Κατά 21,6% ακριβότερο θα αγοράζουμε στο εξής το ρωσικό φυσικό αέριο (η αύξηση η θα είναι μεγαλύτερη για τους τελικούς καταναλωτές), ενώ έπονται και νέες αυξήσεις που θα κυμαίνονται κατά μέσο όρο 5% για τα έτη 2002 και 2003. Το μέγεθος της προαναφερθείσας αύξησης, προέκυψε από συμφωνία του Ελληνα υπουργού Ανάπτυξης Ν. Χριστοδουλάκη με την αντιπρόεδρο της ρωσικής κυβέρνησης Β. Ματβιένκο, στα πλαίσια της εξεύρεσης λύσης του χρόνιου ζητήματος του καθορισμού της τιμής του φυσικού αερίου με «φιλικό» διακανονισμό και όχι με διεθνή διαιτητική απόφαση, οι διαδικασίες της οποίας είχαν ήδη αρχίσει. Η επίτευξη του «φιλικού» διακανονισμού με αυτά τα χαρακτηριστικά, που ανακοίνωσε χθες ο υπουργός Ανάπτυξης, δε διαφέρει σε τίποτα από όσα απαιτούσαν οι Ρώσοι από την έναρξη των διεκδικήσεων. Αντιθέτως, γίνεται εμφανές ότι μπαίνουμε σε μία νέα φάση διεκδικήσεων των Ρώσων και των συνεταίρων τους, με πιθανότητα, στο εγγύς μέλλον να αναφύονται σκάνδαλα, μεγαλύτερα από όσα έχουν αναδειχθεί στο παρελθόν, στον «αμαρτωλό» τομέα του φυσικού αερίου.

Χτες ο Ν. Χριστοδουλάκης επιχείρησε δημοσίως με στατιστικά τρικ να υποβαθμίσει το μέγεθος της αύξησης και να συσκοτίσει το τι πράγματι συμβαίνει. Αντί να ανακοινώσει το πραγματικό ύψος της αύξησης, διότι τα νούμερα δε χωρούν αμφισβητήσεις, επιμέρισε(!) την αύξηση της τιμής του φυσικού αερίου σε 6(!) χρόνια, «καταφέρνοντας» με αυτόν τον τρόπο, στατιστικά, να την «κατεβάσει», πάντα μεσοσταθμικά στο... 5%. Και αυτό διότι υπολόγισε την αύξηση αρχής γενομένης από το 1998! Η αύξηση όμως, με βάση τους υπολογισμούς είναι 21,6%. Πέραν τούτου, η συμφωνία του «φιλικού» διακανονισμού, προβλέπει και αναδρομική ισχύ από την 1/1/2000 και θα λήξει το 2003. Μετά το 2003 θα ακολουθήσουν νέες διαπραγματεύσεις.

Το αρχικό αίτημα των Ρώσων, ήταν να αυξηθεί η τιμή κατά 22% (πάντα σε τιμές βάσης) και ο «φιλικός» διακανονισμός την έριξε στο 21,6%. Θα πρέπει βέβαια να σημειώσουμε, ότι μέχρι και την ημέρα υπογραφής της συμφωνίας, η ελληνική πλευρά, ήταν κατηγορηματικά αντίθετη με οποιαδήποτε αύξηση της τιμής στο ρωσικό φυσικό αέριο. Γι' αυτό άλλωστε και καταφύγαμε στη διεθνή διαιτησία, προκειμένου, εάν αυτή αποφάσιζε να αυξηθεί η τιμή, να μην ήταν σ' αυτό το ποσοστό. Είναι δεδομένο ότι εάν είχε ακολουθηθεί η διαδικασία της διαιτησίας, σε περίπτωση που αυτή αποφάσιζε να αυξήσει την τιμή, σε καμία περίπτωση δε θα ήταν αυτού του μεγέθους.

Εκτος από την αποδοχή στην αύξηση της τιμής του φ. αερίου η ελληνική αντιπροσωπεία, σύμφωνα με πληροφορίες, δέχτηκε και αφόρητες πιέσεις από τους Ρώσους για την εξυπηρέτηση και των συμφερόντων τους, αλλά και του ντόπιου συνεταίρου τους Δ. Κοπελούζου. Οι δύο υπό σύσταση Εταιρίες Παροχής Αερίου (ΕΠΑ), προκαλούν το ενδιαφέρον των Ρώσων και του Κοπελούζου που διεκδικούν να τους παραδοθούν. Η κυβέρνηση, φέρεται να μην έχει η ίδια πρόβλημα, αλλά να «φοβάται» την Ευρωπαϊκή Ενωση. Την ίδια στιγμή, οι Ρώσοι, φαίνεται να απεμπλέκονται από τις δεσμευτικές συμφωνίες των «αντισταθμιστικών οφελών» για το έργο του φυσικού αερίου.

Θεωρείται δεδομένο, ότι η συμφωνία αυτή, θα προκαλέσει ακόμα και τις αντιδράσεις του ντόπιου κεφαλαίου που ανέμενε φθηνό φυσικό αέριο για να δραστηριοποιηθεί στην ηλεκτροπαραγωγή. Ούτε φθηνό φυσικό αέριο πέτυχαν, αλλά, ακόμα περισσότερο, η εν λόγω συμφωνία λήγει το 2003, τη χρονιά που οι όποιοι ιδιώτες είναι έτοιμοι να δραστηριοποιηθούν στην ηλεκτροπαραγωγή με φυσικό αέριο, χωρίς όμως να γνωρίζουν πλέον σε ποια τιμή θα το αγοράζουν.