ΟΙ ΤΕΧΝΙΚΕΣ ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΕΣ: «Ανακοινώθηκε επίσημα η επιμήκυνση (...) απομένουν ελάχιστες τεχνικού χαρακτήρα λεπτομέρειες» (από τη δήλωση Σαμαρά / ΤΑ ΝΕΑ).

Η ΕΜΠΕΙΡΙΑ: «Χιονοστιβάδα από "κόκκινα" δάνεια. Ηδη το 1 στα 3 καταναλωτικά έχει "σκάσει", ενώ τα "κόκκινα" στεγαστικά στο 9μηνο "χτύπησαν" το 22%» (στο ΕΘΝΟΣ).

Η ΑΒΑΝΤΑ: «Συνολική ευρωπαϊκή λύση με διαγραφή μεγάλου μέρους του χρέους (...) τάχθηκε υπέρ της ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας μέσω διαρθρωτικών αλλαγών (...) είμαστε ένθερμοι υποστηρικτές της ενωμένης Ευρώπης» (ο Τσίπρας στο CNN / ΕΘΝΟΣ).

ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ: «Ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος για να αντιμετωπίσεις ένα πρόβλημα; Να το εντοπίσεις και κυρίως να το... κατανοήσεις. Στην περίπτωση της τρέχουσας κρίσης, ποιο είναι το σημαντικότερο; (...) Πώς προκλήθηκε; Θα πρέπει κανείς να ανατρέξει στις βασικές αρχές της ενοποίησης, στη Συνθήκη του Μάαστριχτ, για να το αντιληφθεί (...) Τι θα γίνει στην περίπτωση που η κρίση χρέους επιδεινωθεί και τα επιτόκια πάρουν την ανηφόρα; Η απάντηση είναι περίπου αυτονόητη: (...) Αρκεί να έχει ένα στεγαστικό δάνειο συνδεδεμένο με το Euribor για να χάσει τον ύπνο του. Και στην Ελλάδα -αλλά και στην Ευρώπη γενικότερα- είναι πολλοί αυτοί που θα βρεθούν στη συγκεκριμένη κατάσταση, αν αυτή η στροφή πάρει μονιμότερο χαρακτήρα. Κι αυτό, κατά πάσα πιθανότητα, θα είναι αποφασιστικό χτύπημα για πολλούς οικογενειακούς προϋπολογισμούς, που είναι οι τελικοί αποδέκτες όλων των αλλαγών» (από άρθρο στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ).

ΟΙ ΔΥΣΚΟΛΙΕΣ: «Οι δυσκολίες εφαρμογής όσων προβλέπει ο Πολυνόμος είναι μεγαλύτερες απ' όσες αντιμετώπισαν οι επί Μνημονίου κυβερνήσεις (...) δεν αφορούν συγκρούσεις μέσα στη Βουλή, αλλά έξω απ' αυτήν (...) η παρούσα κυβέρνηση πρέπει να επιτύχει εκεί όπου απέτυχαν όλοι πριν από αυτήν (...) χρειάζεται επειγόντως και αντικειμενικά τη βοήθεια της... αντιπολίτευσης» (στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ).

Ο ΗΓΕΤΗΣ: «Χρειαζόμαστε ηγέτη τουλάχιστον του επιπέδου ενός Παπάγου. Εχουμε; (η ερώτηση στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ).