ΜΟΣΧΑ (Ανταπόκριση ΒΛ. ΜΑΣΙΝ).-

Τα γεγονότα στην Ουκρανία προσελκύουν την προσοχή σε όλο τον κόσμο, διότι μοιάζουν σχεδόν με εξέγερση του λαού που έχει οδηγηθεί στο όριο της επιβίωσης. Πράγματι, το ΑΕΠ από τα 156 δισ. δολάρια το 1990 μειώθηκε το 2001 στα 32 δισ. δολάρια. Το 40% περίπου της οικονομίας βρίσκεται στα χέρια της παραοικονομίας. Ενώ το 1990 στην Ουκρανία αναλογούσε το 1,5% της παγκόσμιας παραγωγής βιομηχανικών προϊόντων, τώρα έπεσε στο 0,5%. Ως προς το βιοτικό επίπεδο η χώρα έπεσε τώρα στην 95η θέση! Ο μέσος μισθός μειώθηκε αυτή την περίοδο πάνω από 12 φορές, η μέση σύνταξη κατά 13,6 φορές και η κατώτερη κατά 25,7 φορές. Κάτω από το όριο φτώχειας βρίσκεται το 70% και πλέον του πληθυσμού. Τεράστιο είναι το χρέος για τους μισθούς. Η θνησιμότητα αυξήθηκε κατά 1,23 φορές, η γεννητικότητα μειώθηκε κατά 1,77%. Την περίοδο 1991-1999 πέθαναν 6.700.000 άτομα, ενώ ο συνολικός αριθμός του πληθυσμού μειώθηκε σχεδόν κατά 3.000.000 άτομα. Αυτό αφορά τη συντριπτική πλειονότητα των πολιτών, αλλά είναι κι εκείνοι που δημιούργησαν μυθώδεις περιουσίες, αρπάζοντας τη λαϊκή περιουσία και εκμεταλλευόμενοι την ανθρώπινη δυστυχία. Στη ζοφερή περίοδο των ληστρικών μεταρρυθμίσεων σήκωσαν κεφάλι τα φασιστικά στοιχεία - απόγονοι των εθνικιστών, που είχαν συνεργαστεί δραστήρια με τους χιτλερικούς δημίους. Σε μεγάλο βαθμό με δυτικά χρήματα, αυτοί προσπαθούν να παίξουν όλο και μεγαλύτερο ρόλο, να πάρουν την εξουσία. Κύριος στόχος τους είναι: όσο πιο μακριά από τη Ρωσία και πιο κοντά στις ΗΠΑ και στο ΝΑΤΟ, την υποστήριξη των οποίων έχουν με το παραπάνω. Η Ουκρανία προχωρώντας προς την «ανεξαρτησία», κάθε μέρα όλο και περισσότερο τη χάνει και γίνεται μαριονέτα των αντιδραστικών δυνάμεων, που απαιτούν να αλλάξουν οριστικά τη γεωπολιτική κατάσταση. Από την άλλη μεριά, οι αρχές της χώρας δεν μπορούν να θεωρηθούν ως απολύτως νόμιμες. Πολλοί θυμούνται τις κατάφωρες παραβιάσεις των εκλογικών δικαιωμάτων των πολιτών, τις άνευ προηγουμένου πιέσεις και τα δισεκατομμύρια που ξοδεύτηκαν για τη διατήρηση του προέδρου Λεονίντ Κούτσμα στην εξουσία. Ο πρώην «κόκκινος διευθυντής» της μεγάλης πυραυλοκατασκευαστικής επιχείρησης στο Ντνεπροπετρόβσκ βρέθηκε χειροπόδαρα δεμένος από τους ολιγάρχες, οι οποίοι μάλιστα συγκρούονται μεταξύ τους στην πάλη για την ιδιοκτησία και στο δικαίωμα να ληστεύουν ατιμώρητα. Οι φατρίες διεξάγουν πάλη με τα χέρια των πολιτών, ωθώντας τον ένα ενάντια στον άλλο.

Αφορμή στάθηκε η δημοσιοποίηση κασέτας με συνομιλίες του Κούτσμα με δημόσιους αξιωματούχους. Τη γνωστοποίησαν εκπρόσωποι του Σοσιαλιστικού Κόμματος Ουκρανίας, ο ηγέτης της οποίας Αλεξάντρ Μορόζ την παρουσίασε στο Κοινοβούλιο, στην οποία κατηγορείται ο Κούτσμα για προετοιμασία της δολοφονίας του δημοσιογράφου της αντιπολίτευσης Γκεόργκι Γκονγκάτζε. Συγκροτήθηκε στο Κοινοβούλιο ειδική επιτροπή, στο σκάνδαλο εμπλέκονται ανώτατοι δημόσιοι αξιωματούχοι, εκπρόσωποι πολιτικών κομμάτων και κοινωνικών οργανώσεων διάφορου προσανατολισμού. Το ΣΚ Ουκρανίας, ακριβέστερα η ηγεσία του, ξεκίνησε μια ευρείας κλίμακας πολιτική εκστρατεία κατά του Λ. Κούτσμα, για την παραίτησή του. Αρχισαν μαζικές κινητοποιήσεις. Το αίτημα των οργανωτών των κινητοποιήσεων είναι ένα - η παραίτηση του Κούτσμα.

Το ΚΚ Ουκρανίας τάσσεται υπέρ της διεύρυνσης των αιτημάτων που προβάλλονται: να φύγει όχι μόνο ο Κούτσμα, αλλά και ο πρωθυπουργός Β. Γιουστσένκο, να γίνει πλήρης αλλαγή της πολιτικής που προκάλεσε τη φτώχεια, τη βρώμα, την εγκληματικότητα που έφτασε ως το επίπεδο της κρατικής μηχανής. Ωστόσο, η ηγεσία του ΣΚ Ουκρανίας επέλεξε άλλο δρόμο - όχι μόνο απέρριψε το αίτημα των κομμουνιστών, αλλά και πρότεινε ότι κατά την περίοδο των κινητοποιήσεων να ενωθούν όλοι σ' ένα ενιαίο κόμμα, να σταματήσουν τη δραστηριότητα των πολιτικών οργανώσεων. Ολη η εκστρατεία έχει σα στόχο μόνο την απομάκρυνση του Κούτσμα, πράγμα που βολεύει τους πρωτεργάτες της κινητοποίησης, μεταξύ τους είναι το ολιγαρχικό κόμμα «Μπατκίβτσινα» (η ηγέτης αυτού του κόμματος Γιούλια Τιμοσένκο, ανήκει στην κατηγορία των ολιγαρχών με μεγάλη επιρροή στη χώρα, που τελευταία συλλήφθηκε για δωροληψίες και απάτες), οι ακροδεξιοί φασίζοντες εθνικιστές του ΟΥΝΑ-ΟΥΝΣΟ, που έχουν ημιστρατιωτικούς σχηματισμούς, καθώς και ο φανατικός οπαδός του δυτικού προσανατολισμού πρωθυπουργός Β. Γιουστσένκο. Μ' αυτό δεν μπορούν να συμφωνήσουν οι κομμουνιστές.

Το Προεδρείο της ΚΕ του ΚΚ Ουκρανίας θεώρησε αυτές τις προτάσεις ως απαράδεκτες που αποβλέπουν στην κατάργηση του ΚΚ και τις απέρριψε κατηγορηματικά. Στο μεταξύ, το ΚΚ Ουκρανίας συμμετέχει σε όλες τις κινητοποιήσεις, απορρίπτοντας κατηγορηματικά την απαίτηση να μην παρουσιάζει τα σύμβολά του, καθώς και το αίτημα της παραίτησης της κυβέρνησης και της αλλαγής πολιτικής στη χώρα. Οι δεξιοί, με τη σιωπηρή υποστήριξη των σοσιαλιστών οδήγησαν τα πράγματα σε σύγκρουση στο Κίεβο στις 6 Φλεβάρη ανάμεσα στους κομμουνιστές και στους σοσιαλιστές. Συντελείται η σύμπλευση της ηγεσίας του Σοσιαλιστικού Κόμματος με εγκληματικές ομάδες. Επηρεάζουν τα γεγονότα οι δυτικές δυνάμεις που εντάχθηκαν ενεργά στη «διερεύνηση της υπόθεσης Γκονγκάτζε». Το ΚΚ Ουκρανίας θεωρεί ότι δεν πρόκειται για επαναστατικές διεργασίες, αλλά για υποκατάσταση της ταξικής πάλης με την πάλη κατά προσώπων, στη διάρκεια της οποίας γίνονται προσπάθειες δυσφήμισης και κατάργησης του ΚΚ. Το ΚΚ έχει σαφή θέση όχι για το σκάνδαλο κορυφής, αλλά για όλο το καθεστώς. Το σύνθημά του είναι: «Η Ουκρανία χωρίς το καθεστώς του Κούτσμα και του Γιουστσένκο». Με αυτό το σύνθημα προγραμματίζει την πραγματοποίηση το Μάρτη μεγάλης κινητοποίησης.