H απόφαση του Συνταγματικού Δικαστηρίου της Γερμανίας με βάση την οποία επιτρέπεται στο γερμανικό στρατό, να χρησιμοποιεί τα στρατιωτικά του μέσα, εντός της γερμανικής επικράτειας, για την αντιμετώπιση ενδεχόμενων «τρομοκρατικών απειλών», είναι ένα ακόμα δείγμα της θωράκισης του καπιταλιστικού συστήματος απέναντι στο λαό, ενόψει της έντασης της καπιταλιστικής κρίσης. Ερχεται σε εφαρμογή του νέου δόγματος του ΝΑΤΟ και του όλου «αντιτρομοκρατικού» πλαισίου της ΕΕ που θεσπίστηκε την τελευταία δεκαετία στο όνομα της αντιμετώπισης των «ασύμμετρων απειλών», στοχοποιώντας τα λαϊκά κινήματα και τις λαϊκές ελευθερίες. Το ότι η ανακοίνωση αυτή του Συνταγματικού Δικαστηρίου της Καρλσρούης, συνοδεύεται με κάποιους υποτίθεται «αυστηρούς όρους», καθόλου δεν μπορεί να καθησυχάζει. Σημειώνεται πως μέχρι σήμερα, η ένοπλη επέμβαση επί του γερμανικού εδάφους σε περίπτωση τρομοκρατικής απειλής ανήκε στην αποκλειστική αρμοδιότητα των δυνάμεων της αστυνομίας, στη βάση της αρχής της απόλυτης διάκρισης των επιχειρήσεων εθνικής ασφαλείας του στρατού και των επιχειρήσεων εσωτερικής ασφαλείας της αστυνομίας. Η παρούσα απόφαση του Συνταγματικού Δικαστηρίου τροποποιεί παλαιότερη απόφαση του 2006, η οποία απέκλειε κάθε επιχείρηση του γερμανικού στρατού σε περίπτωση εσωτερικού κινδύνου. Μάλιστα αυτή η μέχρι τώρα ισχύουσα αυστηρή διάκριση είχε θεσπιστεί από τους φόβους για ανάληψη δράσης του στρατού κατά του πληθυσμού, μετά από την εμπειρία του ναζιστικού καθεστώτος. Σύμφωνα με τη χθεσινή απόφαση ο γερμανικός στρατός θα έχει τη δυνατότητα στο εξής να αναλαμβάνει δράση επί γερμανικού εδάφους «σε περίπτωση έκτακτης κατάστασης καταστροφικής φύσης», για πρώτη φορά από το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Η ρύθμιση αυτή, όπως αναφέρεται, δεν αφορά σε περίπτωση «κινδύνων που προέρχονται από πλήθος που διαδηλώνει». Αλλά σύμφωνα με τις προδιαγραφές που ισχύουν στη Γερμανία, μια «διαδήλωση» πρέπει να είναι σε συγκεκριμένα πλαίσια, δηλαδή μπορεί, από τις Αρχές να εκτιμηθεί ότι π.χ. κατέβηκαν από το πεζοδρόμιο, να μην θεωρείται νόμιμη η «διαδήλωση» και να καλείται ο στρατός να την αντιμετωπίσει. Πολύ περισσότερο για άλλες μορφές μαζικών λαϊκών κινητοποιήσεων.