν τους αφήσουμε, θα κάψουν κόσμο. Τώρα ακόμα μεγαλύτερη συσπείρωση στις λαϊκές επιτροπές. Να ορθώσουμε φράγμα υπεράσπισης των λαϊκών στρωμάτων. Το αίτημα παραμένει: Να καταργηθούν τα χαράτσια. Αυτό που αρνήθηκαν στη Βουλή ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΛΑ.Ο.Σ., να επιβληθεί στην πράξη. Κανένας με κομμένο ρεύμα. Να γίνουν περισσότεροι αυτοί που αρνούνται να πληρώσουν το χαράτσι, αυτοί που αρνούνται να χρηματοδοτήσουν τη σωτηρία των καπιταλιστών.

Είναι κάτι ώρες που η αλήθεια είναι απόλυτα γυμνή. Οπως προχτές στη Βουλή όταν ωμά οι εκπρόσωποι της συγκυβέρνησης είπαν ξανά ναι στα χαράτσια.

Η πρόταση του ΚΚΕ για την κατάργηση των χαρατσιών είναι από μόνη της μια προκήρυξη. Την κάνουμε σημαία στις γειτονιές και στους χώρους δουλειάς. Ωστε καθένας πια να μπαίνει μπροστά στις ευθύνες του. Και αυτοί που ακόμα σκέφτονται να ψηφίσουν ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΛΑ.Ο.Σ., αλλά και κάθε άλλος που ανέχεται η καπιταλιστική κρίση να πληρώνεται από τους εργαζόμενους, με αυτήν ή την άλλη παραλλαγή της αστικής πολιτικής.