Επιβεβαιώνοντας ότι ΠΑΣΟΚ και ΝΔ αποτελούν εμπροσθοφυλακή και της νέας επίθεσης που σχεδιάζεται να ξεδιπλωθεί αμέσως με το κλείσιμο της κάλπης (και γι' αυτό το λόγο ήδη συγκυβερνούν), η ηγεσία του υπουργείου Εργασίας θεωρεί ότι απαιτείται ένα «επιχειρησιακό σχέδιο άμεσης εφαρμογής των διαρθρωτικών αλλαγών» που έχουν ήδη αποφασιστεί.

Ετσι μέσα στο καλοκαίρι στο στόχαστρο θα βρεθούν:

• Τα εφάπαξ πολλών Ταμείων, ιδιαίτερα του ευρύτερου δημόσιου τομέα και των τραπεζών, που θα μειωθούν, ενώ παράλληλα μπορεί να επιβληθεί και αύξηση των εισφορών.
• Και πάλι οι επικουρικές συντάξεις καθώς στο Ενιαίο Ταμείο Επικουρικής Ασφάλισης (ΕΤΕΑ) θα διαμορφωθεί νέος κανονισμός παροχών ενώ σταδιακά η επικουρική ασφάλιση θα χάσει τα όποια στοιχεία αλληλεγγύης είχε μέχρι τώρα, αφού θα λειτουργούν ατομικοί λογαριασμοί και το ύψος της σύνταξης δεν θα είναι εγγυημένο.
• Τα κοινωνικά επιδόματα για εκατοντάδες χιλιάδες δικαιούχους. Επιδιώκεται η δραστική συρρίκνωση των δικαιούχων, αλλά και η ολοσχερής κατάργηση επιδομάτων και η μείωση της δαπάνης που σήμερα ανέρχεται στα 5 δισ. ευρώ. Για το σκοπό αυτό θα αξιοποιηθούν τόσο η σχετική μελέτη του ΟΟΣΑ όσο και άλλες μελέτες που διενεργούνται.
• Οι μισθοί, μέσα από την αναμόρφωση της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας, όπως έχουν συνομολογήσει ΠΑΣΟΚ και ΝΔ με τη νέα δανειακή σύμβαση, η οποία μπορεί να καθορίζεται πλέον με κυβερνητική απόφαση.

Και επειδή ακριβώς θέλουν να επιβάλλουν αυτήν την πολιτική επιχειρούν να παραπλανήσουν τους εργαζόμενους σηκώνοντας τη σημαία κατά της διαφθοράς. Μάλιστα, σύμφωνα με το υπουργείο, η αντιμετώπιση της διαφθοράς (παράνομες συντάξεις, επιδόματα κλπ.) θα εξοικονομήσουν σε ετήσια βάση 800 εκατομμύρια ευρώ. Μόνο που η διαφθορά είναι δικό τους παιδί. Αυτοί την εκόλαψαν και τη συντηρούν και τώρα την ανασύρουν από τα συρτάρια που την είχαν καταχωνιάσει για να δικαιολογήσουν τις περικοπές που επέβαλαν, να ενοχοποιήσουν συλλήβδην τους εργαζόμενους και τους συνταξιούχους και να συγκαλύψουν το γεγονός ότι τα νέα μέτρα είναι προϊόν σχεδιασμών που υπήρχαν πριν την κρίση και εξυπηρετούν όχι την «εξυγίανση» αλλά τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας, που καθόλου δεν ιδρώνει το αφτί τους από τον κουρνιαχτό που όψιμα σηκώνεται για τη διαφθορά.