Το γεγονός ότι δεν υπάρχει άλλος τρόπος παραγωγής πλούτου εκτός από την εργασία, άλλος τρόπος συγκέντρωσης πλούτου εκτός από την απλήρωτη εργασία, και ότι λόγω της επιστημονικής και τεχνολογικής προόδου το κεφάλαιο χρειάζεται λιγότερους και φτηνότερους εργαζόμενους, εξηγεί γιατί η ανεργία και η μείωση της τιμής της εργατικής δύναμης είναι σύμφυτες με τον καπιταλισμό. Λιγότερους γιατί όλο και περισσότεροι εργαζόμενοι αντικαθιστώνται από τις μηχανές, και φθηνότερους γιατί οι μηχανές, το σταθερό κεφάλαιο, δεν παράγουν απλήρωτη εργασία, δηλαδή υπεραξία - κέρδος, αν δεν «πληρώνονται» δεν δουλεύουν.

Αφού, όμως, μειώνεται ο αριθμός των εργαζομένων σε κάθε παραγωγική μονάδα, ο μόνος τρόπος ο κάθε καπιταλιστής να διατηρήσει και να αυξήσει τα κέρδη του είναι να μειώσει το μεταβλητό κεφάλαιο, γιατί μόνο ο εργαζόμενος μπορεί να δουλεύει π.χ. 8 ώρες και να πληρώνεται μόνο για 2. Ετσι, όμως, μειώνεται συνεχώς η αγοραστική δύναμη των εργαζομένων και τα προϊόντα παραμένουν αδιάθετα, οδηγώντας το σύστημα στην κρίση.

Σήμερα, όλος ο κόσμος βιώνει μια περίοδο πρωτόγνωρης κρίσης του καπιταλισμού, της οποίας όμως προηγήθηκε μια επίσης πρωτόγνωρη περίοδος ανάπτυξης και κερδοφορίας του κεφαλαίου. Αυτό, γιατί τα δύο πάνε μαζί και οριοθετούν το ιστορικό τέλος του καπιταλισμού, δηλαδή την αδυναμία του να ξεπεράσει την εγγενή του αντίφαση ανάμεσα στην εντεινόμενη κοινωνικοποίηση της παραγωγής και την ατομική ιδιοποίηση των αποτελεσμάτων της.

Αποτέλεσμα αυτής της αξεπέραστης αντίφασης είναι η εξαθλίωση των εργαζομένων, και η ένταση της επιθετικότητας του ιμπεριαλισμού, του ανώτερου σταδίου του καπιταλισμού, η όξυνση του ανταγωνισμού ανάμεσα στις ΗΠΑ, την ΕΕ και άλλες παραδοσιακές και ανερχόμενες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, όπως οι BRICS (Βραζιλία, Ρωσία, Ινδία, Κίνα και Ν. Αφρική), για το μοίρασμα αγορών και περιοχών, για τον έλεγχο των ενεργειακών πηγών και δρόμων μεταφοράς τους.

Οι πραγματικοί λόγοι της ιμπεριαλιστικής επιδρομής στη Λιβύη, των απειλών πολέμου κατά της Συρίας και του Ιράν, και γενικά της εκρηκτικής έντασης στην Ανατολική Μεσόγειο, στη Μέση Ανατολή, αλλά και στο Αιγαίο, όπου υπάρχουν περισσότερα από το 60% των ενεργειακών αποθεμάτων παγκοσμίως, και περνάνε κάπου 15 αγωγοί πετρελαίου, είναι τα πετρέλαια, το φυσικό αέριο, και οι δρόμοι μεταφοράς τους.

Οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα, με ή χωρίς μνημόνια, εντός ή εκτός της ΕΕ, υπό την επιτήρηση ή όχι του ΔΝΤ, με μονοκομματικές ή πολυκομματικές κυβερνήσεις βιώνουν την όξυνση της οικονομικής καπιταλιστικής κρίσης, και τον κίνδυνο πολέμου λόγω των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων. Και η κρίση αυτή δεν μπορεί ούτε προσωρινά να ελαφρυνθεί με το καρότο των κεϊνσιανών πολιτικών αύξησης των κρατικών δαπανών για την τόνωση της αγοράς, όπως έγινε κατά την περίοδο 1933 - 1936, γιατί θα αυξηθούν τα ελλείμματα και το χρέος.

Τώρα έμεινε μόνο το μαστίγιο για να αποτρέψει τους εργαζόμενους να διεκδικήσουν, και να τους τιμωρήσει γιατί διεκδίκησαν. Ομως και η κρίση του 1929 - 32 ουδέποτε ξεπεράστηκε στο βαθμό που να αρχίσει μια νέα περίοδος καπιταλιστικής ανάπτυξης, δηλαδή αυξημένης κερδοφορίας του κεφαλαίου, παρά μόνον με το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο που προκάλεσε τη βίαιη καταστροφή ανθρώπων, προϊόντων και κεφαλαίων, που «περίσσευαν».

Η ριζική αντιμετώπιση του προβλήματος, όπως προτείνει το ΚΚΕ, μπορεί να γίνει μόνον στα πλαίσια της λαϊκής εξουσίας, στη βάση της κοινωνικοποίησης του ορυκτού πλούτου και των συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής, αλλά και του παραγωγικού συνεταιρισμού, με κεντρικό σχεδιασμό και κριτήριο την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών, και με λαϊκό - εργατικό έλεγχο. Με αποδέσμευση από την ΕΕ, και μονομερή και πλήρη διαγραφή του χρέους.

Μόνο σε αυτές τις συνθήκες, όπου δε θα υπάρχει το κυνήγι του καπιταλιστικού κέρδους, δημιουργούνται οι συνθήκες για την εξάλειψη της ανεργίας, την αξιοποίηση της επιστήμης και της τεχνολογίας υπέρ των εργαζομένων και της κοινωνίας, με μεγαλύτερη παραγωγικότητα, με λιγότερες ώρες και καλύτερες συνθήκες εργασίας, αλλά και της πραγματικής ειρήνης μεταξύ των λαών.

Καλούμε τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα με την αποδυνάμωση του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ και των ευρωμονοδρομικών παραφυάδων τους, και την ταυτόχρονη ενίσχυση στο μεγαλύτερο δυνατό βαθμό του ΚΚΕ άμεσα να αντισταθούν στα χειρότερα που έχουν συνυπογράψει, και να συμβάλουν στην ισχυροποίηση της προοπτικής της λαϊκής εξουσίας στη χώρα μας.