ΡΑΜΑΛΑ - ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ.--

Χιλιάδες Παλαιστίνιοι διαδήλωσαν, χτες, σε όλες τις πόλεις της Δυτικής Οχθης, στη Λωρίδα της Γάζας και στην Ανατολική Ιερουσαλήμ στην 64η επέτειο από την «Νάκμπα» ή «Καταστροφή», όπως αποκαλούν οι Παλαιστίνιοι την επόμενη ημέρα από την ίδρυση του ισραηλινού κράτους το 1948, κατά την οποία εκατοντάδες χιλιάδες Παλαιστίνιοι εκδιώχθηκαν από τα σπίτια και τα χωριά τους που βρέθηκαν ξαφνικά να αποτελούν ισραηλινή επικράτεια. Από τις συγκρούσεις δεν έλειψαν τα επεισόδια, διαφορετικής έντασης και εμβέλειας ανά περίπτωση, με τα σημαντικότερα να γίνονται στην Ανατολική Ιερουσαλήμ και στα όρια της Ραμάλα, όπου ο ισραηλινός στρατός χρησιμοποίησε δακρυγόνα και λαστιχένιες σφαίρες, για να διαλύσει τους διαδηλωτές, ενώ σε συναγερμό έχουν τεθεί όλες οι ισραηλινές δυνάμεις.

Ο Παλαιστίνιος Πρόεδρος Μαχμούντ Αμπάς υπογράμμισε ότι ο παλαιστινιακός λαός «δεν μπορεί ποτέ να ξεχάσει πότε άρχισαν τα βάσανά του». Ο πρωθυπουργός της «Χαμάς», Ισμαήλ Χανίγια, δεσμεύτηκε ότι δε θα εγκαταλειφθεί ποτέ το δικαίωμα των Παλαιστινίων προσφύγων να επιστρέψουν στα σπίτια τους, κάτι που φυσικά αρνείται κατηγορηματικά το Ισραήλ, τονίζοντας ότι αν γίνει κάτι τέτοιο, καταρρέει η πληθυσμιακή σύνθεση του Ισραήλ και ουσιαστικά τελειώνει το ισραηλινό κράτος.

Σήμερα, οι περίπου 800.000 πρόσφυγες που είχαν εκδιωχθεί από τις εστίες τους εντός Ισραήλ αγγίζουν τα πέντε εκατομμύρια (μαζί με τους απογόνους τους) και είναι διασκορπισμένοι τόσο στα παλαιστινιακά εδάφη αλλά και σε γειτονικές αραβικές χώρες, όπου κατοικούν σε προσφυγικούς καταυλισμούς, προκειμένου να μη χάσουν το στάτους του πρόσφυγα από τον ΟΗΕ. Από τα 1.300 χωριά και πόλεις των Παλαιστινίων, καταστράφηκαν το 1948, 531, 774 τέθηκαν υπό πλήρη ισραηλινό έλεγχο και διαπράχθηκαν περισσότερες από 70 σφαγές κατά τις οποίες 15.000 δολοφονήθηκαν.

Στο περιθώριο της «Νάκμπα», οι διαδηλωτές πανηγύρισαν και την επίτευξη συμφωνίας ανάμεσα στις παλαιστινιακές οργανώσεις που δρουν εντός των ισραηλινών φυλακών και στις ισραηλινές αρχές, η οποία προβλέπει χαλάρωση των όρων κράτησης των κρατουμένων με δεσμεύσεις, όπως διαρρέεται, για μείωση του φαινομένου της διοικητικής κράτησης - φυλάκιση επ' αόριστον χωρίς απόδοση κατηγοριών - και της απομόνωσης. Η συμφωνία έδωσε τέλος και στην απεργία πείνας που έκαναν περισσότεροι από 1.500 κρατούμενοι, διεκδικώντας ακριβώς βελτίωση των όρων κράτησής τους.