Στιγμιότυπο από τη χτεσινή συνέντευξη Τύπου

«Εχουμε καταθέσει σχέδιο νόμου, σας το έχουμε παραδώσει. Θέλω να σταθώ σε ορισμένα στοιχεία τα οποία τεκμηριώνουν γιατί η συγκεκριμένη πρόταση νόμου έχει αυτό το περιεχόμενο και κάνει αυτές τις προτάσεις. Καταρχήν, γιατί υπερχρεώθηκαν τα λαϊκά νοικοκυριά και πότε; Τα δάνεια τα οποία σήμερα δυσκολεύονται να καταβάλλουν, έχουν συναφθεί εδώ και αρκετά χρόνια, την περίοδο που δεν υπήρχε κρίση. Υπήρχε σημαντική καπιταλιστική ανάπτυξη όπως λέμε εμείς με ρυθμούς πάνω από τον μέσο όρο της ΕΕ. Το πραγματικό εισόδημα άρχισε να μειώνεται όταν είχαμε και ονομαστικές αυξήσεις 77 λεπτά την ημέρα που χειροκρότησαν ο κ. Παπανδρέου και ο κ. Καραμανλής.

Οι τράπεζες διευκόλυναν σε δάνεια, γιατί είχαν υπερσυσσωρευμένο χρήμα. Λίμναζε το χρήμα στις τράπεζες και έτσι έδιναν εύκολα δάνεια με σχετικά καλύτερους όρους απ' ό,τι σήμερα και είχαμε αυτήν την υπερχρέωση των νοικοκυριών. Ομως, το 2008, σύμφωνα με στοιχεία της ίδιας της Τράπεζας της Ελλάδας οι δανειολήπτες που δεν μπορούσαν να ικανοποιήσουν τις απαιτήσεις, τα χρέη τους, ήταν 5% και 5,3% ήταν τα στεγαστικά. Σήμερα, πάλι με στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδας, το 15% από τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά δεν μπορεί να πληρώσει τις δόσεις και το 14% αφορά στεγαστικά δάνεια. Το λέμε αυτό γιατί έχουμε ακούσει πολλά.

Από έρευνα που έχει κάνει η ΕΚΠΟΙΖΩ βγαίνει ότι μόλις το 10% των δανείων που έχουν συναφθεί αφορούν σπατάλη, δάνεια δηλαδή για τυχερά παιχνίδια, για χρηματιστήριο κ.λπ. Ολος ο άλλος δανεισμός αφορά κυρίως στεγαστικά δάνεια ή ένα μέρος των δανείων έγινε για να καλυφθούν τρέχουσες καταναλωτικές ανάγκες, που αφορούν είδη βασικής ανάγκης. Το 78,3% των υπερχρεωμένων νοικοκυριών χρωστούν στις τράπεζες ποσά μικρότερα από 200.000 ευρώ, ενώ το 55,6% στο ποσοστό αυτό χρωστά ποσά κάτω από 110.000 ευρώ, που τεκμηριώνει αυτό, ξέρουμε πόσα είναι τα ποσά των στεγαστικών δανείων.

Δεν μπορούν να τα πληρώσουν, γιατί τα δάνεια καλύπτουν τώρα το 50% των στοιχειωδών καθημερινών αναγκών. Ομως υπάρχουν κι άλλες ανάγκες οι οποίες είναι στοιχειώδεις, καθώς οι μισθοί έπεσαν, ανέβηκε η ανεργία και οι συντάξεις μειώθηκαν. Και, μάλιστα, με μια πρόσφατη έρευνα το 48% των νοικοκυριών δεν έχουν τη δυνατότητα ικανοποιητικής θέρμανσης. Το 59% δεν είχε τη δυνατότητα να αντιμετωπίσει έκτακτες ανάγκες, όπως είναι της Υγείας, το 46% των Ελλήνων δεν έχει δυνατότητα να καταναλώνει πρωτεΐνες κάθε δεύτερη μέρα, ενώ το 66% το 2011 δεν είχε τη δυνατότητα για μια βδομάδα διακοπών.

Και ύστερα μάς λένε για την απεργία των ναυτεργατών που εμποδίζει τις διακοπές! Εδώ δεν μπορείς να κάνεις καλοκαιρινές διακοπές, την ώρα της μεγάλης ζέστης και όταν επέρχεται η μεγάλη κόπωση από τη ζέστη.

Υπάρχει και μία άλλη κατηγορία ανθρώπων, μικροκαταθετών. Αυτοί είναι οι μικροομολογιούχοι. Πούλησαν ένα σπίτι, πήραν ένα εφάπαξ και τα επένδυσαν σε κρατικά ομόλογα. Αυτοί είναι επίσης απέξω, δεν υπάρχει καμία ρύθμιση γι' αυτούς και εμείς γι' αυτούς ζητάμε να καλυφθεί ό,τι τους κούρεψαν. Να αποκατασταθεί, δηλαδή, το κεφάλαιο της κατάθεσης.

Οσο αφορά στο συγκεκριμένο σχέδιο νόμου για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά. Ο νόμος Κατσέλη δεν αντιμετώπιζε ουσιαστικά το πρόβλημα. Από τότε μέχρι σήμερα το πρόβλημα έχει οξυνθεί ακόμα περισσότερο και οι τροπολογίες που απ' ό,τι γνωρίζουμε θα φέρει ο κ. Κουτρουμάνης - τις είχε φέρει, δεν τις δέχτηκε η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα - επίσης δεν αντιμετωπίζουν καθόλου το πρόβλημα. Ούτε επίδεσμος δεν είναι, ούτε ασπιρίνη.

Και μάλιστα, είχε ανατεθεί τα ειρηνοδικεία να κανονίζουν τι πρέπει να πληρωθεί, πώς ή τι δεν πρέπει να υποθηκευτεί. Ξέρετε, χιλιάδες αιτήσεις αυτή τη στιγμή εκκρεμούν στα ειρηνοδικεία όλης της Ελλάδας και μάλιστα σε ορισμένες περιπτώσεις οι αποφάσεις θα κρατήσουν από ένα έως τέσσερα χρόνια. Εν τω μεταξύ, τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά που δεν μπορούν να πληρώσουν δε θα πληρώνουν και καταλαβαίνετε θα πολλαπλασιάζεται το κεφάλαιο πληρωμής μαζί με τους τόκους.

Κάτω, λοιπόν, από αυτήν την κατάσταση ξεκινάμε με το εξής κριτήριο: Να διαγραφούν οι τόκοι. Και μάλιστα στο βαθμό που έχουν μπει πάνω στο κεφάλαιο και έχει δημιουργηθεί νέο κεφάλαιο από τους τόκους, και αυτοί οι τόκοι να διαγραφούν, να μείνει δηλαδή μόνο το καθαρό ποσό δανεισμού. Δεύτερο. Για οικογένειες που έχουν ετήσιο εισόδημα 40.000 ευρώ προσαυξημένο κατά 5.000 ευρώ (για κάθε παιδί), να διαγραφεί κατά το 50% και το άλλο 50%, εφόσον συνεχίζεται η οικονομική κρίση και όλες οι συνέπειές της, να μην προσαυξάνεται με τόκους.

Παίρνουμε, επίσης, ως βάση τους αυτοαπασχολούμενους. Αυτοί έχουν κάνει κυρίως επαγγελματικά δάνεια και ζητάμε τα ίδια για τους τόκους και τη διαγραφή του 30%. Το ίδιο ζητάμε για αγροτοκτηνοτρόφους, για αλιείς, για όλους εκείνους που ασχολούνται με τη γεωργική, τη φυτική παραγωγή, το ψάρεμα κ.λπ. Ολους όσοι ασχολούνται με αυτόν τον πρωτογενή τομέα.

Εμείς δε δεχόμαστε την τοποθέτηση ότι η δανειακή συνθήκη δεν τα προβλέπει, η Κεντρική Τράπεζα δεν το θέλει, ξεκινώντας από το ότι υπερχρεώθηκαν τα νοικοκυριά την περίοδο πριν από την κρίση, γιατί δεν τους έφταναν τα χρήματα, για να έχουν στέγη ή οτιδήποτε άλλο. Δε δεχόμαστε, λοιπόν, αυτήν την τοποθέτηση, όπως δε δεχόμαστε βεβαίως και γενικότερα όλα τα "κουρέματα", τα οποία έγιναν και τις μειώσεις μισθών. Το θέμα είναι επείγον, είναι επιτακτικό και σε τελευταία ανάλυση αυτός που δεν έχει να πληρώσει δεν θα πληρώσει. Δεν δεχόμαστε βεβαίως να τους αρπάζουν το σπίτι, τις οικοσκευές κ.λπ.

Αυτή είναι η θέση μας και τώρα και μετά τις εκλογές θα συνεχίσουμε, πέρα από το γενικότερο πολιτικό αγώνα που διεξάγουμε να παλεύουμε και για πολύ συγκεκριμένα προβλήματα και να ασκούμε πίεση - κυρίως η πίεση έχει σημασία έξω από τη Βουλή - για την αντιμετώπισή τους».