«Το κοινοβουλευτικό πραξικόπημα, που πραγματοποιήθηκε στην Παραγουάη την περασμένη βδομάδα (...) οι εξελίξεις στη Βολιβία (...) είναι "καμπανάκι" για την ευρύτερη περιοχή (...) τα δεδομένα δείχνουν ότι οι επιδιώξεις του κεφαλαίου σ' αυτές τις χώρες και του ιμπεριαλισμού (αμερικανικού πρωτίστως, αλλά και της ΕΕ ) να επανακτήσει θέσεις που απώλεσε τα προηγούμενα χρόνια, θα ενταθούν (...) η νέα διαχείριση, ουσιαστικά σοσιαλδημοκρατικού τύπου, που εφαρμόζεται με διαφορές βεβαίως από χώρα σε χώρα, από τις περισσότερες λεγόμενες "αριστερές κυβερνήσεις" της Λατινικής Αμερικής, σε πολλές από αυτές με την επονομαζόμενη θεωρία του "σοσιαλισμού του 21ου αιώνα", αποδεικνύει και τα όριά της. Γιατί πρόκειται για παραλλαγή των θεωριών "εξανθρωπισμού του καπιταλισμού". Δεν έχουν καταργήσει την καπιταλιστική ιδιοκτησία, που ζει και βασιλεύει. Και οι κυβερνήσεις αυτές είναι ευάλωτες στις πιέσεις του ιμπεριαλισμού και της ντόπιας αστικής τάξης γιατί θεωρούν ότι χωρίς σύγκρουση με τους καπιταλιστές, χωρίς την αφαίρεση της ιδιοκτησίας τους, χωρίς να πάρουν η εργατική τάξη και οι σύμμαχοί της τα μέσα παραγωγής στα χέρια τους, με ανέπαφο ουσιαστικά το αστικό κράτος, μπορεί να βελτιωθεί η ζωή τους (...)

Και παλιότερες εμπειρίες λαϊκών κινημάτων (...) δείχνουν ότι είναι βασικό ζήτημα ο λαός, με την οργάνωσή του, με το ταξικό συνδικαλιστικό του κίνημα να γίνει πρωταγωνιστής για τη σύγκρουση με την εξουσία των αστών, στην πάλη για τη χειραφέτησή του. Επομένως δεν αρκεί να αναδειχτεί μια κυβερνητική πλειοψηφία για να μπορέσει ο λαός να γίνει αφέντης στον τόπο του, όση θέληση και αν αυτή έχει για φιλολαϊκή πολιτική. Απαιτείται να πάρει ο λαός και τα κλειδιά της οικονομίας στα χέρια του (...) Το συμπέρασμα που βγαίνει τελικά απ' αυτήν την εμπειρία είναι το ίδιο που ισχύει και σε κάθε χώρα στον καπιταλιστικό κόσμο. Οι εργάτες, τα άλλα εκμεταλλευόμενα λαϊκά στρώματα μπορούν να αντιμετωπίσουν και τα άμεσα καθημερινά προβλήματα - που επιπλέον έχει οξύνει η παγκόσμια καπιταλιστική κρίση - μόνο κλιμακώνοντας την ταξική πάλη, οικοδομώντας την κοινωνική συμμαχία που θα ανατρέψει την καπιταλιστική βαρβαρότητα. Η καλύτερη επομένως αλληλεγγύη και στον παραγουανό λαό είναι η ενίσχυση της αντιιμπεριαλιστικής αντιμονοπωλιακής πάλης σε κάθε χώρα» (από άρθρο στον προχτεσινό ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ).