Από την περιοδεία στο 1ο Δημοτικό Ιατρείο

Από τη συζήτηση με τους γιατρούς, το προσωπικό, τους προϊσταμένους, προέκυψε ότι: Σήμερα, από τον αρχικό σχεδιασμό για 7 δημοτικά ιατρεία λειτουργούν μόνο 5, καθώς αυτά του 5ου και του 6ου Δημοτικού Διαμερίσματος που εξυπηρετούν περιοχές όπως τα Πατήσια και την Κυψέλη είναι χρόνια κλειστά με ευθύνη των δημοτικών αρχών Κακλαμάνη και Καμίνη τάχα «για ανακαίνιση». Στα δημοτικά ιατρεία προσέρχονται για να λάβουν βασικές υπηρεσίες υγείας δεκάδες χιλιάδες κόσμου, άποροι, άστεγοι, χαμηλοσυνταξιούχοι, μετανάστες, που δεν έχουν ούτε καν το πέντε ευρώ να καταβάλουν ως εισιτήριο για να γίνουν δεκτοί στα δημόσια νοσοκομεία. Παρ' όλα αυτά, και οι εναπομείνασες σε λειτουργία υποδομές είναι λειψές. Το προσωπικό δε φτάνει (π.χ. Τρεις παιδίατροι όλοι κι όλοι και για τα πέντε δημοτικά ιατρεία), δε γίνεται προμήθεια αναλώσιμων (αποτέλεσμα π.χ. μικροβιολογικές εξετάσεις να γίνονται μόνο οι στοιχειώδεις), δεν έχουν ενταχθεί τα δημοτικά ιατρεία στο νέο σύστημα συνταγογράφησης φαρμάκων μέσω ΕΟΠΥ και επομένως δεν μπορούν οι εργαζόμενοι εκεί γιατροί να συνταγογραφήσουν για τους ασφαλισμένους τους (κυρίως δημοσίου, ΙΚΑ, ΟΓΑ) γεγονός που διώχνει κόσμο από τα Δ.Ι. συνωστίζοντάς τον στους διαδρόμους των ιδιωτών γιατρών που έχουν τέτοια σύμβαση συνταγογράφησης.

Μετά την περιοδεία, ο Ν. Σοφιανός δήλωσε: «Φαίνεται καθαρά, αποτυπώνεται η εγκατάλειψη, η πορεία συρρίκνωσης και ουσιαστικά κλεισίματος μιας κοινωνικής υποδομής του δήμου η οποία σ' αυτές τις συνθήκες της κρίσης δίνει μια διέξοδο σε χιλιάδες ανασφάλιστους, άνεργους, άπορους, μετανάστες. Θεωρούμε ότι αυτή η υποδομή πρέπει να στηριχτεί, ότι πρέπει να ενταθεί η πάλη ώστε όχι μόνο να ανοίξουν τα δύο ιατρεία που είναι κλειστά εδώ και τρία χρόνια αλλά οι εργαζόμενοι που δουλεύουν στα δημοτικά ιατρεία, που μας κατέθεσαν έναν όγκο προβλημάτων που αντιμετωπίζουν καθημερινά, σε αυτές τις δύσκολες συνθήκες όπου χιλιάδες εργαζόμενοι του λαού μας είναι αντιμέτωποι με τις συνέπειες της κρίσης, να μπορέσουν να δώσουν αυτή την ανάσα, αυτή τη δυνατότητα μιας πρώτης φροντίδας σε όλον αυτό τον κόσμο τον ανασφάλιστο, τον φτωχό που βρίσκεται αντιμέτωπος με μια πολιτική για την οποία δεν φταίει. Η δική μας η προσπάθεια είναι να στηριχτεί, να πιέσουμε τη δημοτική αρχή και ταυτόχρονα να αναδείξουμε την ευθύνη και των εργαζομένων και του λαού μας να αντεπιτεθεί σ' αυτή την εξαθλίωση, να διεκδικήσει σύγχρονα δικαιώματα και στην υγεία».