Το «εθνικό πρόγραμμα» που θα παρουσιάσει αύριο επισήμως ο Κεμάλ Ντερβίς, ο υπουργός Επικρατείας, που ανέλαβε «τσάρος» της τουρκικής οικονομίας, ούτε «εθνικό» είναι, ούτε πρόκειται να «σώσει» την κατάσταση. Αφ' ενός μεν, τα συνδικάτα φωνάζουν - με μόνο υποστηρικτή τους στη Βουλή το... ισλαμιστικό Κόμμα Αρετής, αφού η αριστερά έχει εξοβελιστεί απ' αυτήν και ο μόνος «κεντροαριστερός» που έχει απομείνει είναι ο... πρωθυπουργός Μπουλέντ Ετσεβίτ, ο οποίος διόρισε μετά από την οδηγία του Στάνλεϊ Φίσερ του ΔΝΤ (!) τον Ντερβίς - ότι τελικά το μάρμαρο θα το πληρώσουν οι εργαζόμενοι.

Δεν έχουν καθόλου άδικο. Ο πληθωρισμός θα φτάσει φέτος το 45% (επισήμως), αλλά ο Ντερβίς κάλεσε τα συνδικάτα και τους ζήτησε να συναινέσουν σε σχεδόν μηδενικές αυξήσεις (ναι!) μισθών και συντάξεων. Οι τραπεζικές καταθέσεις, ειδικά των μικροκαταθετών, ισοδυναμούν πλέον με... σύντομο ανέκδοτο. Οι απολύσεις θα ενταθούν - μόνο στον κλάδο των ΜΜΕ μέσα σε ένα χρόνο έχουν φθάσει τις 4.000. Τα επιτόκια δανεισμού παραμένουν σε επίπεδα τα οποία στραγγαλίζουν όσους έχουν ανάγκη δανείων. Η λίρα παραμένει κάπου χαμένη μεταξύ του -25% και του -40% της, πρότερης της κρίσης του Φλεβάρη, αξίας της. Ο δανεισμός των 25 δισ. δολαρίων στον οποίο ήλπιζε ο Ετσεβίτ δε θα έρθει - ο Ντερβίς (παρά τις άριστες σχέσεις με τα διεθνή «ιδρύματα» λόγω της θητείας του στην Παγκόσμια Τράπεζα) μιλά πλέον για μόνο 12 δισ., τα οποία «μόνο περιστασιακή ανακούφιση» θα επιφέρουν. Αλλη μια τράπεζα κατασχέθηκε από το κράτος. Και πάει λέγοντας.

Οι «λύσεις» που ευαγγελίζεται δε ο Ντερβίς - σε απλά λόγια και για να μην μακρηγορούμε, σημαίνουν ακόμη πιο άγρια νεοφιλελεύθερα μέτρα - εγγυώνται, στο όνομα της ένταξης στην Ευρώπη, την περαιτέρω εξαθλίωση του λαού της Τουρκίας. Πρόοδος...