Την πάμφθηνη, ακόμα και εντελώς απλήρωτη, εργασία εμφανίζουν στη νεολαία ως «αντίδοτο» για την ανεργία όλες οι αστικές κυβερνήσεις και φυσικά οι επιχειρήσεις σε ολόκληρη την Ευρώπη, γιατί έτσι δυναμώνει η «ανταγωνιστικότητα» και έρχεται η πολυπόθητη (για τις δυνάμεις του ευρωμονόδρομου) ανάπτυξη.

οι αστικές κυβερνήσεις και φυσικά οι επιχειρήσεις. Η συρρίκνωση των εργασιακών, ασφαλιστικών και μισθολογικών δικαιωμάτων της νέας βάρδιας της εργατικής τάξης γίνεται και κάτω από την ταμπέλα της «μαθητείας» και της «απόκτησης εργασιακής εμπειρίας».

Τη συνταγή αυτή ακολουθεί και η σουηδική κυβέρνηση που σκοπεύει να θέσει σε ισχύ ειδική σύμβαση μαθητείας για τους νέους εργαζόμενους. Σύμφωνα με αυτή, ο καθημερινός χρόνος εργασίας θα χωρίζεται σε δύο μέρη και το 25% της διάρκειάς του θα αποτελεί το χρόνο της μαθητείας. Με τον τρόπο αυτό, ο μισθός των νέων μειώνεται στο 75% του μισθού των συναδέλφων τους, αφού ο χρόνος της μαθητείας δε θα αμείβεται. Τα σχέδια της κυβέρνησης έχουν και τις ευλογίες της σουηδικής συνδικαλιστικής ομοσπονδίας (LO), με το επιχείρημα πως η μαθητεία θα μειώσει την ανεργία των νέων ηλικίας 15-24 ετών στο 15% από το 22,2% που βρίσκεται σήμερα.

Η σουηδική κυβέρνηση δεν πρωτοτυπεί ούτε με το συγκεκριμένο μέτρο, ούτε με την επιχειρηματολογία που το συνοδεύει. Μια γεύση σχετικά με το τι σημαίνει μαθητεία έχει πάρει και η νεολαία στη χώρα μας. Η ελληνική εκδοχή της μαθητείας, αφορά τους νέους στις Επαγγελματικές Σχολές (ΕΠΑΣ) του ΟΑΕΔ και συμπιέζει το μεροκάματό τους στο 70% του κατώτερου μεροκάματου. Στα σκαριά, όμως, βρίσκεται η επέκτασή της σε αποφοίτους, αρχικά της τεχνικής εκπαίδευσης, μέσα από πρόγραμμα συγχρηματοδοτούμενο από το ΕΣΠΑ. Μάλιστα, στα πλαίσια της «μαθητείας για αποφοίτους» οι νέοι και οι νέες δεν θα παίρνουν μισθό αλλά μια υποτροφία από το υπουργείο Παιδείας, το ύψος της οποίας δεν έχει προς το παρόν προσδιοριστεί.

Αυτό το μέλλον επιφυλάσσει η καπιταλιστική ανάπτυξη στη νεολαία της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων: Να γεμίζει τη δεξαμενή της ανεργίας, να πουλά όλο πιο φθηνά την εργατική της δύναμη, να εργάζεται με ψαλιδισμένα δικαιώματα σε δουλειές με ημερομηνία λήξης και να χρωστά ευγνωμοσύνη στους εκμεταλλευτές της. Τέρμα στον αντιλαϊκό κατήφορο πρέπει να βάλουν οι ίδιοι οι νέοι εργαζόμενοι, με τη συμβολή τους στην πάλη που θα βγάλει από τη μέση τους καπιταλιστές και τα κέρδη τους και μαζί με αυτούς την ανεργία και την εκμετάλλευση.